تناظر،خروجی جلسه شورای راهبردی اکران!
شورای راهبردی اکران و اکثر شوراها برای چوب لای چرخ گذاشتن سینمای ایران تشکیل شده و می شوند و کارکرد دیگری نداشته و ندارند!
تناظر،خروجی جلسه شورای راهبردی اکران!|سیدرضا اورنگ|سرزمین هنر|سینما
روابط عمومی سازمان سینمایی: نخستین جلسه شورای راهبردی اکران در سال جاری با حضور محمد خزاعی برگزار شد.
قدما که نور به قبرشان ببارد گفته و چه خوش گفته اند: مورچه چیه که کله پاچش چی باشه!این ضرب المثل شامل موارد مختلفی شده و می شود،اما مصداق امروزی آن،سینمای ایران است!
واقعا سینمای ایران در حال حاضر چه دارد که هم باید شورای صنفی نمایش داشته باشد و هم شورای راهبردی اکران؟!
هالیوود با آن عظمت که نبض سینمای جهان را در دست دارد،نشنیده ایم که شورای صنفی نمایش یا شورای راهبردی اکران داشته باشد.
در کشورهای دیگر صاحب سینما نیز شنیده نشده که چنین باشد،حتی در سینمای ایران نیز،پیش و پس از انقلاب هم وجود نداشت. تا اینکه خانه سینما از ضعف مدیران وقت سینما سوءاستفاده و شورای صنفی نمایش را علم کرد تا همه چیز در مشت خودش داشته باشد.وقتی چنین شد،نظام اکران فیلم در ایران بهم ریخت.
در اولین جلسه شورای راهبردی اکران در سال جدید که همه متناظر هم بودند!همان حرف های نخ نما که نزدیک به سه دهه است مدام تکرار می شود،گفته و نشنیده شد!
بعد از کلی شعار دادن تکراری و ملالت آور،اعضای شورا به اتفاق آرا با برنامه تسهیم فروش فیلم از مبدا با استفاده از روش‌های مناسب و به‌روز و آئین نامه اکران فیلم‌های خارجی به صورت محدود مطابق با مقررات مصوب موافقت کردند.
عین این تصویب،بی کم و کاست در دولت قبل و زمان ریاست حسین انتظامی بر سازمان سینمایی مصوب شده بود.در این جلسه چه چیزی به آن افزوده شده؟مگر قرار نبود سمفا چنین کاری را انجام دهد؟!مگر آئین نامه اکران فیلم‌های خارجی به صورت محدود در دوره قبل تصویب و ابلاغ نشد؟
اکران محدود فیلم های خارجی،توطئه ای از پیش طراحی شده برای لطمه زدن به اکران آثار خارجی است که قبلا هم بارها اجرا شده و به نتیجه نرسیده،تکرار مکررات برای چیست؟
نمایش در یکی -دو سانس و در چند سینمای محدود،نامش اکران خارجی نیست،بلکه آسیب زدن به فیلم های خارجی است تا بگویند ما نمایش دادیم،اما مردم استقبال نکردند!
آقایان و خانمان فراموش کرده اند که اکران بسیار محدود فیلم «دیگران» چقدر موفقیت آمیز بود؟ به جای اینکه خوشحال شوند از این موضوع،سریعا اکران فیلم های جذاب خارجی را ممنوع کردند تا فیلم های ضعیف و بی کیفیت ایرانی را به خورد مردم بخت برگشته دهند!
اغلب آقایانی که در جلسه شورای راهبردی اکران حضور داشتند،از مخالفان سرسخت اکران فیلم های خارجی بوده و هستند.همیشه در تلاش کرده اند چنین اتفاقی نیفتد.هرگز گوش سنگین شان درخواست مدام سینماداران را برای اکران فیلم خارجی نشنیدند و نخواهند شنید،یعنی نمی خواهند بشنوند!چگونه باور کنیم این افراد، دلسوز مخاطبان و سینمای ایران هستند؟
کسی را مسوول اکران فیلم های خارجی گذاشته اند که کلا با سینما زاویه دارد و هیچ باقیات صالحاتی از خود باقی نگذاشته،جز کوچک کردن سالن های بزرگ سینما و تعطیلی سینما ناهید!مشخصا این فرد،نه آشنایی با سینمای جهان دارد و نه علاقه ای به آن!
اغلب کسانی که در این جلسه حاضر بودند،از صدر تا ذیل،خودشان بزرگ ترین آسیب ها را به سینمای ایران زده و می زنند.با این وصف چگونه می توانند سینمای ایران را دوباره احیا کرده و به شکوفایی برسانند؟!
اکثر اعضا که جزو یکی از چهار تشکل تهیه کنندگان هستند،حتی در سایه اتحادیه تهیه کنندگان نیز نتوانستند و نمی توانند با هم کنار بیایند و یکدیگر را تحمل کنند!نمونه اش انتخابات اخیر خانه سینما که مدام یکدیگر را مورد الطاف قرار داده و رگبار تفرقه روی هم بستند و می بندند!
آیا می توان باور داشت این افراد توانایی آن را داشته باشند که به سینمای ایران کمک کنند؟در طول این چند دهه، سینمای نگون بخت ایران در دست آنان بود و هست،جز آسیب مکرر چه گلی به سر شکسته سینما زدند؟!اگر کاری بلد بودند تاکنون باید یک نمونه آن به چشم می آمد.آنان در کار خود نیز مانده اند،چه رسد به اداره سینمای ایران!
خانه سینما از روزی که پا گرفت،شروع کرد به دخالت در تمام شئون سینما در بخش دولتی و خصوصی.برای همین از زمانی که این خانه تشکیل شد،سینمای ایران در سراشیبی سقوط قرار گرفت و سوی قهقرا میل پیدا کرد و همچنان پرشتاب می رود.
قرار بود کار صنفی انجام دهند،اما فقط کارخرابی کردند و دعوای جناحی و سیاسی راه انداختند. به جای اینکه سینماگران را به هم نزدیک کنند،با دسته بندی های واهی از هم دور کردند.
این خانه از اداره امور داخلی خود نیز عاجز است!یک روز نیست که اعضای صنوف معترض نباشند و یکدیگر و اعضای هیات مدیره را نوازش آنچنانی نکنند!چگونه انتظار داشته باشیم بتوانند معضلات سینمای ایران را حل کنند؟!
شورای راهبردی اکران و اکثر شوراها برای چوب لای چرخ گذاشتن سینمای ایران تشکیل شده و می شوند و کارکرد دیگری نداشته و ندارند!