اسفندیار پارسایی چقدر از بیت المال مردم برداشت می کند؟!

اسفندیار پارسایی چقدر از بیت المال مردم برداشت می کند؟!|سیدرضا اورنگ|سرزمین هنر|تئاتر

مهر:«هفت خان اسفندیار»محصول سازمان هنری رسانه ای اوج است و با مشارکت بنیاد فرهنگی هنری رودکی از اردیبهشت ۱۴۰۲ روی صحنه تالار وحدت اجرا خواهد شد.

دوستانی که حقیر را می شناسند،می دانند که عاشق سینما هستم،اما نسبت به تئاتر به عنوان یک هنر فاخر و زنده تعصب دارم.بنابراین اتفاقات این حوزه نیز برایم مهم بوده و هست.

سازمان اوج روی نمایشنامه پرهزینه ای به نام «هفت خان اسفندیار» سرمایه گذاری کرده و با مشارکت بنیاد رودکی و کارگردانی حسین پارسایی قرار است آن را در تالار وحدت روی صحنه ببرد.

مخالف سرمایه گذاری این سازمان یا هر فرد و نهاد دیگری در عرصه تئاتر نبوده و نیستم،زیرا کمک به تئاتر و تئاتری محسوب می شود،اما عدالت برایم از همه چیز مهم تر بوده و خواهد بود.

سازمان اوج و مشاوران اش چگونه به این جمع بندی رسیده اند که حسین پارسایی گزینه خوبی برای کارگردانی نمایش «هفت خان اسفندیار» است؟پرونده کاری و مدیریتی او را بررسی کرده و با کاربلدان حوزه تئاتر درباره توانایی هایش صحبت کرده اند؟

مسوولان اوج به خاطر اینکه نمایش های لاکچری و میلیاردی «بینوایان» و «اولیور توئیست» را کارگردانی کرده عنان کار را به دست پارسایی سپرده اند یا اینکه چون از قم برآمده ؟

نمی دانیم متولیان سازمان اوج می دانند یا نمی دانند که حسین پارسایی بر مسند هر سازمان یا نهاد دولتی که نشسته،همواره حرف و حدیث های ناخوشایندی پیرامون او و عملکردش وجود داشته و دارد؟از مدیرکلی مرکز هنرهای نمایشی گرفته تا نمایش خانگی و خانه هنرمندان و…!

شاید هم تحقیق کرده اند و به این گزینه رسیده اند که وی مناسب ترین و بهترین فردی است که می توان پول بی زبان بیت المال مردم را به دست اش سپرد!

عجیب است که حسین پارسایی از راستگرایان شمرده می شد،اما بیشترین انتقادها نسبت به عملکرد اش را راستگرایان داشته و دارند!

سازمان اوج اگر پول اضافی دارد،چرا آن را برای کل تئاتر ایران هزینه نمی کند؟در عرصه تئاتر هر مبلغی که هزینه شود غنیمت است و تئاتری ها از آن استقبال می کنند،زیرا در این حوزه بهترین نمایش ها را می توان با کم ترین هزینه روی صحنه برد.

با شناختی که از تئاتر ایران دارم،مطمئن هستم که با هزینه «هفت خان اسفندیار» می شود چندین نمایش خوب روی صحنه برد و بسیاری از تئاتری ها را از مرداب بیکاری بیرون کشید و دوباره به عرصه آورد.

احتمالا«هفت خان اسفندیار» هزینه ای شاید بیش از فیلم های سینمایی روی دست بیت المال مردم خواهد گذاشت.این مهم را سابقه کاری پارسایی اثبات می کند.

آیا سازمان اوج این چندین میلیارد را می خواهد بابت حمایت از تئاتر ایران هزینه کند یا تجلیل از فردوسی و شاهنامه اش یا هدف دیگری را دنبال می کند؟

حسین پارسایی دو تئاتر پرهزینه و با قیمت بلیت گزاف را روی صحنه برد،اما بیشتر عوامل این نمایش ها،به خصوص بازیگرانش، تئاتری صرف نبوده و پرونده کاری آنان از بازی در سینما و تلویزیون حجیم شده بود.

کارگردانان بزرگ و پرآوازه ای در آسمان تئاتر ایران درخشیده و می درخشند، اما چرا تولید نمایش های پرخرج فقط نصیب پارسایی شده و می شود؟!

واقعا کارگردانی قوی تر و کاربلدتر در تئاتر ایران موجود نبود و نیست؟اگر وی بهترین نیست،چرا بهترین ها را تقدیم او می کنند؟

سازمان اوج،از زمان تاسیس تاکنون،بودجه بسیاری از بیت المال مردم را برای ساخت فیلم ها و برنامه هایی که دوست داشت هزینه کرده است،اما چقدر عایدی مادی و معنوی به دست آورده؟آیا حتی بخشی از اموال بیت المال را به آن برگردانده است؟

گویا مرغ سازمان اوج یک پا دارد.برای همین، هیچ گاه به نصایح و راهنمایی های بزرگان و باتجربه های دلسوز گوش نداده و نخواهد داد.

متولیان اصلی سازمان اوج باید فکری عاجل برای آینده این نهاد بودجه بربادده بیندیشند،اگر چنین نکنند،نه تنها این نهاد کمکی به کارهایی که خودشان ارزشی می خوانند نمی کند،بلکه آسیب های فراوانی به این نوع کارها زده و خواهد زد.

عدالت باید محور همه چیز باشد که عالم هنر نیز از آن دایره بیرون نیست.اگر سازمان اوج و مدیریت اش عدالت پیشه کرده و دسته بندی خودی و غیرخودی را کنار می گذاشتند،می توانستند دستاوردهای بزرگی در عرصه هنر،به ویژه سینما به دست آورند،اما حیف…!