آقای وزیرارشاد،آرزو بر جوانان عیب نیست،اما…
سینمای ایران سال هاست که به دلیل ممنوع و محدود کردن اکران فیلم های خارجی توسط عده ای مدیر ترسو و تمامیت خواهان مخاطبان خود،به خصوص عشق سینماها را از دست داده و دیگر به دست نخواهد آورد.
آقای وزیرارشاد،آرزو بر جوانان عیب نیست،اما…|سیدرضا اورنگ|سرزمین هنر|سینما
مهر-وزیرارشاد:امسال ۱۶ میلیون و ۷۰۰ هزار دانش‌آموز داریم، اگر بتوانیم بخش زیادی از مخاطب را به چرخه تماشاگران سینما اضافه کنیم، روند بسیار خوبی در سینما شکل می‌گیرد.
از قدیم و ندیم گفته اند:آرزو بر جوانان عیب نیست!این نقل قول یا ضرب المثل را از کودکی شنیده و تا زمان کهولت در مغز ما جا خوش کرده و پیش چشم مان قرار داشته و خواهد داشت،زیرا مصداق آن بارها و بارها اتفاق افتاده است.به همین دلیل است که ملکه ذهن مان شده.
این گفته وزیرارشاد نیز در قالب همین ضرب المثل گنجیده و می گنجد و فراتر نخواهد رفت،چون وی نیز جوان است و در این وزارت مهم جوانی می کند!
سینمای ایران سال هاست که به دلیل ممنوع و محدود کردن اکران فیلم های خارجی توسط عده ای مدیر ترسو و تمامیت خواهان مخاطبان خود،به خصوص عشق سینماها را از دست داده و دیگر به دست نخواهد آورد.
مخاطبان کودک نیز جزو همین گروه محسوب شده و می شوند.هرگز فراموش نمی کنیم وقتی پیش از انقلاب فیلم ها و کارتون های کمپانی هایی مانند والت دیسنی اکران می شد،سالن سینماها چقدر شلوغ بود و جای سوزن انداختن نداشت.
نه تنها کودکان مخاطب این گونه فیلم ها بودند،بلکه بزرگ ترها نیز یا خودشان جذب می شدند یا فرزندان پای آنان را به سالن های سینما باز می کردند.
آقای وزیر،جذب مخاطب از دست رفته به همین راحتی نیست که شما بر زبان می آورید.بسیار سخت است و افراد ناتوان و مدیران کارنابلد زیردست،هرگز توان انجام چنین کاری را نداشته و ندارند.
فکر می کنید افرادی مانند مدیر تازه کار بنیاد فارابی که بر حسب اتفاق نادر!دبیر جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان هم شده و ارتباط تنگاتنگی با شما به عنوان مشاور دارد،توانایی جذب مخاطب کودک به سالن های سینما را دارند؟اصلا بیایند سینما که چه ببینند؟یک مشت تله فیلم سطح پایین بی کیفیت که با پول بیت المال مردم تولید شده؟!
جناب وزیر،فراری دادن مخاطب از سالن های سینما کاری ساده بود و هست که همکاران اسبق و سابق و مدیران جدیدتان به خوبی آن را انجام داده و می دهند. شما نیز پیروی همانان هستید،اگر نبودید چنین مدیرانی را صاحب مسند نمی کردید!
فکر می کنید با ساخت یا تعمیر و تجهیز سالن های تنگ و نفسگیر می توانید جذب مخاطب کنید؟هرگز!سالن های خالی از تماشاگر چه دردی از دردهای سینما را شفا می بخشد؟
وقتی اکران فیلم خارجی نداشته یا تولید فیلم های باکیفیت در دستور کار قرار نگیرد،بیش از نود درصد مردم ایران حاضر نیستند،حتی ریالی از جیب تنگ خود را به حساب های بی سروته تمامیت خواهان دشمن سینما بریزند.
وقتی فردی که آشنایی بسیار کمی با سینمای ایران و جهان را دارد،بر مسند بنیادفارابی یا پست های دیگر می نشانید،واقعا توقع دارید بتوانند کاری انجام دهند؟هرگز چنین اتفاقی نیفتاده و نخواهد افتاد!
شما اگر واقعا دوستدار هنر و دغدغه اعتلای سینمای ایران را داشتید،هرگز به افراد ناتوان و کارنابلد مثل نقل و نبات پست های مهم مدیریتی را تقسیم نمی کردید!
سینما و هنر ایران محتاج افراد توانا و باتجربه است.تنها آنان دانسته و می دانند که کشتی به گل نشسته یا طوفان زده سینمای ایران را چگونه از منجلاب و امواج سهمگین نجات داده و به ساحل امن برسانند.
متاسفانه شما یا آنان را نمی شناسید یا در برابرشان جبهه گرفته اید.دست به دامان شدن شما به افراد کارنابلد و آسیب زن،کار را بدتر از پیش می کند.
اگر به پسر خردسال تان بگویید یک جستجو و تحقیق کوچکی درباره تاریخچه جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان ایران انجام داده و به سمع و بصر شما برساند،به راحتی متوجه خواهید شد که این جشنواره و دبیران ضعیف آن چه آسیب هایی را به سینمای کودکان و نوجوانان زده و می زنند.مطمئن خواهید شد که مدیران زیردست حقایق را از شما کتمان کرده و می کنند یا گزارش نادرست ارائه می کنند.
اگر گزارش ها درست و بی نقص بود،شما هرگز چنین ادعاهایی نکرده و چنین آرزوهایی را در سر نمی پروراندید.