کدام مرجع یا چه کسانی مهری مهرنیا را به آسایشگاه سالمندان تبعید کردند؟!
چه کسانی خانه مهرنیا را فروخته اند؟طبق گفته وی،جمعی در این کار دخیل بوده اند،اگر برادرزاده اش چنین کرده بود،حتما می گفت.این جمع چه کسانی هستند؟
کدام مرجع یا چه کسانی مهری مهرنیا را به آسایشگاه سالمندان تبعید کردند؟!|سیدرضا اورنگ|سرزمین هنر|سینما
زنده یاد مهری مهرنیا،پس از یک دوره زندگی سخت و ملال آور در تبعیدگاه آسایشگاه سالمندان، ۳۰ بهمن ماه ۱۳۸۷ درگذشت و بعد از سال ها رنج و عذاب و خون دل خوردن از دست مسوولان، همکاران بی وفا،خانه سینما،خانه تئاتر و… چهارم اسفندماه در قطعه هنرمندان به آرامش رسید.
این هنرمند یکی از پرسابقه ترین افراد عرصه سینما،تئاتر و تلویزیون بود که پرونده پربار فعالیت اش شاهدی صادق بر این ادعاست.
وی هیچ گاه قدر ندید و هنرش آنچنان که باید به چشم نیامد.در ایام پیری نیز او را فراموش کرده و دیگر سراغی از او نگرفتند.
مرحومه مهرنیا همسر خویش را سال ها پیش از دست داد و متاسفانه تمام فرزندانش نیز درگذشتند تا یکه و تنها بماند.تصورش این بود که هنگام پیری،مسوولان،خانه سینما،خانه تئاتر و همکاران، او را تنها نگذاشته و باقیمانده عمر در کنارش هستند و نمی گذارند روزگارش سخت بگذرد،اما آنچه تصور می کرد اشتباه درآمد.
گویا تنها یک برادرزاده داشت که او نیز به زندگی خویش مشغول بود.
وی بارها و بارها از وضعیت خویش گله کرد و حتی در مصاحبه ای گفته بود«من از خانه سینما، انجمن هنرمندان و بازیگران شکایت دارم».
چرا یک هنرمند توانا و با سابقه که بسیار به هنر این مملکت خدمت کرده،باید این گونه برنجد و فریاد تنهایی و درد از حنجره زخمی اش بکشد،فریادی که گوش شنوایی هم برای شنیدنش پیدا نشد!
شنیده ایم زنده یاد مهری مهرنیا در خانه خود زندگی کرده و هنرمندی جوان به کارهای روزانه اش رسیدگی می کرد.به هیچ وجه دوست نداشت او را به آسایشگاه سالمندان تبعید کنند،حتی از نوع به اصطلاح خصوصی اش.در مصاحبه هایی که انجام داده از این بابت شکوه کرده بود.
وی به ایسنا گفته بود: «به من گفتند، برای ده، بیست روز به آسایشگاه سالمندان می‌بریمت تا حوصله‌ات سر نرود،اما آمدیم و دیگر ماندگار شدیم.»
این نشان می دهد که به میل خود نرفته است،بلکه او را برده اند،آن هم با وعده چند روزه که ختم به آخر عمرش شد.
مهرنیا همچنین گفته بود:«هیچ‌جا خونه خود آدم نمی‌شه، اما به من گفتن برای خرج مریضی، اونو فروختن.»
چه کسی خانه را فروخته یا به وی چنین گفته است؟آیا بعد از گذشت ۱۴ سال وقت آن نرسیده که این راز سر به مهر برداشته شده و افشا شود؟
آیا برادرزاده اش او را به خانه سالمندان برده است؟مرحوم مهرنیا که چنین چیزی بر زبان نیاورده.
آیا خانه سینما و انجمن بازیگران چنین تصمیمی گرفته اند؟با کدام مجوز؟
شاید این محتوا را نیز دوست داشته باشید
آیا خانه تئاتر دست به چنین اقدامی زده؟
اگر خانه سینما و انجمن بازیگران چنین کاری کرده اند،پاسخگو باشند که بر اساس کدام بند قانونی چنین کرده اند؟
واقعا خانه سینما و انجمن بازیگران چنین حق و قدرتی را داشته و دارند که این گونه، هنرمندان سالخورده را تحویل تبعیدگاه آسایشگاه سالمندان دهند؟
شنیده ایم زنده یاد مهرنیا قیمی قانونی داشته که به امور وی رسیدگی می کرده.اگر این قیم او را به آسایشگاه برده بود مطمئنا با صراحتی که آن مرحومه داشت ،حتما می گفت.
آیا قیم دیگری داشته که از لحاظ قانونی مجاز به این کار بوده؟
امیدواریم مدیران وقت خانه سینما و انجمن بازیگران،اگر دخالتی در فرستادن زنده یاد مهرنیا به آسایشگاه سالمندان نداشتند،بیایند و بگویند از این موضوع بی خبر هستند.اگر هم دخالت داشتند،بگویند قصدشان چه بوده است؟اگر حقایق برملا شود،همه چیز روشن خواهد شد.
چه کسانی خانه مهرنیا را فروخته اند؟طبق گفته وی،جمعی در این کار دخیل بوده اند،اگر برادرزاده اش چنین کرده بود،حتما می گفت.این جمع چه کسانی هستند؟
شنیده ایم وسایل مرحومه مهری مهرنیا به خانه سینما منتقل شده و سپس تحویل برادرزاده اش داده اند.چرا باید اموال او به این خانه آورده شود؟آیا وصیت نامه ای در کار بود که چنین اجازه ای می داد؟
اگر هست که این وصیت دوباره بازخوانی شود تا همگان پی به حقیقت ببرند.
چرا آن مرحومه گفته بود که از خانه سینما شکایت دارد؟
خانه سینما و تنها برادرزاده مهری مهرنیا، بعد از گذشت ۱۴ سال از فوت این هنرمند،بیایند روشنگری کنند تا همه از واقعیت امر باخبر شوند.اگر خانه سینما دخالتی نداشته بگویند.حقیقت هرچقدر هم تلخ باشد باز شیرین است.
زنده یاد مهرنیا در یکی از آخرین گفت وگوهایش که در آسایشگاه صورت گرفت،گفته بود:«خیلی وقت‌ها دلم تنگ شده کارهایم را ببینم و یا حتی کارهای دیگران را، اما نمی‌شود و حتی آخرین فیلم خودم «ازدواج به سبک ایرانی» را هم فقط اوایلش را دیدم. وقتی الان کسی نیست که حالم را بپرسد، چرا باید از گذشته‌ام راضی باشم؟!»
این تنها سرنوشت مهرنیا نیست،هنرمندان زیادی به این درد گرفتار بوده ،هستند و شاید خواهند بود.
چرا قدر این پیشکسوتان که جای مهمی در تاریخ هنر این مملکت دارند،دانسته نشده و با آنان این گونه رفتار می شود؟مگر آنان غیر از احترام و رسیدگی مختصر به کارشان،چیزی اضافه خواسته و می خواهند؟
مدیران دولتی و بخش خصوصی هنر،خانه سینما،خانه تئاتر و…خود را در قبال پیشکسوتان مسوول نمی دانند؟چرا؟!