مرضیه برومند،عاشق کودکان است،هرگز کنار کودک کشان نخواهد ایستاد

مرضیه برومند،عاشق کودکان است،هرگز کنار کودک کشان نخواهد ایستاد|سیدرضا اورنگ|سرزمین هنر|سینما

مرضیه برومند و خواهرانش احترام سادات و راضیه برومند را زمان زیادی است که می شناسم.هر سه نفر به کودکان عشق ورزیده و زندگی خود را وقف کارهای هنری ویژه کودکان کرده اند،از تئاتر و نمایش عروسکی گرفته تا اجرای تلویزیونی.

شخص مرضیه برومند،همیشه مورد احترامم بوده و کارهای حرفه ای اش در تئاتر و تلویزیون را همیشه تحسین کرده ام،چون با جان و دلش کار می کند و زبان مردم کوچه و بازار است.

من هرگز نشستن او بر مسند واهی مدیریت خانه سینما را نپسندیده و نمی پسندم،چون احساس می کنم آلت دست چند نفر قرار گرفته تا از محبوبیت وی به نفع خودشان سوءاستفاده کنند.با خانه سینما کاری نداشته و برایم مهم نیست،چه کسی بر مصدر آن نشسته باشد.

هرچند با برخی از مدیران اسبق و سابق دوستی دارم،اما هرگز خانه سینما را باور نداشته و ندارم،چون می دانم برای کمک به زحمتکشان سینما راه اندازی نشده،بلکه حیاط خلوت عده ای بوده و هست تا از آنجا به نفع خودشان خوشه چینی کنند و نان چربی به دست آورند.عده ای به دست آورده و تنی چند نیز تلاش مستمر دارند!

مرضیه برومند در مراسم تشییع پیکر زنده یاد داریوش مهرجویی و همسرش که ناجوانمردانه به قتل رسیده اند،در حضور اهالی سینما و برخی از علاقه مندان به این هنرمند،در میان صحبت هایش اشاره ای به مسئله روز غزه مظلوم کرد،اما ناگهان شهیق و نحیق از گلوی متعفن عده ای برآمد و او را بابت حمایت از مردم و کودکان بی پناهی که با جنایت جنایتکاران خونریز به خاک و خون کشیده شده و می شوند،هو کردند!

هرچند دوستان حاضر در مراسم می گفتند این کار زشت توسط عده ای غیرسینمایی انجام شده،اما ممکن است شبه سینماگری نیز آگاهانه، ناآگاهانه و یا برای ادای روشنفکری درآوردن با هو کنندگان همراه شده باشند.

اگر برای ادای احترام به کارگردان بزرگ ایران آمده بودند،مطمئنا باید مانند بقیه سینماگران، خاموش می نشستند یا اشک ریخته و آه حسرت از دل برمی کشیدند،نه اینکه به دو پیکر زخم خورده هنر ایران،این چنین بی احترامی کنند!

آنانکه ناآگاهانه یا برای ادا آوردن چنین کردند،نمی توان به آنان انگ زد که ضد ایران،هنر،هنرمندان و مردم هستند،اما آنانی که آگاهانه چنین کرده و می کنند،بی شک خودباخته ای مزدور هستند که اعتقادی به هیچ دین و آیینی نداشته و ندارند.کلا با انسانیت و انسان بودن مشکل دارند.

حدود دو دهه است که این معدود افراد آموزش دیده و ضدبشر،به انحای مختلف در چنین مراسم هایی برای مرده خواری و خون نوشی شرکت می کنند.

آنان معتاد به خون هستند و نمی توانند از این فعل زشت دست بردارند، چون این گونه آموزش دیده اند.رحم و مروت در وجودشان جایی از اعراب ندارد.

برای آنان فرق ندارد که فرد مرده سیاستمدار باشد یا هنرمند یا مردم عادی،هرجا بوی خون به مشام شان رسیده خود را بر خوان خون نوشی حاضر کرده اند!

این افراد معدود و آموزش دیده،مدام اخبار مختلف را پیگیری کرده و به دل شان صابون می زنند که اتفاق ناگواری بیفتد تا آنان بتوانند از درد و غم مردم و خون شان ارتزاق کنند.پس از سیراب کردن خویش، خوراکی را هم برای اربابان شان فراهم می آورند تا پیش کش کنند.

به یاد ندارم یا نخوانده ام پیروان آیینی در مراسم تشییع و دفن مرده خود،سوت زده ،کف بر کف کوبیده و هو بکشند.

این بی احترامی فقط در مراسم تشییع داریوش مهرجویی و همسرش اتفاق نیفتاده،بلکه همین عده معدود همیشه چنین کرده اند.از یاد نمی برم زمانی که پیکر شاعره بزرگ ایران سیمین بهبهانی را داخل خانه آخرت اش قرار می دادند. پسرش و دیگر وابستگان و دوستداران اشک می ریختند،اما همین جماعت هوکش برای آزار روح آن مرحومه سوت کشیدند و دست زدند.

مرضیه برومند عاشق کودکان است،بنابراین با تهدید و تمهید و هو کشیدن،مقتولان مظلوم بی زبان را رها نکرده و هرگز کنار کودک کشان نخواهد ایستاد،این محال است.

آنانی که در مراسم زنده یاد داریوش مهرجویی نسبت به روح او و حضار بی احترامی کردند،گویا پاداش حرکت زشت خویش را نیز گرفتند:تشکر یک خون آشام پیر حامی قاتلان کودک کش از آنان!

واقعا این قدر حقیر شده اند که به تشکر دروغین چنین جنایتکارانی که دست چنگیز و هیتلر را از پشت بسته اند،دل سنگ شان را خوش می کنند؟!