دفترهای سرافینو گوبینوی فیلمبردار نوشته لوئیجی پیراندللو

دفترهای سرافینو گوبینوی فیلمبردار نوشته لوئیجی پیراندللو , داستان  جوان اهل ناپل به نام سرافینو گوبیو است که برای یافتن شغل وارد رم میشود. این جوان به نزد دوست دوران کودکی اش که در شرکت کوسموگراف مشغول است می رود. سرافینو آنجا آپاراتچی می شود و به قول خودش دسته دوربین را می چرخاند.

هرچه در طی داستان اتفاق می افتد پیرامون ” خوراکی است که باید برای سیر کردن دوربین” تهیه شود. این اژدهای سیری ناپذیر که تمام تصاویر را می بلعد و به دنبال اتفاقات بیشتری است.

دوربین نماد انقلاب صنعتی و ماشینی شدن دنیاست. وقتی اولین ماشین وارد بازار فرهنگی غرب شد تمام نسلهای بشر را تحت تاثیر خود قرار داد.

اول به آرامی و سپس با سرعت غیر قابل تصوری زمین و آسمان و دریا را به تسخیر خود در آورد. آنچنان که انسان فرصت درک استفاده از آن را پیدا نکرد. هواپیماها, کشتی ها, رادارها و … همه همان چیزهایی هستند که چنان قدرتی به بشریت داده اند که خالق را فراموش می کنند یا خود را به جای خالق تصور می کنند‼!

جاه طلبی و خودخواهی انسان باعث میشود که روز به روز و با پیشرفت در این حیطه چشم خود را بر روی مسائل انسانی بیشتر ببندد, خواه در رابطه با سایر انسانها باشد خواه با موجودات دیگر.

“با او در باره آن ببر حرف زدم, درباره احساساتی که حضور آن ببر در این مکان و سرنوشتش در من بیدار میکند, ولی بلافاصله متوجه

شدم که او در جایگاهی نبود که این چیزها را درک کند…”

در قرنهای پیشین , انسان در تلاش بود تا از طریق هنر و ادبیات جهان پیرامون را بفهمد و با آن ارتباط برقرار کند.

صفحه به صفحه ادبیات به منظور نشان دادن جهان, روابط بین تاریخ و زمان و اسرار وجودی مخلوقات نوشته شده اند, بنابراین دور از ذهن نیست که با ورود انقلاب صنعتی ادبیات و هنر تحت تاثیر آن قرار گیرند و با واقعیت جدید تطابق یابند.

دفترهای سرافینو گوبیوی فیلمبردار بی شک یکی از آثار مهم لوییجی پیراندللو است زیرا وی در این کتاب به یاری

مؤلفه های روان کاوانه و فلسفی به ابهامات تناقضات سینما می پردازد و رابطه انسان و ماشین را تحلیل می کند.

در سال ۱۹۱۶ با اغاز جنگ جهانی اول و ظهور ماشین آلات جنگی , ترسی بین مردم رواج یافت که هسته اصلی این داستان را تشکیل می دهد.

در اصل این کتاب به تضاد بین انسان و واقعیت صنعتی می پردازد, بین تمدنی که تکنولوژی به راه انداخته است و تمدن انسانی ای که پیش از آن وجود داشته است. در نهایت پارادوکسهایی را نشان می دهد که با اغاز قرن بیستم شکل گرفته است و دیدگاه منحصر به فرد پیراندللو آن را هنرمندانه به تصویر کشیده است.

پیراندللو به طور خاص به صنعت سینما می پردازد زیرا که خود نمایشنامه نویس است و می داند سینما تا چه حد بر فرهنگ و مردم تأثیر خواهد گذاشت, دوربین آن چیزی است که از آغاز قرن بیستم تا امروز بخش اصلی زندگی انسان را در بر گرفته است چه در قاب سینما و تلویزیون چه در شبکه های اجتماعی که بر پایه عکس و فیلم هستند.

در پایان کتاب خواهیم دید سرافینو گوبیو طی فرایندی از استحاله با دوربین یگانه می شود, آنچه که امروزه به وفور شاهد آن هستیم و از دید ما پدیده

ای عادی است.

گوییدو گولیلمی منتقد و نظریه پرداز معاصر ایتالیایی در یکی از آثارش با عنوان “ادبیات ایتالیا در قرن بیستم” اظهار می کند:

” دفترهای سرافینو گوبیوی فیلمبردار رمان سرنوشت هنر مدرن در عصر مدرن است.”

دفترهای سرافینو گوبیوی فیلمبردار نوشته لوییجی پیراندللو با ترجمه اثمار موسوی نیا  در سال ۱۳۹۰ در انتشارات قطره به چاپ رسید.

غزل قربانپور