شعر فارسی بی «سایه» شد

شعر فارسی بی «سایه» شد|سرزمین هنر|ادبیات

یلدا دختر هوشنگ ابتهاج در صفحه اینستاگرام خود از درگذشت این شاعر نامدار ایرانی در ۹۵ سالگی خبر داد.

امیر هوشنگ ابتهاج یکشنبه ۶ اسفند ۱۳۰۶ شمسی در رشت متولد شد. پدرش آقاخان ابتهاج از مردان سرشناس رشت و مدتی رییس بیمارستان پورسینای این شهر بود.

ابتهاج از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۶ شمسی سرپرست برنامه گل‌ها در رادیوی ایران (پس از کناره‌گیری داوود پیرنیا) و پایه‌گذار برنامه موسیقایی گلچین هفته بود.

تعدادی از غزل‌ها، تصنیف‌ها و اشعار نیمایی او توسط موسیقیدانان ایرانی نظیر محمدرضا شجریان، علیرضا افتخاری، شهرام ناظری، حسین قوامی و محمد اصفهانی اجرا شده‌است. تصنیف خاطره‌انگیز تو ای پری کجایی و تصنیف سپیده (ایران ای سرای امید) از اشعار سایه است.

سایه بعد از حادثه میدان ژاله (۱۷ شهریور ۱۳۵۷) ‌همراه محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان و حسین علیزاده به ‌نشانه اعتراض از رادیو استعفا داد.

از مهم‌ترین آثار هوشنگ ابتهاج تصحیح او از غزل‌های حافظ است که با عنوان «حافظ به سعی سایه» نخستین بار در ۱۳۷۲ شمسی توسط نشر کارنامه به‌چاپ رسید و بار دیگر با تجدید نظر و تصحیحات تازه منتشر شد. سایه سال‌های زیادی را صرف پژوهش و حافظ‌شناسی کرده که این کتاب حاصل تمام آن زحمت‌هاست که در مقدمه، آن را به همسرش پیشکش کرده ‌است.

وی نخستین اثرش به نام «نخستین نغمه‌ها» را سال ۱۳۲۵ شمسی منتشر کرد.