تلاش بنیاد فارابی برای نابودی سینمای کودک و نوجوان ایران!

تلاش بنیاد فارابی برای نابودی سینمای کودک و نوجوان ایران!|سیدرضا اورنگ||سرزمین هنر|سینما

سینما،هنر-صنعتی است فراگیر که در سراسر جهان طرفداران بیشماری دارد.این پدیده سن و سال نمی شناسد،از کودک نوخواسته تا پیر سالخورده از عاشقان سینه چاک آن هستند.سحر این ساحر همه را مسحور کرده است.

کمتر کسی را می توان درجهان یافت که از دیدن فیلم نفرت یا کراهت داشته باشد،اگر چنین کسی یافت شود باید به سلامت نفس و عقل او شک کرد.

کودکان از علاقه مندان همیشگی سینما هستند و با آن و شخصیت هایش کاملا همذات پنداری می کنند.کودکان و نوجوانان، هم در فیلم ها حضور داشته و هم به تماشای آن نشسته و می نشینند.آنان سرمایه های دنیای سینما هستند،سرمایه هایی که باعث می شوند چرخ اقتصادی سینما همواره در گردش باشد.

کودکان و نوجوانان ،چون بدون اجازه و به تنهایی نمی توانند به سینما بروند،بنابراین والدین را نیز با خود همراه می کنند،این یعنی افزایش مخاطبان سینما.

کشورهای صاحب سینما،به خصوص هالیوود حساب ویژه ای روی کودکان و نوجوانان باز کرده و می کنند.زیرا این تماشاگران نوجوان سرمایه های عظیمی را به حساب کمپانی های بزرگ واریز کرده و می کنند.برای همین ساخت فیلم ها و انیمیشن هایی مناسب این گروه سنی را همیشه در دستور کار دارند.همواره انیمیشن ها و فیلم های مخصوص کودکان رکوردهای فروش را در باکس آفیس جهانی جابجا کرده و می کنند.والت دیسنی مدیر با هوشی بود که این ظرفیت را به خوبی شناخت و به آن بها داد.

در سینمای ایران متاسفانه از این ظرفیت بالا آن طور که باید استفاده نکرده و نمی کنند.در سال هایی نه چندان دور فیلم هایی برای قشر کودک و نوجوان ساخته می شد که فروش های خوبی نیز داشتند،اما این روند ادامه پیدا نکرد.

کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مرکزی بود که در این زمینه فعال بود،ولی سال هاست که دیگر تولید قابل توجهی ندارد. کانون قلب تولید فیلم برای کودکان و نوجوانان بود که دیگر از تپش افتاده است.زمانی که کانون فعال بود،اولیای مدارس دانش آموزان را برای تماشای فیلم به سالن های سینما می بردند.مدت هاست که دیگر شاهد این حرکت خوب نیستیم.

وقتی سینمای ایران مشکلات عدیده دارد،طبیعی است سینمای کودک و نوجوان نیز دارای مشکل شود.

برپایی جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان می توانست به این نوع از سینما کمک شایانی کند،به شرطی که با برنامه ریزی دقیق و نگاه به آینده برگزار می شد،اما نشد که بشود.

اکنون جشنواره فیلم کودک،نه تنها تاثیری بر رشد سینمای کودک و نوجوان ندارد،بلکه به خاطر ندانم کاری دبیران این جشنواره،از گذشته تا کنون،آسیب هایی را نیز بر پیکر آن وارد آورده و می آورد. اختصاص بودجه بی رویه به نظرکرده ها،این گونه مهم از سینما را نیز تنبل کرده و از نفس انداخته است.

بنیاد سینمایی فارابی که خود را متولی سینمای کودک و نوجوان و احیاگر آن می داند و هر سال جشنواره ای پرخرج و بی خاصیت،به عنوان کاری روتین و اداری برگزار می کند تا به بالا دستی ها بیلان و گزارش دهد،به غیر از سوق دادن این سینما به ورطه هلاکت چه کار مهمی را انجام داده است؟!

رییس و مدیران جدید فارابی نیز مانند اسلاف خود،چون از قدرت ابتکار و برنامه ریزی تهی هستند،پا جای گذشتگان کارنابلد خود گذاشته و همان راه غلط و پرآسیب گذشته را ادامه می دهند که انتهای آن معلوم است،مرگ کامل سینمای کودک و نوجوان.

مدیر جدید فارابی نیز چون گذشتگان با به اصطلاح فیلمسازان و کارشناسان این عرصه جلسه گذاشت،اما تعداد انگشت شماری از آنان از جمله مرضیه برومند در آن شرکت داشتند.عمده حرف همه آنان این بود که به ما بودجه کلان بدهید.بودجه برای چه؟مگر تاکنون بنیاد فارابی این همه از بیت المال مردم به نظرکرده ها پول نداده تا فیلم کودک و نوجوان بسازند،آیا این سرمایه ها به هدر رفت یا به بار نشست؟

کدام یک از فیلم های ساخته شده با بودجه بنیاد فارابی توانست کودکان و نوجوانان را به سینماها بکشاند؟چند مخاطب به تماشای این آثار نشستند؟فقط در جشنواره بی خاصیت خود آنها را نمایش دادند و به سازندگان جوایزی دادند که اصلا حق شان نبود.

سینمای کودک و نوجوان باید آثارش پرفروش باشند،فیلم به اصطلاح هنری نیست که خود را گول بزنیم و بگوییم اگر تماشاگری به سینما نیامده برای دیدن آنها به خاطر این است که اثری خاص بوده!

معلوم نیست براساس کدام قانون نانوشته ای،مدیران دولتی و خصوصی سینما،به خصوص مدیران بنیاد فارابی برای رفع مشکل سینمای ایران،به ویژه سینمای کودک و نوجوان سراغ استادان فن و منتقدان کاربلد و مبتکر نمی روند؟تنها دلیل معقول این است که نمی خواهند سینمای ایران پیشرفت کرده و جذب مخاطب کند!

اگر ظرفیت سینمای کودک و نوجوان شناخته شود،مطمئنا سینمای ایران از زیر چادر اکسیژن بیرون آمده و بدون استفاده از تنفس مصنوعی سر پا خواهد ایستاد.

احیای سینمای کودک،احیای سینمای ایران را در پی خواهد داشت،اگر بدانند و بفهمند!