گری اولدمن،فوق ستاره ای که فقط یک جایزه اسکار گرفت!

گری اولدمن،فوق ستاره ای که فقط یک جایزه اسکار گرفت!|سیدرضا اورنگ|سرزین هنر|سینما

سینما،هنری است خاص و بی رقابت که تمام هنرهای قدیم و جدید را زیر سلطه دارد.جذابیت این هنر-صنعت ،چنان است که هر بی ذوقی  را سر ذوق می آورد.زمانی که سینما متولد شد،همگان به چشم یک پدیده به آن می نگریستند.دیدن تصاویر متحرک روی پرده سفید،آنان را فقط به تعجب وا می داشت و از دیدن آن لذتی نمی بردند.

وقتی قصه وارد سینما شد، مخاطبان خیلی سریع با آن ارتباط برقرار کرده و از دیدن آن سر شوق آمدند.همین شوق و ذوق باعث شد سینما سریع تر از آنچه انتظار می رفت پیشرفت کند.در سال های آغازین که فیلم های داستانی تولید و روی پرده رفتند،مردم بازیگران را دیده و از هنرشان لذت می بردند،اما نام آنان را نمی دانستند.زیرا تهیه کنندگان اسامی بازیگران را در تیتراژ فیلم نمی آوردند.طولی نکشید که تهیه کنندگان متوجه شدند مردم برای دیدن بازیگران به سالن های سینما ها هجوم می آورند.

این مهم باعث شد ستاره سازی آغاز و رقابت برای به استخدام درآوردن بازیگران بین کمپانی های فیلمسازی شروع شود.

کمپانی ها برای حفظ ستاره های خود با آنان قراردادهای بلند مدت می بستند.هر کدام از کمپانی ها ، تعدادی بازیگر خاص در استخدام داشتند که فقط در فیلم های آنها بازی می کردند.بازیگران آینه هایی تمام قد بوده و هستند که مخاطبان قامت خود را درآن به تماشا می نشستند و می نشینند.

در تاریخ سینما بازیگران بزرگی ظهور کردند که تماشاگران را به تماشای هنرشان واداشتند.هرچند سینمای امروز،بازیگران بزرگ دیروز را ندارد،اما هنوز هستند بازیگرانی که روی پرده بزرگی می کنند.امروز جای بازیگران بزرگی چون همفری بوگارت،گریگوری پک،چارلتون هستون،برت لنکستر،جک لمون،مارلون براندو،پل نیومن،چارلی چاپلین،کاترین هپبورن،الیزابت تیلور،اسپنسر تریسی و ….روی پرده سینما ها خالی است،اما امروز نیز بازیگران پرقدرتی چون رابرت دنیرو،دنیل دی لوئیز،مریل استریپ،ژان رنو و گری اولدمن هستند که با هنرنمایی خود پرده های سینماها را به رقص در می آورند.

بسیاری از بازیگران بزرگ ،جایزه های بزرگ و کوچک را در کارنامه خود دارند که مطمئنا بهترین این جایزه ها اسکار است.برخی از بازیگران توانا نیز با وجود ارائه بازی های قوی و زیبا هنوز جایزه اسکار را در دستان خود حس نکرده اند.تعداد این ستاره های بی اسکار زیاد است.یکی از این ستاره های درخشان ،بی شک گری اولدمن بازیگر توانا و کم نظیر انگلسی است.بازی وی در هر فیلمی به چشم می آید و همواره مورد تحسین قرار می گیرد،اما اعضای آکادمی اسکار، انگار دیدشان با بقیه متفاوت است که گری اولدمن بزرگ را نادیده می گیرند.

این بازیگر صاحب سبک، مانند دنیل دی لوئیز بزرگ،آنچنان در نقش غرق می شود که تماشاگران را وادار به تحسین می کند. اولدمن از جمله بازیگرانی است که با تمرین زیاد و تمرکز بر نقشی که به عهده دارد آن را برای همه باور پذیر می کند.کمتر فیلمی را می توان دید که گری اولدمن در آن ضعیف ظاهر شده باشد.او زاده شده تا تمام کاراکترها را جان بخشیده و تماشاگران را وادار به احترام کند.

تنوع نقش هایی که وی بازی کرده بسیار زیاد است.از دراکولای برام استوکر گرفته تا نقش جاسوس ، گانگستر ، عقب مانده ذهنی و چندین و چند کاراکتر دیگر.

اولدمن چنان نقش هایش را خوب،توانمند و باورپذیر بازی می کند که مخاطب در برابر بازی او احساس عجز می کند.این مهم نیست که اسکار فقط به وی یک جایزه داده و بارها هنرش را نادیده گرفته ،مهم تحسین منتقدان و مردم از بازی های درخشان و بی نقص اوست.

بازیگرانی چون اولدمن برای گرفتن جایزه مقابل دوربین نمی روند، زیرا عاشق خوب بازی کردن هستند.به جای اینکه ذهن شان در هپروت گرفتن جایزه دست و پا بزند، تمام فکر و ذهن خود را به کار می گیرند تا بهترین بازی را به تماشا بگذارند.

گری اولدمن با کارگردانان بزرگی چون:فرانسیس فورد کاپولا،تونی اسکات،ریدلی اسکات،کریستوفر نولان،آلفونس کوارون،رابرت زمکیس و لوک بسون همکاری کرده است.

کارگردانان بزرگ سینمای دنیا، ایمان دارند هر نقشی که به اولدمن بسپارند،به بهترین وجه آن را بازی خواهد کرد.وی از معدود بازیگرانی است که کارگردانان اعتماد کامل به هنر و توانایی اش دارند.

او سال ۱۹۸۰ کار خود را در لندن با تئاتر شروع کرد و تنها پس از چند بازی به شهرت رسید.سال ۱۹۸۵ برای بازی در نمایش «عروسی پاپ» جایزه بهترین بازیگر تازه کار را به دست آورد.

«سید و نانسی» اولین فیلم سینمایی بود که در آن نقش آفرینی کرد.به خاطر بازی خوبش در این فیلم نیز،روزنامه ایونینگ جایزه بهترین بازیگر تازه کار را به او داد.

سال ۱۹۸۸ به آمریکا رفت و در چند فیلم بازی کرد.دیری نگذشت که به بازیگری صاحب سبک تبدیل شد.

گری اولدمن یک بازی ماندگار در فیلم «حرفه ای» لوک بسون از خود ارائه داد که همگان را به تحسین واداشت و نامش را بیش از پیش بر سر زبان ها انداخت.وی در این فیلم نقش یک پلیس فاسد را آنچنان با قوت و مهارت بازی کرد که همگان به قدرت بازیگری او ایمان آوردند.در ایران نیز نامش بر سر زبان ها افتاد.

بازی های او در فیلم های مختلفی مانند:«دراکولای برام استوکر»، «هری پاتر»،«بت من»،«ج.اف.کی»،«حرفه ای» و…. نشان از هنرمندی و توانایی این بازیگر پر قدرت و بی نظیر دارد.

سبک بازی او منحصر به فرد است،هرچند شباهت هایی به نوع بازی دی لوئیز دارد،آن هم به این دلیل است که هر دو برای باور پذیری نقش بسیار تمرین کرده و تمرکز می کنند.آنان وقتی نقشی را به عهده می گیرند، تمام تلاش خود را به کار می برند تا تماشاگر بازی آنان را با تمام وجود باور کند. به قدری در نقش خود فرو می روند که پس از پایان فیلمبرداری نیز مدتی درگیر آن هستند.

گری اولدمن هربار که نقشی را به عهده می گیرد حس تازه ای به تماشاچی منتقل می کند.هرگز در هنر بازیگری حرکت رو به عقب نداشته و حتی برای زمان اندکی نیز درجا نزده است.او همواره نگاهش به جلوست. تجربه گذشته، برای او حکم چراغی دارد که راه آینده را روشن می کند.

سرانجام اولدمن به خاطر بازی در نقش چرچیل در فیلم «تاریک‌ترین لحظات» مزد زحمات و ممارست خود را گرفت و توانست برای بازی در این فیلم جایزه اسکار نقش اول مرد را به دست آورد،جایزه ای که باید سال ها پیش دریافت می کرد.

چندین بازیگر تاکنون نقش وینستون چرچیل را در فیلم های مختلف  بازی کرده اند،اما هنرنمایی گری اولدمن در این نقش را نمی توان با بازیگرهای دیگر مقایسه کرد.

بازی در نقش شخصیت های تاریخی،به خصوص چرچیل کار دشواری بود و هست،زیرا بسیاری با چهره،رفتار و گفتار چرچیل و مانند وی آشنایی کامل دارند که این مهم کار را برای اولدمن نیز سخت می کرد،اما مانند همیشه از عهده این نقش هم به خوبی برآمد.

همان گونه که دانیل دی لوئیز نقش آبراهام لینکلن را با هنرمندی و قدرت زیادی بازی کرد،گری اولدمن نیز با همان قدرت، کاراکتر چرچیل را بازی و این نقش را مانند نقش های دیگرش ماندگار کرد.

بازیگری چون اولدمن،چه جایزه اسکار بگیرد،چه نگیرد همواره مورد تحسین و تمجید مردم و منتقدان قرار خواهد داشت.

وی اکنون بر قله بازیگری ایستاده است. آکادمی اسکار باید پاسخگو باشد که چرا پیش از این به چنین هنرمندی جایزه نداده است.

کم لطفی های آکادمی اسکار نسبت به اولدمن،هرگز باعث نشد خللی در قدرت بازیگری این هنرمند توانا به وجود بیاید،زیرا او به کار و هنر خویش ایمان داشت و دارد.

بازیگرانی چون دی لوئیز و اولدمن نگاه شان به افق های دوردست بود و هست،افق هایی که جایزه هایی نظیر اسکار در آن به چشم نمی آیند!