مشکل سینمای ایران اقتصاد و مدیریت است، نه تشکیل شورا

مشکل سینمای ایران اقتصاد و مدیریت است، نه تشکیل شورا|سرزمین هنر|شاهپور محمدی|سینما

اخیرا خبر تشکیل دو شورا از سوی سازمان سینمایی شنیده شد.حال با تشکیل این همه شورا قرار است چه مشکلی از مشکلات سینمای این کشور حل شود؟آیا در شورایعالی اخلاق در سینما قرار است فقط عده ای بنشینند و صرفا مصوبه و بخشنامه های اخلاقی برای افراد سینما صادر کنند یا مقرر است اهرم های بازدارنده ای را در صیانت از حقوق افراد ، خاصه زنان سینماگر اعمال کنند؟ استفاده از چنین اهرم‌هایی جزو وظایف حوزه فرهنگ  نیست .

از هر زاویه ای به تعریف این شورا نگاه کنید،  فقط می شود یک سری جلسه و دورهمی و صدور بخشنامه!شورای راهبردی اکران نیز معلوم نیست فرق آن با شورای صنفی نمایش در چیست ؟ این دو شورا ، کلمات معادل و مترادف و هم معنی را دارند و تفاوت آن را هم کسی توضیح نداد.

آنچه از مجموع این گونه عملکردها استنباط می شود! اینکه ظاهراً مجموعه مدیریت سازمان سینمایی فراموش کرده است که دو روز بیشتر مهمان سینما و سینماگران کشور نیستند و مثل دولت های پیشین کافی است، خدای ناکرده وزیر فرهنگ استیضاح شود و کل شاکله مدیریتی سازمان سینمایی هم به هم بریزند و هر آنچه که هست یک شبه عوض شود!

اگر قرار است برای زیرساخت های این سینما و دست اندرکاران آن برنامه ریزی های اساسی صورت گیرد، یادمان باشد که زمان برای چنین اقداماتی محدود و اندک است و می بایست با مدیریت زمان نسبت به حرکت های بزرگ و ریشه ای در این سینما اقدام شود.

مشکل سینمای ایران تشکیل شورا و جلسه نیست .

قطعا صورتجلسات این گونه دورهمی ها و هم اندیشی ها در آرشیو بایگانی این سازمان به وفور یافت می شوند ، اما آنچه مهم است اینکه چه خروجی ای برای این سینما داشته اند؟این همه شورا آیا توانسته اند مشکل شب عید هنرمندان را حل کنند؟

خیلی از هنرمندان سینما به دلیل بروکراسی های زاید اداری در اسفندماه و شب عید نتوانستند آن اندک عیدی اختصاص یافته را نیز دریافت کنند ؟چرا صدایی از طرف رییس سازمان سینمایی و شوراهای محترم شنیده نشد؟!هنرمندان سینما ، شورا و جلسه  نمی خواهند ، عمل می خواهند.

به نظر می‌رسد سازمان سینمایی در این مدت محدود مدیریت، تصمیم دارد خود را آن قدر درگیر تشکیل شورا و انجمن و جلسه کند که دوره مدیریت اش به اتمام برسد و باز سینما بماند و مشکلات ریشه ای و اساسی آن!ظاهرا مدیریت در سینما فقط و فقط معطوف است به یک سری مسایل فرعی و موازی کاری و….

هم اکنون اقتصاد و ارتقای سینما و مسایل ریشه ای مربوط به سینماگران که اصل و ریشه و بنیان تمام مشکلات را تشکیل می‌دهد ، به حاشیه رفته است .

اگر مدیریت سینما بخواهد در این گونه حاشیه ها سیر کند، قطعا فرصت سوزی ایجاد خواهد شد و لاجرم باید منتظر یک قهرمان دیگری برای نجات این سینما از بحران های موجود و پیش رو بمانیم .