جستجوی ریشه های زندگی در کتاب “دل به من بسپار”

نقدی بر رمانی از سوزانا تامارو

“دل به من بسپار” نام رمانی است از سوزانا تامارو که به دست بهمن فرزانه ترجمه شده است. این رمان داستان دختری است که مادرش را درچهارسالگی از دست داده است و با مادربزرگش زندگی میکند. او در خاطرات گذشته مادر به دنبال هویت خویش می گردد.
آنچه در جای جای کتاب «دل به من بسپار» به چشم می خورد  سوالاتی است که مطرح می شوند و پاسخی به آنها داده نمی شود و بیشتر برای بیان درد, حسرت, اندوه و پشیمانی پرسیده می شوند.
جستجو به دنبال هویت گمشده در لابه لای دفتر خاطرات, اشک و غم برای درختی که بریده شده است که به نظر خواننده می رسد عجیب و اغراق شده است, نشان دهنده احساس فقدانی است که در سراسر کتاب سایه انداخته است.
قطع کردن درخت در صفحات آغازین کتاب نشان می دهد شخصیت اصلی گذشته ای در دوران کودکی دارد که ارتباطش با آن قطع شده است اگرچه ریشه های آن هنوز وابستگی را به نمایش می گذراند و او به دنبال روزنه ای است تا این ارتباط را دوباره برقرار کند.
“دل به من بسپار” رمانی است که نشان می دهد گاهی انسان برای دستیابی به آینده وادار می شود گذشته را زیر و رو کند و این را زمانی در می یابیم که کاراکتر اصلی به خانه مادربزرگ باز می گردد
و از رویدادها و اتفاقات به عنوان آیینه ای برای شناخت جز به جز خود استفاده می کند.
اما در این بین دردی وجود دارد که سالها بر هم انباشته شده است و تبدیل به تنفر از مادربزرگ شده است.
اگرچه خود می گوید:” برای آنکه حس کنم زنده هستم نیاز داشتم که درد بکشم.”

او حتی عکس مادر را در خانه نمی یابد و ناگهان در میابد تنها کلید یافتن گذشته رو به زوال می گذارد. مادربزرگ آلزایمر دارد و این مساله وحشت و شفقتی را در دل دختر می اندازد.

” اکنون درک می کنم که وقایع می توانند رنگهای متفاوتی داشته باشند، آنچه را که در محدوده خودمان می بینیم تقریباً هیمشه بخشی از واقعیت است.”

شخصیت اصلی داستان «دل به من بسپار» سفر درونی را آغاز می کند که در انتها او را به دیدار پدر می کشاند.پدری که سالهای سال حضور نداشت و از لا به لای خاطرات مادر با جستجوهای دختر سر برآورد.
اگرچه او مدتها برای ملاقات با پدر و در اصل برای رو در رو شدن با گذشته با خود کلنجار می رود.
” دلم می خواست بیشتر بدانم ولی بیش از آن دیگر چیزی نبود. اکنون جز آنکه به حافظه ام رجوع کنم کاری از دستم بر نمی امد – به آن جرقه های ظعیف و اندک در زمانی که تازه خود را شناخته بودم- ولی سالهای سال بود که درب آن بسته شده بود.”
شخصیت اصلی برای شناخت ریشه های خود به نزد خویشاوندان می رود، او ایتالیا را چند ماه ترک می کند و تجارب جدیدی کشف می کند که به زیبایی در داستان گنجانده شده اند.

” همه کشمکش ها در قلب ما رخ می دهد.در آنجاست که خیر و شر به هم می رسند و بی هیچ قید و شرطی به مصاف هم می روند.”

پس از مرگ پدر, شخصیت اصلی تصمیم می گرد به دنبال علاقه اش برود،جنگل بانی؛ زیرا او دریافته است که به هرچیز باید به ویژه در زمانی که کوچک است اهمیت داد، تا از ریشه هایش جدا نشود.

” قبل از ترک قبرستان برای آخرین بار سربرگرداندم …

خوب یا بد خیلی چیزها را به من یاد داده بودید…

به هر حال می دیدم که اشتباهات شما مرا غنی کرده بود، انگار ثروتی عظیم برایم باقی گذاشته بودید.”

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

61 − = 54