برگزاری جشنواره کودک و نوجوان مهم نیست، مهم پول، صندلی و مقام است!
اکنون که سینما و مسوول و سینماگر تعطیل اند و گوش شنوا وعزم و همت برای اصلاح وجود ندارد، بهتراست نقد و منتقد هم تعطیل شود، چون بدون فایده است!
برگزاری جشنواره کودک و نوجوان مهم نیست، مهم پول، صندلی و مقام است!|جبارآذین|سرزمین هنر|سینما
غلط ها و فجایع سینما،آن قدر زیاد،گسترده و روزافزون است که نوشتن حتی چند کلمه هم از سر دلسوزی درباره آن حال نگارنده را به شدت بد می کند و جز تاثر و تاسف نمی تواند ابراز کند.
اوضاع سینما و احوال سینماگران و تولید فیلم،به دلیل ناکارآمدی نامدیران و سردرگمی ها، خودزنی ها، بازی خوردن ها و بازی دادن ها و تفرقه و بیکاری سینمایی ها،روز به روز بدتر می شود، در چنین شرایط که سینما و تولید تعطیل است، نامسوولان سینما، همچنان بیراه خود را ادامه می دهند و برای اینکه نشان دهند که فعال اند،درصدد انجام اقدام هایی نابخردانه هستند.
برگزاری فاجعه جشنواره پراشتباه و ناموفق بین المللی فیلم فجر، بدون توجه به بازتاب ها و واکنش های منفی سینماگران و منتقدان و رسانه ها و مردم، صندلی نشینان کارنابلد سینما را بر آن داشته در چنین اوضاع و درحالی که سینما، تولید و به ویژه تولید فیلم کودک و نوجوان ندارد، به دو دلیل جشنواره نیم جان کودک و نوجوان را برگزارکنند؛یک: جدول کارکرد خود را پرکنند. دو،پولی که در اختیارسازمان سینما برای کمک به بهبود حال سینما و سینماگر است، یک جورهایی حیف و میل شود!
وقتی تولید سینما و فیلم کودک، تعطیل است، برگزاری جشنواره کودک و نوجوان، اقدامی نمایشی، نادرست، ناپسند و مسخره است، اما نامسوولان به مسخره بودن اقدام خود،اهمیت نمی دهند، مهم پول، صندلی و مقام است و بس!
ازآن سوهم، سینما به فراموشخانه تبدیل شده است.دراین خانه مخروبه؛نوستالژیست ها در کنجی دل به سینمای گذشته، سپرده و احیای اموات می کنند، جماعتی، برای سهم خواهی کنار سازمان سینمایی،صف بسته اند، چند تن که هنوز به فردای سینما، امیدوارند، گاه، برای نمایش زنده بودن خود و سینما، اعتراضی سرمی دهند، برخی دور آتش نشسته اند که سردشان نشود!
گروهی نیز هرگاه صدای اصابت سنگی به شیشه فراموشخانه را می شنوند، پنجره را می گشایند و فریادمی زنند: «چه کسی شیشه خانه ماراشکست!» و چون پاسخی نمی شنوند، پنجره را می بندند تا سنگ و اصابت و فریادی دیگر.
و…این است، حال و احوال بدون پرده امروز سینما که می تواند مصداق مشت، نمونه خروار فرهنگ و هنر روز کشور باشد.
اکنون که سینما و مسوول و سینماگر تعطیل اند و گوش شنوا وعزم و همت برای اصلاح وجود ندارد، بهتراست نقد و منتقد هم تعطیل شود، چون بدون فایده است!