آقای رییس جمهور،چرا با صاحبان اصلی عرصه هنر،سینما و رسانه ملاقات نمی کنید؟!

آقای رییس جمهور،چرا با صاحبان اصلی عرصه هنر،سینما و رسانه ملاقات نمی کنید؟!|سرزمین هنر|سیدرضا اورنگ|سینما

آقای رییس جمهور،شما هم مانند روسای جمهور اسبق و سابق،فقط با عده ای خاص که دستچین شده بودند و هستند ملاقات کرده و می کنید.

چرا با صاحبان اصلی هنر،سینما و رسانه دیدار نمی کنید؟با آنانی که عرق و عشقی عمیق به هنر،سینما و رسانه داشته و عمر خود را به پای عشق خود ریخته اند؟

چندی پیش شما با مدیران مسوول رسانه ها دیدار کردید،اما آنان فقط مالک حقوقی و اداری نشریات هستند،صاحبان اصلی، روزنامه نگاران و خبرنگارانی هستند که با دست و شکم خالی چرخ رسانه های کشور را به حرکت در آورده و می آورند.آنان صاحب حق هستند،اما هرگز حق مطلب برای آنان ادا نشده و انگار نخواهد شد.

برخی از همین مدیران مسوولی که با آنان دیدار کردید و لذت بردید، همانانی هستند که حق روزنامه نگار و خبرنگار نشریه خود را ندادند و حتی بیمه شان نکردند و مسوولان دولتی نیز چشم روی چشم گذاشتند و می گذارند تا آنان دچار مشکلات عدیده شده و بشوند!

مدیران مسوول تحت شرایط سخت کار می کنند و دغدغه معیشت و امنیت شغلی دارند یا روزنامه نگاران و خبرنگاران همیشه جان بر کف؟

بسیاری از این روزنامه نگاران و خبرنگاران کارکشته با وجدان که دنبال مال و منال دنیا نبودند و اکنون ریش و موی شان یکدست سپید شده،بدون داشتن حق بازنشستگی در بدترین شرایط ممکن زندگی می کنند.

آیا دغدغه حل مشکلات آنان را دارید؟اصلا به اطلاع شما رسانده اند که چنین افرادی وجود دارند و به سختی زیست می کنند؟!آیا سراغی از آنان گرفته اید؟

شما برای معدودی از اهالی هنر و سینما سفره رنگین افطار پهن کردید و به حرف های تکراری شان که اکثرشان فقط منافع شخصی خود را در نظر گرفته و می گیرند گوش دادید.

اقل اهالی هنر و سینما سر سفره افطار شما نشستند و از اکثریت غالب آنان خبری نبود و نیست.هیچ رییس جمهوری با آنان سر سفره ننشسته و گویا نخواهد نشست.

اغلب آنانی که برای ملاقات با شما دستچین شدند،اصلا دغدغه مالی و شغلی ندارند و به هیچ وجه دل شان برای هنر و سینما نتپیده و نمی تپد.اگر درد هنر داشتند و دغدغه ارتقای سینما،در طول سالیان درازی که فرصت داشتند،مشکلات را از سر راه برمی داشتند!

اگر بخش دولتی و خصوصی سینما کاربلد بودند و عشق و عرقی به سینما داشتند،با طرح های کارآمد معضلات را از سر راه بر می داشتند.در برخی از موارد،نه تنها دردی از دردهای پیکر نحیف سینمای ایران کم نکردند،بلکه زخم های کاری نیز بر آن وارد کرده و می کنند.

آقای رییس جمهور،بعضی از افرادی که به عنوان سینماگر سر سفره افطار شما نشستند،خودشان باعث و بانی معضلات و نابودی سینمای ایران بوده و هستند،چه در بخش دولتی و چه خصوصی.آیا آنان می توانند به کار سینما بیایند وقتی که خودشان آسیب زننده هستند؟

کدام طرحی را مدیران دولتی سینما و بخش خصوصی ارائه کرده اند که باعث رونق سینما شده باشد؟بخش خصوصی فقط دست خود را به سوی بیت المال مردم دراز کرده و مدام طلب کمک می کنند.برخی از مدیران دولتی هم برای آنکه آنان را با خود همراه کرده و در کنار داشته باشند،مدام از کیسه خلیفه خاصه خرجی کرده و می کنند!کجای دنیا چنین عمل کرده و می کنند؟

بسیاری از سینماگران،اکنون در بدترین دوران زندگی خود زیست کرده و با فقر و گرسنگی هر روز دسته به گریبان هستند.وزیر ارشاد و رییس سازمان سینمایی، کدام یک از آنان را به مراسم افطاری شما دعوت کردند تا با شما درددل کنند و کمی از گرفتاری های روزمره شان بگویند؟برخی از آنان در نداری و بیماری مردند و بعضی دیگر در صف انتظار ایستاده اند تا به سرنوشت آنان دچار شوند.کی و کجا به این افراد کمک شده است؟

عرصه موسیقی،تئاتر و هنرهای تجسمی نیز مشکلات عدیده داشته و دارند،چرا مدیری دلسوز و آگاه برای این بخش ها انتخاب نشده و نمی شود تا تغییری صورت بگیرد.

اغلب تئاتری ها و هنرمندان دیگر،مانند بسیاری از اهالی سینما و رسانه از وضعیت معیشتی حداقلی نیز بی بهره هستند.فقط عده معدودی که بعضی از آنان مهمان سفره افطار شما بودند وضع مالی خوبی دارند و به اصطلاح پول شان از پارو بالا می رود.

روسای اسبق و سابق ریاست جمهوری و وزرای ارشاد دیروز و امروز،هیچ رغبتی برای ملاقات با صاحبان اصلی رسانه،سینما و هنر نداشته و ندارند.از شما انتظار می رفت و همچنان می رود که این تابو را بشکنید و برای اولین بار با ستم کشیدگان و رنج برده های عرصه رسانه،هنر و سینما دیدار داشته باشید و مرهمی بر زخم دل و جسم شان باشید.

آقای رییس جمهور،تشکیل کارگروه ها و شوراها،هرگز گره ای از مشکلات عرصه رسانه و هنر باز نکرده و نمی کند.رفع معضلات، فقط مدیری قوی و شایسته و همت عالی می طلبد.