برای دیدن بزرگان باید بزرگ شوید!

برای دیدن بزرگان باید بزرگ شوید!|سرزمین هنر|سیدرضا اورنگ

بعضی از انسان ها خیلی بزرگ هستند، آن قدر بزرگ که به چشم نمی آیند. مردان خدا بسیار بزرگ هستند، برای همین است که خارج از دید هستند.

برای دیدن آنان باید بزرگ شد، تا آن حد بزرگ که گوشه ای از عظمت آنان به چشم ما بیاید. در طول تاریخ، از خلقت آدم تا نبوت خاتم و تا عصر کنونی، بسیار مردان و زنان بزرگی پا به عرصه نهاده اند که مردم کوچک نتوانسته اند آنان را دیده و درک کنند.

در طول تاریخ، همواره بزرگان دین، علم، معرفت، اهل دین، وطن پرستان، هنرمندان عاشق و… آن قدر بزرگ بودند که نااهلان، دنیا دوستان، دشمنان دین و کشور و بی هنران هرگز قادر به دیدن آنها نبودند.

به همین دلیل است که در طول تاریخ همواره آنان را مورد آزار قرار داده و با تیغ زبان و شمشیر بران آنان را می نواختند.

بی ادبان و بی هنران، بزرگان ادب و هنر را آزرده اند

در عالم ادب و هنر نیز بسیار دیده شده که بی ادبان و بی هنران، بزرگان ادب و هنر را آزرده اند. زیرا خود کوچک بودند و بی هنر و بی ادب. به باهنران می تاختند تا بی هنران به چشم ریزبین آنان بیایند. ستایش بی هنران از عهده هر بی سر و پایی بر می آید، اما کیست که با هنران هنرمند را ستایش کند؟

امروز در عرصه سینما و هنر ایران،افرادی رییس و مدیر شده اند که به هیچ وجه شایستگی این پست و مقام را نداشته و ندارند.این عده آن قدر حقیر و چشم تنگ هستند که هرگز نتوانسته و نمی توانند بزرگان هنر را ببینند.

آنان ریزبینانی هستند که چشم شان هرگز توانایی دیدن بزرگان را ندارد!همین عده کوتوله و چشم تنگ هستند که مدام به هنر و سینمای این مملکت سنگ می زنند تا از نفس بیفتد.

تنها کسانی می توانند بزرگ بین باشند که بزرگ شده و چشم بزرگ بین پیدا کنند. اگر بی هنران و مدیران کارنابلد بزرگان را نمی توانند ببینند، تقصیر بزرگان نیست، مشکل خودشان است.

ای نامدیران و نارییسان، به جای دشمنی و زخم زدن به بزرگان عرصه سینما و هنر، سعی کنید خود را بزرگ کنید تا چشم تان بزرگ بین شود.