رهایی قاسم قلی پور از«شاوشنک» خانه سینما|سیدرضا اورنگ|سرزمین هنر|سینما
افراد ریش سفید و موثق،همواره گره گشای مشکلات بوده و نزد عوام و خواص از احترام خاصی برخوردار هستند.آنان گاهی کورترین گره ها را با توانایی خاص باز می کنند.وجود چنین انسان های مشکل گشایی در همه جوامع باید وجود داشته باشد که این چنین است،اما امروزه بسیار کم شده و حکم گوهر نایاب را پیدا کرده اند.
خانه سینما همیشه درگیر مشکلات فراوانی بوده و هست که ناشی از سستی پایه آن و گرفتن عنان امور به دست افراد ناتوان یا کم توان است.
برای همین،این خانه و اعضای آن دچار مشکلات عدیده بوده،هستند و خواهند بود.شواهد نشان داده و می دهد که این معضلات هرگز حل نشده و نخواهد شد،زیرا بعضی از روسای صنوف و اعضای آنها،به خصوص هیات مدیره این خانه حضور ریش سفیدان را تاب نمی آورند!
این طبیعی است که وقتی مدیران کوتوله بر مسند پست و مقامی بنشینند،چون توانایی مقابله و موانسه با بزرگان را نداشته و ندارند، همیشه سعی داشته و دارند تا آنان را زمینگیر کرده یا فراری دهند تا افرادی کوتوله تر از خود را بر مسند بنشانند تا کمی احساس بزرگی کنند!
قاسم قلی پور،تهیه کننده سرشناس یکی از این معتمدان و ریش سفیدان بود که ریاست هیأت داوری خانه سینما را سال ها به عهده داشت که اکنون ندارد!
وی از ارکان مهم سینما و خانه سینماست و مورد احترام اکثر قریب به اتفاق اهالی سینما در ایران نیز هست.در طول ریاست وی پرونده های زیادی در هیات داوری بررسی و اعلام نتیجه شد.طبیعی است که برخی از طرفین دعوا شاد باشند و بعضی ناشاد.
مهم این بود که قلی پور مورد وثوق بود و هست و با کسی رودربایستی نداشت و ندارد، حتی نزدیک ترین دوستان خویش،زیرا در جایگاهی قرار داشت که باید در آن اصل انصاف و عدالت را رعایت می کرد.
به علت روراستی و سفارش ناپذیری قاسم قلی پور،برخی از اعضای هیات مدیره و صنوف خانه سینما،به ویژه صنفی که خود را تافته ای جدابافته می داند، حضور وی را تاب نیاورده و مدام سعی در تغییر رویه او یا کلا خذف اش را داشتند.
قلی پور به علت همین مشکلات که البته مشکلات شخصی نیز بهانه آن بود،چند بار استعفا داده بود که مورد پذیرش قرار نگرفت،اما با تغییراتی که در هیات مدیره خانه سینما انجام شد،استعفای وی مورد پذیرش قرار گرفت!
شاید این محتوا را نیز دوست داشته باشید
می دانیم که قاسم قلی پور مدام توسط دوستان دشمن نما و دشمنان دوست نما تحت فشار بود،اما وی به خاطر اهالی سینما تمام فشارها را تحمل می کرد،اما گرفتن عنان کار توسط اعضای هیات مدیره جدید که با ورودشان حواشی را نیز دوباره وارد خانه سینما کردند،دیگر تاب نیاورده و استعفای نیم سطری خود را تقدیم کرد و پذیرفته شد!
به عنوان ناظر منصف و کسی که تا حدودی با مسائل سینما آشنا بوده و ساختار معیوب و درگیری های درون صنفی و بیرون صنفی اعضای این خانه را نیز می شناسد،به قاسم قلی پور تبریک می گویم که از«شاوشنک» خانه سینما رهایی پیدا کرد و اکنون می تواند در آرامش به کار و زندگی بپردازد.
رییس جدید هیات داوری خانه سینما را نیز محترم می دانیم و قصد تخطئه وی را نداریم،اما اعضای هیات مدیره و به خصوص رییس آن،باید بدانند که با رفتن قلی پورها،پایه های لرزان خانه سینما لرزان تر از همیشه خواهد شد.
کورترین گره های مشکلات خانه سینما می توانست و می تواند با دست توانای ریش سفیدان و معتمدان اهالی سینما باز شود.اینکه نخواسته و نمی خواهند این مشکلات حل شود را فقد خدا می داند و خودشان و صد البته ما!
آنان که بزرگ نیستند و هنوز رشد اجتماعی نکرده اند،باید کنار بزرگان بایستند و بیاموزند تا بتوانند بزرگ شده و بزرگی کنند.حذف بزرگان از عرصه برای اینکه به هر طریق خودشان را به چشم بیاورند،جواب نداده و نخواهد داد،زیرا کسی که از درون بزرگ نشده باشد،بیرون آن هرگز بزرگ نخواهد شد.
اگر به جد می خواهند بزرگ شوند و بزرگی کنند،باید زیر پر و بال بزرگان قرار بگیرند،نه دست در دست کوتوله تر از خود قرار دهند.
بسیاری از مدیران دست به چنین کاری زده و نتیجه آن را دیده اند.معدود مدیرانی که برای بزرگ شدن بزرگان را در کنار خود نشانده اند،امروز خودشان از بزرگان هستند.
قاسم قلی پور از بار مسوولیت رهایی یافت و اکنون نفسی به راحتی می کشد.این را هم می دانیم که وی، نه به خاطر سنگینی بار مسوولیت، بلکه به خاطر مشکل تراشی و سنگ اندازی افراد کوتوله عطای این کار را به لقایش بخشیده است.
با روی کار آمدن هیات مدیره جدید که خواب های ناخوشایندی برای سینمای ایران،خانه سینما و اهالی سینما دیده،قلی پور مطمئن شد و به این نتیجه رسید که اکنون وقت رفتن است،نه ماندن.
رفتن قاسم قلی پور و افراد معتمد و ریش سفید،مصیبت های خانه سینما را بیش از پیش کرده و خواهد کرد.دم مسیحایی این بزرگان حلال تمام مشکلات بوده و هست.این خانه سینماست که با این رفتن ها آسیب دیده و می بیند.