شیک ترین قبر قطعه هنرمندان را به جواد گلپایگانی بدهید

شیک ترین قبر قطعه هنرمندان را به جواد گلپایگانی بدهید|سیدرضا اورنگ|سرزمین هنر|سینما

فیلم های معدودی،شاید حداکثر به اندازه انگشتان دو دست در تاریخ سینمای ایران وجود دارد که آن را پسندیده یا درباره اش نوشته باشم.

صدرنشین این لیست کوتاه،فیلم «نقطه ضعف» با کارگردانی محمدرضا اعلامی و بازی زنده یاد جواد گلپایگانی و حسین پرورش بود.در آن برهه یعنی سال ۱۳۶۲ که امکانات و بودجه تولید محدود بود،این اثر را می توان شاهکار دانست.

هرچند جواد گلپایگانی را پیش از«نقطه ضعف» در فیلم های دیگری نیز دیده بودم،اما او را در این اثر شاخص شناختم و به توانایی هایش پی بردم.این فیلم،یک سر و گردن از دیگر آثار آن دوران بالاتر بود.

بسیاری این بازیگر دوست داشتنی را با نقش آتقی در سریال پرطرفدار «آینه عبرت» شناخته و به یاد می آورند.دو-سه نسل جدید که اصلا او را نمی شناسند.

چندسال پیش،روز اول ترم در اتاق استادان با دوستان سرگرم بحث و گفت وگو بودم که پیری تکیده وارد شد و سلام داد.تا چشمم به او افتاد از جا برخاستم و سلامش را در میان بهت همکاران به گرمی پاسخ دادم و کلی تحویل اش گرفتم.فکر کردم قرار است در این مرکز آموزشی تجربه خودش در عرصه سینما را به نسل جدید انتقال دهد،اما خیلی زود خداحافظی کرد و از در بیرون رفت.

پس از رفتن او،همکاران چشم به دهان من دوختند تا دلیل این احترام و اکرام را بدانند.گفتم این هنرمند موی سپید جواد گلپایگانی است که بازیگر و تهیه کننده فیلم «نقطه ضعف» یکی از شاخص ترین فیلم های تاریخ سینمای ایران است.

عجیب بود که به جز تعدادی معدود،جمع زیادی از استادان رشته سینما وی را نشناختند!وقتی گفتم وی بازیگر نقش آتقی در سریال «آینه عبرت» است،تعدادی او را به یاد آوردند،اما چند نفر دیگر،اصلا وی را نشناختند!

وارد کلاس شدم.دیدم میان جمع جوانان خودنمایی می کنند.حضور جواد گلپایگانی در کلاس مبانی فیلمنامه نویسی،هم مرا به تعجب انداخت و هم دانشجویان را.

وقتی متوجه شدم نگاه دانشجویان به این هنرمند احترام آمیز نیست و گاهی به موی سپید او طعنه می زنند،از هنرمندی های وی گفتم و سابقه هنری اش را به چشم همه کشیدم.در چند دقیقه او را از فرش به عرش رساندم.دانشجویان وقتی فهمیدند چه فرد بزرگی در میان شان حضور دارد،از جای برخاستند و برایش کف زدند.

زنده یاد جواد گلپایگانی هنرمند کوچکی نبود که سینمای ایران، تلویزیون،خانه سینما،تهیه کنندگان،مسوولان،همکاران و … به امان خدا رهایش کردند تا در کربت زندگی کند و در غربت بمیرد.

بعد از دهه ۷۰ که مشکلاتی برای وی پیش آمد که سینما و زندگی را از دست داد،هیچ کس سراغی از وی نگرفت و مسوولی به حمایت اش برنخاست.

کسانی را که جواد گلپایگانی دست شان را گرفت ، از زمین بلندشان کرد و به نان و نوایی رساند،دست یاری به سوی او دراز نکردند و حالی از این هنرمند رنج کشیده نپرسیدند.

نمی دانم او عضو یکی از چهار تشکل تهیه کنندگان بود یا خیر،اما اگر دست اش را می گرفتند و چتر حمایت خویش را روی سر او باز می کردند،جواد گلپایگانی هرگز به این حال و روز نمی افتاد.درست است که خواسته یا ناخواسته خودش نیز مقصر بود،اما باید حمایت می شد.

خانه سینما مدام بیانیه های سیاسی صادر می کند،اما چرا یک بیانیه ساده برای حمایت از هنرمندان بزرگ و گرفتاری مانند جواد گلپایگانی صادر نکرد؟چرا از او حمایت مالی و معنوی نکردند؟چرا حتی نامی از وی بر زبان نیاوردند؟به گونه ای عمل کردند که انگار چنین فردی وجود ندارد؟آیا وی تهیه کننده فیلم ماندگار «شیلات» با کارگردانی زنده یاد رضا میرلوحی نبود؟

چگونه است که از ناتهیه کنندگان تازه از تخم سر برآورده حمایت می کنند،اما چنین تهیه کننده کاربلدی را به دست فراموشی می سپارند؟!

اتحادیه تهیه کنندگان که خود را مالک قدرقدرت سینمای ایران می داند، دست همکار خود را گرفت؟چرا دست روی دست گذاشتند تا جواد گلپایگانی بدترین روزهای خود را سپری کرده و در سخت ترین وضعیت بمیرد؟

روسای سازمان سینمایی،از گذشته تاکنون که همواره بر طبل تهی حمایت از سینماگران کوبیده و می کوبند و کلمه مقدس عدالت را مدام در دهان غرغره کرده و می کنند،چرا از این هنرمند حمایت نکرده و عدالت را در مورد او اجرا نکردند؟

وزرای ارشاد و روسای سازمان سینمایی که مدام به دیدار و عیادت این و آن می رفتند و می روند،کی و کجا به دیدن جواد گلپایگانی رفته یا حالی از وی پرسیدند؟پیگیری کردند چگونه روزگار می گذراند؟!

استاد جواد گلپایگانی نیز مانند بسیاری از بزرگان هنر و سینمای ایران،در شداید زندگی کرد و در بدترین شرایط مرد.

مرضیه برومند به عنوان مدیر خانه سینما،وظیفه دارد مراسم تشییع جنازه ای شایسته مقام او گرفته و شیک ترین قبر قطعه هنرمندان را به وی اختصاص دهد تا لااقل احترام مرده اش حفظ شود.اگر چنین نکند،مدیریت اش همواره زیر سوال خواهد بود.