خودی ها،سینمای دفاع مقدس را به حاشیه راندند،نه غیرخودی ها!

خودی ها،سینمای دفاع مقدس را به حاشیه راندند،نه غیرخودی ها!|سیدرضا اورنگ|سرزمین هنر|سینما

فیلم های جنگی همواره برای مخاطبان جذاب بوده و هستند.زیرا بخشی از واقعیت تاریخی اند که توسط هنرمندان سینما به تصویر درآمده و به تماشا گذاشته می شوند.

تعداد فیلم هایی که در این ژانر ساخته شده به راحتی قابل شمارش نیست.بسیاری از این آثار در آسمان تاریخ سینمای جهان می درخشند.

امروز نیز با اینکه ده ها سال از زمان جنگ های جهانی اول، دوم، جنگ ویتنام و… می گذرد، اما همچنان درباره وقایع آنها فیلم ساخته شده و می شود.

کشور بزرگ ایران نیز چند دهه پیش مورد تجاوز بعثی ها قرار گرفت که با مقاومت و دلاوری مردم و رزمندگان ایرانی با خفت و خواری خاک مقدس مان را ترک گفته و به سرنوشتی شوم دچار شدند.

این جنگ خسارات جانی و مالی بیشماری به کشور تحمیل کرد،اما مردان و زنانی در این ایام ظهور کردند که در طول تاریخ ایران و جهان کم نظیر یا بی نظیر بوده و هستند.

جوانان و نوجوانانی اسلحه به دست گرفته و در جبهه ها با دشمن تا بن دندان مسلح به نبرد پرداختند که شجاعت و ایثارشان جهان را به تحسین واداشت.

بسیاری از این مردان و زنان شهید شدند و نام شان بر لوح تاریخ ایران و جهان نقش بست و شهره آفاق شدند،حتی آنانی که گمنام دفن شدند یا اثری از آثار آنان به دست نیامد.

در همان ابتدای جنگ ایران با دشمن بعثی،برای نخستین بار فیلم های جنگی با حجم گسترده وارد چرخه سینمای ایران شدند.با تجربه ها و جوانان فیلمساز با کمترین امکانات و استفاده از سلاح های واقعی، توانستند آثاری را تولید کنند که هم مورد توجه مخاطبان قرار گرفت و هم بخشی از تاریخ جنگ را به تصویر کشیدند.

فیلم هایی مانند «عقاب ها» و «کانی مانگا» توانستند حدود هشت و چهار میلیون تماشاچی را به سالن های سینما بکشانند.آثار دیگر نیز حداقل حدود دومیلیون مخاطب داشتند.

چندین فیلمساز برای سینمای جنگ فیلم ساختند،اما بی شک شاخص ترین آنان زنده یاد رسول ملاقلی پور بود که اغلب آثارش پربیننده بودند.

در دهه ۶۰ که اوج هنر و سینمای ایران بود،فیلم های جنگی در کنار آثار دیگر به رقابت می پرداختند،هم در سالن های سینما و هم جشنواره فیلم فجر.این کاری بود درست،زیرا تمام فیلم ها در ژانرهای مختلف جزوی از سینما هستند و نباید آنها را از هم منفک کرد.

متاسفانه با نیت خیر،اما سیاست غلط،مدیران وقت به نوعی آثار جنگی را از دیگر فیلم ها جدا کردند که به زعم خود موجب رونق این گونه فیلم ها شوند.نهادهایی نیز تشکیل و بودجه های نسبتا کلانی در اختیار آنها قرار گرفت.جشنواره فیلم های دفاع مقدس یا همان مقاومت را نیز راه اندازی کردند که اشتباهی بزرگ بود،زیرا نه تها موجب رونق سینمای دفاع مقدس نشد،بلکه آن را از رونق انداخت.

این نهادها متاسفانه در اغلب موارد امکانات را در اختیار کسانی گذاشتند که توانایی لازم را برای تولید فیلم های جنگی نداشتند.

عملکرد ضعیف این نهادها که همچنان ادامه دارد،باعث شد فیلم های دفاع مقدسی از رونق بیفتند و مخاطبان دیگر به تماشای چنین فیلم هایی ننشینند.در صورتی که در دهه با شکوه ۶۰ انتخاب اول اکثر تماشاگران، فیلم های جنگی بودند.

بودجه های بسیاری در اختیار فیلمسازان به اصطلاح خودی قرار گرفت تا فیلم جنگی بسازند،اما ناتوانی آنان در امر فیلمسازی باعث شد آثار ضعیفی با بودجه هنگفت تولید شوند که نه مورد توجه منتقدان قرار گرفتند و نه مخاطبان.

اصرار بر این رویه غلط باعث شد سینمای جنگ به حاشیه رانده شود.اکنون نیز چنین بودجه هایی در اختیار خودی ها قرار می گیرد و فیلمسازان کاربلد غیرخودی از آن بی بهره هستند.

سال گذشته نیز با بودجه ای کلان فیلمی درباره یکی از قهرمانان جنگ ساخته شد که کمتر کسی راضی به دیدن آن شد.این فیلم،نه سیمای درستی از یک قهرمان نامی به نمایش گذاشت و نه مخاطب را جذب کرد.

سوال این است:چرا مدیران نهادهای متولی برای فیلمی که نه سود معنوی دارد و نه فایده مالی،این چنین سرمایه گذاری می کنند؟چه اهدافی را از ساخت این گونه آثار دنبال می کنند؟آیا با ساخت این نوع از فیلم ها،سینمای دفاع مقدس رونق پیدا کرد و می کند؟

اعمال مدیریت ضعیف بر نهادهایی که متولی ساخت فیلم های دفاع مقدسی هستند،موجب شده این گونه آثار از چشم منتقد و مخاطب بیفتند.

همین مهم باعث شده فیلم های جنگی جایگاه خود را در سینمای ایران از دست داده و به حاشیه رانده شوند.

اصرار به هدر دادن پول بیت المال مردم برای ساخت آثار بی مخاطب،دیر یا زود فیلم های سینمای دفاع مقدس را از سالن های سینما دور کرده و در آرشیوهای عریض و طویل جای خواهد داد.

متاسفانه با اینکه می دانند رویه آنان اشتباه بوده،اما همچنان مدیران ضعیف و کارنابلدی را بر مسند این نهادها می نشانند،مدیرانی که بیشتر به دنبال حفظ جایگاه خود هستند تا اعتلای سینمای جنگ و زنده نگه داشتن یاد شهیدان و قهرمانان دفاع مقدس.