تابلوی«ظهرعاشورا» ودیعه الهی است

تابلوی«ظهرعاشورا» ودیعه الهی است|سیدرضا اورنگ|سرزمین هنر|هنرهای تجسمی

بی شک، واقعه عاشورا عظیم‌ترین و حزن انگیزترین رویدادی است که از خلقت جهان تاکنون رخ داده است. این واقعه با هیچ واقعه‌ای قابل قیاس نبوده و نخواهد بود. کربلا و حادثه عاشورا، زخمی است بر دل مسلمانان جهان، به ویژه ایرانیان خداپرست و عاشق ائمه اطهار که التیام یافتنی نیست.

این واقعه عظیم بر هنر ایرانیان هنرمند تاثیر فراوان داشته و هر هنرمندی با توجه به توانایی خود به آن پرداخته است.شاعران با شعر، ادیبان با ادبیات، قصه نویسان با قصه، خطاطان با خط، تئاتری‌ها با تئاتر، فیلمسازان با فیلم، مجسمه سازان با مجسمه و نقاشان با نقاشی.

تعداد آثار عاشورایی خلق شده در همه عرصه‌های هنر، قابل شمارش نیست. هر هنرمندی با هنرش واقعه کربلا و روز عاشورا را تصویر کرده است.

آثار بسیار برجسته‌ای درباره این رخداد عظیم خلق شده که هر کدام قابل تحسین و تقدیر است. با این همه باید اذعان کرد تابلوی «ظهرعاشورا»ی استاد محمود فرشچیان جایگاهی ویژه و غیرقابل دسترسی دارد. استاد با توانایی خویش و بی‌ شک الهام غیبی، توانسته تابلویی بی نظیر را بیافریند که تجسم عینی ظهرعاشورا باشد. زمانی که بدون تردید غم انگیزترین رخداد خلقت است.

هر هنرمندی به فراخور توانایی و اعتقاد خویش به ظهر عاشورا پرداخته است، اما همگان معترفند تابلوی استاد فرشچیان چیز دیگری است. با دیدن این تابلو، انسان حجم سنگین غم ظهر عاشورا را با تمام وجود احساس می‌کند، از شهادت حضرت امام حسین(ع) و فرزندان و یارانش گرفته تا یتیمی و اسیری کودکان و خاندان اش.

استاد فرشچیان از زمانی که به نگارگری پرداخته آثار زیبا و بیشماری را با موضوع‌های دینی و غیر دینی آفریده است، اما تابلوی «ظهرعاشورا» جنس دیگری دارد. این تابلو را باید یک ودیعه الهی دانست که توسط دستان استاد فرشچیان به انسانیت و عاشقان دین و امامت هدیه شده است. هرکس با هر اعتقاد، باور و سوادی با دیدن این تابلو حالش دگرگون شده و به تحسین خالق آن می‌پردازد.

اشتباه نیست اگر بگوییم، استاد فرشچیان به دنیا آمده، بالیده، خون دل خورده و به نگارگری چیره دست بدل شده تا این اثر عظیم و تاثیرگذار، یعنی تابلوی «ظهرعاشورا» را خلق کند.

هرکس در جهان ماموریتی دارد و ماموریت استاد فرشچیان نیز خلق این تابلو بود تا واقعه غم انگیز ظهر عاشورا را تجسم بخشد و مردم را به شور آورد.

استاد، خوب می‌داند اگر الهام الهی و الطاف امام حسین(ع) نبود، هرگز نمی‌توانست چنین اثر ماندگاری را بیافریند. دستان هنرمند استاد، تنها وسیله‌ای بودند برای خلق این اثر. نگارگر اصلی همانی است که همه می‌دانیم و او را می‌پرستیم.

خوشا به حال استاد که چنین توشه‌ای با خود دارد و خوشا به حال ما که چشم‌مان به جمال چنین اثر زیبایی روشن شد و می شود.