ادعای یک پخش کننده؛در شورای صنفی نمایش گل گرفته می شود؟!
شورای صنفی نمایش طفلی است که سازمان سینمایی و خانه سینما آن را از زیر بته به عمل آورده اند تا همه چیز را به کنترل خویش درآورند؟
ادعای یک پخش کننده؛در شورای صنفی نمایش گل گرفته می شود؟!|سیدرضا اورنگ|سرزمین هنر|سینما
یک پخش کننده ادعا کرده است فیلم های اکران عید فطر بدون دخالت شورای صنفی نمایش و توسط پخش کننده ها و سینمادارها انتخاب شده و قرار است این استقلال رای ادامه داشته باشد!
این ادعا را هنوز نمی توانیم باور کنیم،زیرا شورا همچنان جلسه دارد و خود این پخش کننده نیز عضو آن است!
اگر این ادعا را بپذیریم،باید منتظر باشیم که در شورای صنفی نمایش به زودی گل گرفته شده و برای همیشه از حافظه تاریخ سینمای ایران حذف شود.
همان گونه که بارها نوشته و گفته ایم،بزرگ ترین معضل اکران فیلم ها،شورای صنفی نمایش است.در سال هایی که چنین شورایی وجود نداشت،اصلا مشکلی به نام اکران در سینمای ایران نبود.
وقتی که دخالت های بیشمار خانه سینما و سازمان سینمایی اتفاق افتاد، سینمای ایران دچار مشکلات عدیده شد،زیرا همه چیز دستوری و تاکیدی شد!
پیش از تشکیل خانه سینما،سینمای ایران مشکل اساسی و خاصی نداشت.دخالت های این خانه با همراهی مدیران کارنابلد معاونت سینمایی ارشاد سابق و سازمان سینمایی امروز،باعث شد سینمای ایران به این حال و روز بیفتد.
خانه سینما مگر قدرقدرت سینمای ایران است که در همه شئون دخالت بی مورد داشته و دارد؟اگر کمپانی بود و خودش دارای سرمایه،می توانست و حق داشت برای اعضای کمپانی اش تصمیم بگیرد،اما نباید و نمی تواند در تمام امور سینمای ایران دخالت کرده و تصمیم گیری کند.
اگر حتی یک مدیر کارآمد و توانا در راس سینمای ایران وجود داشت که برای ابقای خود و موقعیت اش دست و پا نزند،بی شک خانه سینما در محدوده محدود خود می ماند و این همه به سینمای ایران آسیب نمی رساند.
به تاریخ سینمای ایران پیش از تشکیل خانه سینما نگاهی بیندازید، به عینه مشاهده خواهید کرد که مشکلات سینمای ایران بسیار جزئی بود.
مگر شورای صنفی نمایشی وجود داشت؟مگر خط و نشان کشیدن برای بخش خصوصی و دولتی به چشم می آمد؟همه چیز را در ید خود گرفتند تا به بهانه پیشرفت سینمای ایران،آن را به نابودی کشانند.
خانه سینمایی که حتی به اندازه یک زن خانه دار از حل کردن مشکلات جزئی خانه اش برنمی آید ، مدام بین صنوف و اعضا درگیری وجود داشته و هیات مدیره آن زیر فشار اعتراضات قرار دارد،چگونه توانایی حل مشکلات کل سینمای ایران را داشته و خواهد داشت؟!
شورای صنفی نمایش طفلی است که سازمان سینمایی و خانه سینما آن را از زیر بته به عمل آورده اند تا همه چیز را به کنترل خویش درآورند؟
این شورا چکاره است که برای پخش کننده،سینمادار و مخاطبان تصمیم گیری می کند؟غیر از ایجاد درگیری و اخلال در اکران فیلم ها،چه کار مهمی انجام داده اند؟!
تنها افرادی که می توانند برای اکران فیلم ها تصمیم گیری کنند،پخش کننده ها و سینمادارها هستند و بس.آن هم نه در چارچوب دولتی.
باید کاملا خصوصی باشد.پخش کنندگان تمام فیلم هایی که می خواهند را ارائه دهند و سینماداران در آزادی کامل و بدون سفارش پذیری هر کدام را که می خواهند برگزینند.آثار خارجی نیز باید در این بده بستان وجود داشته باشد،اگر نباشد،یعنی هنوز دولت دخالت دارد.
اگر شورای صنفی نمایشی در کار نبود،هرگز تهیه کنندگان و فیلمسازان نمی توانستند توقع داشته باشند فیلم شان حتما در چرخه اکران قرار بگیرد،زیرا باید با دیگر آثار به رقابت می پرداختند.
الان چون همه امور در دست دولت و خانه سینماست،به خصوص شورای صنفی نمایش،آنان حق دارند که متوقع باشند.
اگر بعد از سال ها به حرف ما رسیده اند که شورای صنفی نمایش، نهادی زائد است که موجب بهم خوردن چرخه اکران شده ،هرچه زودتر، در آن را گل بگیرند و از حافظه تاریخ سینمای ایران بکلی حذف کنند.
با وجود دخالت های خانه سینما و سازمان سینمایی،این شورا همچنان وجود خواهد داشت و آسیب های خود را خواهد زد.
ادعای این پخش کننده مدعی نیز قابل قبول نیست،زیرا در همان اولین قدم اثبات کردند که دستورات شورای صنفی همچنان حاکم است، اگر نبود،در وقت اضافه یک فیلم خاص را به چرخه اکران تحمیل نمی کردند!
اگر صاحبان این فیلم با لطایف الحیل دل مسوولان دولتی را به دست نمی آوردند، می توانستند فیلم خود را روی پرده بفرستند،به ویژه به خاطر قضیه اکران صوری مهرماه ۱۴۰۱؟!