تیر خلاص رسانه ملی بر اختتامیه چهلمین جشنواره فیلم فجر|سرزمین هنر|عبدالزهرا هشترودی|سینما
در اینکه چهلمین جشنواره فیلم فجر یکی از بدترین و ضعیف ترین دوره‌های جشنواره بود شکی نیست.
در اینکه در چهلمین جشنواره فجر به دلیل اعمال سیاست ها در سطح کلان در نحوه و انتخاب داوران جشنواره حرف و حدیث های فراونی وجود داشت شکی نیست .
در چهلمین جشنواره فیلم فجر جای بزرگان سینما خالی بود،جای کسانی که عمری به پای این هنر و رویداد گذاشته‌اند و آبرویی برای آن خریدند، ولی عده ای نابلد و تازه به دوران رسیده دوستی دیگری با این رویداد رقم زدند که جز نام خالی جشنواره دیگر چیزی برای آن باقی نگذاشته‌اند.
وقتی از لحاظ کیفی به اثار ارائه شده نگاه می‌کنیم ،جز آه و حسرت چیزی برای مان باقی نمی‌ماند، برای نسلی که در جشنواره به دیدن آثار مخملباف و کیارستمی و مهرجویی و جلیلی و بیضایی و کیمیایی و افخمی و …عادت کرده بود حالا باید شاهد آثاری باشیم که نه تنها یک سوم سالن سینما خالی است، بلکه اواسط فیلم همان جمعیت یک سومی سالن سینما هم به یک سوم کاهش پیدا می‌کند .
واقعا چه بر سر جشنواره آمده ؟! چه اتفاقی باعث شده تا این جوان رعنا که در چل چلگی خود قرار داد چنین پیر و فرتوت نشان داده شود .
چه بر سر این رویداد فرهنگی آمده که دیگر مردم تمایلی به دیدنش ندارند.
چه بر سر این رویداد فرهنگی آورده اید که مانند پیر زنان بزک باز توی ذوق می‌زند؟
افت شدید جشنواره با مدیریت ناکارآمد
همان طور که در ورزش با انتخاب مدیران نابلد و ناکارآمده باعث حذف نمایندگان کشورمان از بازی های آسیایی شدیم، این رویه نیز در معتبرترین رویداد فرهنگی کشورمان نیز به نوعی تکرار شده که با انتخاب عده ای مدیر ناکارآمد و نابلد باعث افت شدید کیفی و کمی جشنواره شده که دیگر نمایندگان خارجی هم تمایلی برای حضور خود در این رویداد نشان نمی‌دهند.
اگر تا دیروز دلخوش به برگزاری بین المللی این جشنواره بودیم، امروز دیگر برگزاری ملی این جشنواره، حتی برای داخل جذابیتی ندارد .
حالا همین رویداد فرهنگی که به آماتورترین گونه آن را برگزار می‌کنیم و هر ساله با اعمال سیاست های عجیب و غریب و شخصی شلاقی بر تن این رویداد رنجور فرهنگی می‌زنیم و آن را به این سوی و آن سو می‌کشیم و دیگر رمقی برای آن نمی‌گذاریم را تحویل رسانه ملی داده تا این تن رنجور و فرسوده را به مخاطبان نمایش دهد و حالا نوبت رسانه ملی است که سیاست های خود را برای نمایش این تن رنجور اعمال کند.
مجری برنامه یا مسوول ماله کشی؟!
کم کم مخاطبان اندک رسانه ملی به اعمال سیاست های نظارتی و محتوایی این رویداد بعد از چهل سال عادت کرده بودند که باید بازیگران منتخب فیلم ها را از شعاع چند کیلومتری از قاب تلویزیون ببینند که خدای ناکرده دچار معصیت و گناه نشوند و یا هنگام صحبت های انتقادی بازیگران فورا تصویر از سالن برگزاری جشنواره به استودیویی که دونفر مسوول ماله کشی این گونه اتفافات هستند تغییر پیدا کند، اما اتفاق جدید اختتامیه چهلمین جشنواره فیلم فجر در کنار این اتفاقات نویز شدید صدا روی صدای مجری مراسم و منتخبان و در نهایت قطعی صدا ، آن هم نه برای یکی- دو دقیقه، بلکه برای پانزده تا بیست دقیقه .
هر چند در مورد این اتفاق صداوسیما اعلام کرده است که مسوولیت صدا با مسوولان اجرایی جشنواره بوده است و آنها صرفاً از خروجی صدای ارسالی از ستاد جشنواره استفاده می کرده اند، اما باز هم چیزی از مسوولیت رسانه ملی در برابر مخاطبانش کم نمی کند.
این چنین جسم رنجور و فرسوده این رویداد فرهنگی توسط رسانه ملی در اختتامیه به تیر خلاص رهایی یافت.
