سازمان سینمایی به داد خانه سینما برسد!
سازمان سینمایی،باید در یک اقدام سریع و صریح،بودجه این خانه را قطع کند تا آنها به استقلالی که آرزویش را دارند برسند.
سازمان سینمایی به داد خانه سینما برسد!|سرزمین هنر|سینما
بیش از سه دهه است که سردمداران خانه سینما فریاد می زنند که ما مستقل هستیم،اما کسی به دادشان نرسیده و حرف آنان را باور ندارد،حتی خودشان!
سازمان سینمایی باید لطف بزرگی به کاخ نشینان خانه سینما کرده و به داد آنان برسد.تا کی باید فریاد استقلال بزنند،اما فریادشان به جایی نرسد؟
حالا که این همه اصرار دارند که به استقلال برسند،چرا سازمان سینمایی آنان را به آرزوی دیرین شان نمی رساند؟حتما می توانند خودشان از پس مخارج بربیایند،اگر توان نداشتند این همه جیغ بنفش نکشیده و نمی کشیدند.
باید به آنان فرصت داد تا به استقلال برسند.باید بگذارید خودشان دست در جیب کرده و حقوق ها را سر برج پرداخت کنند.بگذارید خودشان حق بیمه اعضا را بدهند.اجازه دهید باقی خرج ها را نیز از دخل خویش بردارند.
سازمان سینمایی چرا در طول این سه دهه در حق کاخ نشینان خانه سینما ظلم کرده و با تقبل بودجه سنگین شان نگذاشته آنها به استقلال واقعی برسند؟تا کی باید صورت خود را با سیلی سرخ کنند و به رسانه ها بگویند خانه سینما کاملا مستقل است،اما…
سازمان سینمایی،باید در یک اقدام سریع و صریح،بودجه این خانه را قطع کند تا آنها به استقلالی که آرزویش را دارند برسند.
اگر مرحمت کرده و چنین لطفی در حق آنان بکند،بی شک دل بندگان خدا را شاد کرده و اقدام کننده نیز جزای اخروی خواهد برد.
سازمان سینمایی اگر بودجه را به طور کامل قطع کرده و بگذارد خودشان دست به جیب شوند،مطمئنا دیگر در خانه سینما کسی برای اینکه عضو هیات مدیره یا هیات رییسه شود،سینه به سینه رفقا و رقبا نایستاده و جنگ ها پس از چند دهه خاتمه خواهد یافت.دیگر کسی هم نمی تواند اقدام به بستن در این خانه کند.اگر بودجه دولتی در کار نباشد،اصلا کسی داوطلب نخواهد شد تا مجادله و مخاصمه ای در کار باشد.
صنوف مختلف نیز دعوای خود را با هم صنفی ها و دیگر صنوف و هیات مدیره در چشم بهم زدنی خاتمه خواهند داد و صلح کامل برقرار خواهد شد،زیرا دیگر بهانه ای برای یقه گیری و گریبان دری وجود ندارد.
وقتی بودجه دولتی قطع شود،پس از مدت کوتاهی همه دوباره با هم دوست و صلح و صفا برقرار شده و علیه یکدیگر واژه های آنچنانی به کار نخواهند برد!
سیاهی از دل ها دور شده و همه با آرامش خاطر مانند شیشه ای شفاف کنار هم می نشینند و از شکستن نیز ترسی ندارند،چون دیگر سنگ کینه ای وجود ندارد.