مرضیه خانم برومند،مطمئن هستید که در خانه سینما بخور بخور نبوده؟!
خانم برومند،شما دیگر سرکش نیستید،آرام شده و تابع دستورات هیات مدیره و رییس آن هستید.
مرضیه خانم برومند،مطمئن هستید که در خانه سینما بخور بخور نبوده؟!|سیدرضا اورنگ|سرزمین هنر|سینما
مدیر خانه سینما و رییس هیات مدیره این خانه که اظهر من الشمس هستند،سرانجام از پس پرده بیرون آمده و در حضور تعداد معدودی از خبرنگاران دستچین شده توسط روابط عمومی،با خیال راحت از اینکه دعوت شده ها خودی هستند و غیرخودی در بین آنان نیست،جرات یافته و خودنمایی و زبان گشایی کردند!
در بین سوال های مطرح شده،حتی یک سوال غیر تکراری که جواب اش از پیش مشخص نباشد،وجود نداشت!
مطمئنا اگر روزنامه نگاران و خبرنگاران مستقل و آگاه به مسائل پشت و روی پرده سینما،به این نشست دعوت می شدند و در جلسه حضور پیدا می کردند،متولیان خانه سینما نمی توانستند به این راحتی حرف بزنند و در میدان بی رقیب بتازند!
هم مدیر خانه سینما و هم رییس هیات مدیره،همان حرف های تکراری و بی پشتوانه ای را زدند که در طول این سه دهه بارها از زبان مدیران مختلف این خانه و هیات مدیره های اسبق و سابق آن شنیده شده.همه به جای اعتراف به ناتوانی خویش،فقط ضجه می زنند و با مظلوم نمایی تقصیر را به گردن زمین و زمان می اندازند و خود را مبرا از هر نقص و نقصانی می دانند!
خانم برومند،شما دیگر سرکش نیستید،آرام شده و تابع دستورات هیات مدیره و رییس آن هستید. اصلا احتیاج نبود که چند ماه حقوق بگیرید (آن هم به قول خودتان در ایام بی پولی خانه سینما) و وقت تلف کنید تا با مشکلات و معضلات خانه سینما آشنا شوید،اولا در طول این سال ها بارها و بارها منتقدان مستقل و دلسوز،آنها را گفته و نوشته اند،می توانستید در گوگل سرچ کنید و بخوانید.
دوم اینکه در دفتر مدیریت بانویی به نام خانم وافری زیست می کند که از سیر تا پیاز مسائل خانه سینما آگاه است،بسیار بیشتر از هیات مدیره ها و مدیران گذشته.کافی بود از وی بخواهید تا در عرض چند دقیقه با تسلط کامل و زبان روانی که دارد،شما را در جریان تمام امور بگذارد.برای چه چندماه وقت تلف کردید!
خانم برومند،نمی توانم قاطع بگویم که پیش از نشست، شما و رییس هیات مدیره تشریک مساعی داشته و سوال ها را مرور کرده اید تا حرف های تان دو تا نشود،اما از نوع صحبت ها،چنین چیزی به مشام امثال من آمد که سابقه چند دهه ای در عرصه رسانه ها داریم.
آن قدر این حرف ها در طول این سه دهه، از سوی مدیران خانه سینما و هیات مدیره های مختلف تکرار شده که همه به حال تهوع افتاده و می افتیم!
خانم برومند،حدود ۳۰ سال پیش که زنده یاد داوود رشیدی مجدانه دنبال راه اندازی خانه سینما بود،در نشستی به او گفتم این خانه روی زیربنای محکمی قرار ندارد و در آینده مشکل ساز خواهد بود.نباید چشم به دست دولت داشته باشید،باید دست تان در جیب خودتان باشد و به صورت کمپانی عمل کنید.این دیدار در دفتر کارش اتفاق افتاد،همان ساختمانی که دوست مشترک مان نادر رضایی هم دفتر داشت.
من اولین مخالف تشکیل خانه سینما به این صورت بودم و بعد از گذشت چند دهه،هنوز هم هستم،چون از اول می دانستم که قرار است چه اتفاق هایی در آینده بیفتد که افتاد و می افتد.
خانم مرضیه برومند،واقعا در خانه سینما بخوربخور وجود نداشته؟ کسی از پست و مقامش برای مقاصد و منافع شخصی سوءاستفاده نکرده؟اگر شما صددرصد مطمئن هستید و حاضرید سوگند بخورید که هرگز چنین نبوده،من حرف شما را باور می کنم و دیگر کلامی نخواهم گفت.
تجربه نشان داده است هرکجا بودجه مفت دولتی تزریق شده، سوءاستفاده نیز متاسفانه رخ داده است.سوال اساسی این است:اگر عضو هیات مدیره خانه سینما و رییس صنف شدن آش دهن سوزی نیست و فقط دردسر دارد،چرا عده ای تمام تلاش خود را به خرج می دهند و درگیری به وجود می آورند که این پست ها را اشغال کنند؟چرا هدف برای آنان وسیله را توجیه می کند؟!
هم اکنون هم درگیری وجود دارد و عده ای هنوز به انتخابات معنی دار آن اعتراض دارند!
مدیرخانه سینما،اگر این خانه می خواهد مستقل باشد،باید دست اش در جیب خود باشد،نه اینکه مدام به سوی دولت دراز شود!
آقای ابوالمشاغل که هم اکنون حداقل سه مسوولیت سنگین را برعهده دارید،تا کی سینماگران گرفتار،زحمتکش و آبرودار باید نان خشک در زهرمار شعار زده و به جای لقمه ای غذا کاغذهای پوسیده بیانیه را به حلقوم فرو کنند؟از نظر شما کار صنفی یعنی این؟!از نظر ما چنین نیست.
خانم برومند،آن خبرنگارانی که شما با آنان نشست گذاشته اید،به دستور مدیران شان و با انتخاب روابط عمومی تان آمده اند.همیشه و در تمام دوران ها نیز چنین بوده است.
در تمام دوره ها، روسای هیات مدیره و مدیران خانه سینما هیچ گاه (البته به جز یک مورد) با منتقدان کاربلد،دلسوز و پیشکسوت نشست نگذاشته اند.چون حریف آنان نبوده و نمی توانند جواب شان را بدهند!
اگر شما چنین می کردید،سدشکن می شدید،اما چنین نکردید و نخواهید کرد!