سیدرضا اورنگ: خانه سینما از ابتدا چشمش به دست دولت بود

سیدرضا اورنگ: خانه سینما از ابتدا چشمش به دست دولت بود|سرزمین هنر|رادیو

سیدرضا اورنگ کارشناس و منتقد پیشکسوت سینما در مصاحبه با برنامه سینما معیار رادیو گفت و گو عنوان کرد: درگذشت دوست خوبم خسرو امیر صادقی تهیه کننده و بازیگر سینما و تلویزیون را تسلیت عرض می کنم. ایشان تلاش های زیادی برای تغییر وضعیت سینمای ایران کردند.

وی افزود: درگذشت مازیار شیخ محبوبی صدابردار فقید کشورمان را نیز تسلیت عرض می کنم و امیدوارم اهالی سینما به جای دادن بیانیه در مورد مسائل بی اهمیت به فکر دلایل چنین اتفاقات تلخی باشند و خود را در رخ دادن این حوادث مسوول بدانند.خودکشی وی با کابل صدا خیلی معنا دارد و پیام مهمی را القا می کند!

اورنگ با بیان اینکه صدها سینماگر با مشکلات معیشتی دست و پنجه نرم می کنند تصریح کرد: در چنین شرایطی،شنیده ایم بازیگری درخواست دستمزد ماهی پنج میلیارد تومان برای بازی در یک سریال شبکه خانگی کرده است! پول برای کمک به گرفتاران سینماگر وجود ندارد،اما برای پرداخت دستمزدهای نجومی همیشه وجود دارد؟!

وی با اشاره به اینکه کنترل دستمزد ها با سازمان سینمایی ،اتحادیه تهیه کنندگان و خانه سینماست توضیح داد: همه باید احساس مسوولیت و همدردی داشته باشند. چرا سینماگران باید این حجم از مشکلات را تحمل کنند،اما برخی دیگر درآمدهای میلیاردی داشته باشند؟! در گذشته، ریش سفید هایی در سینما بودند که این گونه مشکلات را پیش از اینکه کار به شرایط وخیم ختم شود،حل و فصل می کردند.همه نیز به آنها اطمینان داشتند، اما در حال حاضر چنین افرادی وجود ندارند. بسیاری ریش و گیس سپید دارند،اما نه مورد وثوق هستند و نه توانایی حل مشکلات را دارند.

اورنگ گفت: اکثر کارگردان ها و تهیه کنندگان به حرف منتقدان اهمیت نمی دهند،زیرا می دانند که اغلب آنان مستقل نبوده و وابسته به هرم های قدرت بخش دولتی و خصوصی سینما هستند. هر نشریه و رسانه ای یک معلم می خواهد تا اشکالات و سوالات را برطرف کرده و مسیر درست را به خبرنگاران نشان دهد، اما امروز این گونه نیست و کمتر رسانه ای چنین معلمی دارد.

کارشناس و منتقد پیشکسوت سینما ادامه داد: قبلا در جشنواره فیلم فجر، بازیگران و کارگردانان دور منتقدان جمع می شدند، اما الان این منتقدان هستند که آنان را دوره می کنند!برای همین کسی به نقد این گونه منتقدان اهمیت نمی دهد.

اورنگ با ابراز نارضایتی از اینکه کمتر دیده شده تهیه کنندگان کار یکدیگر را تکمیل کنند و اتحادیه تهیه کنندگان برای کنترل دستمزدها هیچ کاری انجام نداده است گفت: مدیریت سینما در دست کسانی است که توانایی ندارند. خانه سینما نیز از ابتدا چشمش به دست دولت بود. وظایف مدیر عامل خانه سینما بسیار محدود بوده و عنان کار دست هیات مدیره است.

منتقد پیشکسوت بیان کرد:اتحادیه تهیه کنندگان داریم،اما با هم متحد نیستند!دلیل اختلاف، وجود چهار تشکل مختلف نیست،بلکه افرادی هستند که با یکدیگر تقابل دارند.برخی از آنان سایه یکدیگر را با تیر می زنند!با این حساب چگونه می توان انتظار داشت دور یک میز بنشینند و مشکلات سینما را حل کنند؟اتحادیه ای که از پس حل اولین و ساده ترین مشکل خود برنمی آید،چطور می خواهد مشکلات و معضلات سینمای ایران را برطرف کند؟!اغلب تهیه کنندگان باید اول به خودشناسی بپردازند و خودشان را اصلاح کنند،بعد به دنبال اتحاد بروند.اتحاد صوری به کار سینما نمی آید.

وی افزود:مدیران بخش دولتی و خصوصی سینما باید بدانند که منتقد دلسوز و کاربلد چشم آنان را باز می کند، اما منتقدان چاپلوس و مجیزگو چشم شان را می بندد. خانه سینما، هم از بودجه دولتی و هم از حق عضویت ها درآمد دارد، اما نمی گویند این بودجه ها کجا و چگونه مصرف می شوند؟ خانه سینما با این دست فرمان راه به جایی نبرده و مشکلات روز به روز بیشتر خواهد شد.

اورنگ گفت: خانه سینما باید مشکلات معیشتی اعضا را هرچه زودتر حل کند تا شاهد اتفاقات اسفناکی مانند خودکشی دردناک مازیار شیخ محبوبی و مانند او نباشیم. چرا خانه سینما یک تعاونی و یا یک درمانگاه مستقل برای سینماگران ندارد؟اگر یک فروشگاه مانند شهروند داشت، می توانست مایحتاج اولیه را با قیمت ارزان یا توسط بن به دست گرفتاران سینما برساند. احتیاج به مدیر کاربلد در سینما داریم ،اما عده ای اجازه ورود چنین افرادی را به بخش دولتی و خصوصی سینمای ایران و حتی خانه سینما نداده و نمی دهند.