روز روابط‌عمومی و چند سؤال
حمید شکری خانقاه | نویسنده کتاب برنامه‌ریزی ارتباطی در روابط‌عمومی، مدرس دانشگاه
همه جا از روابط عمومی به عنوان علم، هنر، حرفه و… نام می‌برند و هنوز هم هستند کسانی یا بهتر بگوییم مدیرانی که نمی‌دانند هنر روابط‌عمومی کجا نهفته است؟ علمش را از کجا به دست آورد؟ تخصصش را کجا به کارمی برد؟
هنوز هم هستند روابط‌عمومی‌هایی که نه از هنرشان، نه از عمل‌شان و نه از تخصص‌شان هرگز استفاده‌ای نکرده‌اند. هنوز هم هستند سازمان‌هایی که هیچ تصویری در افکارعمومی از خود بر جای نگذاشته‌اند و هنوز هم هستند کارشناسان روابط‌عمومی که نمی‌دانند برای چه خبر تولید می‌کنند، گزارش می‌نویسند و نمایشگاه برگزار می‌کنند و… البته می‌دانند که به عنوان یک کارمند باید کاری بکنند، وظیفه‌ای را انجام دهند و حقوقی در پایان ماه دریافت کنند.
جایگاه تخصصی روابط عمومی
اینها را گفتم تا تأکیدی کرده باشم بر اینکه روابط عمومی حرفه‌ای است که نیاز به جایگاه تخصصی و حرفه‌ای خود دارد تا بتواند از علمش، هنرش و تخصصش به نحو مطلوب استفاده کند.
بعد از سال‌ها روزی به نام روابط عمومی در تقویم پرمناسبت سالانه نامگذاری می‌شود. همه می‌دانند که نامگذاری روزها بیشتر حالتی نمادین دارد و پیامی جز این ندارد که موضوع موردنظر از اهمیت خاصی برخوردار است و باید نزد جامعه از جایگاه و منزلت بایسته‌ای برخوردار باشد.
روز ۲۷ اردیبهشت با تلاش‌های مستمر دست‌اندرکاران روابط‌عمومی و پیگیری شورای اطلاع‌رسانی دولت به تصویب رسید، اما سؤال اینجا است آیا جامعه روابط‌عمومی با برخورداری از دانش، علم و تخصص ارتباطات که همواره در پی اطلاع‌رسانی و ایجاد تصویری روشن از سازمان متبوعش است می‌تواند از این روز و هفته فرخنده به نحو مطلوبی استفاده کند؟
اهمیت برنامه ریزی
آیا انجمن روابط‌عمومی و انجمن متخصصان و انجمن‌های فعال دیگر ایران برای بهره‌برداری مطلوب و ایجاد جایگاه روابط‌عمومی نزد مدیران برنامه‌ای دارند؟
روابط‌عمومی‌های وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی و غیر دولتی چه برنامه‌هایی را تدارک دیده‌اند؟ آیا بهترین فرصت برای یک خودنمایی و تصویرسازی سازمانی نیست؟ خوشحالم که دبیرخانه دایمی هفته روابط‌عمومی در این چند سال اخیر شکل گرفت و حرکت‌های نمادین مناسبی هم برگزار شد اما…
بیایید روز روابط‌عمومی را جدی بگیریم و نیک بدانیم که حفظ دستاوردهای این روز مهمتر از خود آن است. اما جامعه روابط‌عمومی برای تحول در ساختار و منزلت اجتماعی خود به بیش از یک هفته نیاز دارد.
با استانداردسازی، برنامه محوری، استراتژی‌سازی، ارتقای مهارت‌های ارتباطی کلیه کارگزاران روابط‌عمومی شتاب‌دهنده‌های روابط‌عمومی را در سازمان‌ها تقویت و عوامل مختل‌کننده آنها را که نه تنها روابط‌عمومی را مختل کرده‌اند، بلکه باعث شکست مدیران ارشدشان هم هستند، کاهش دهیم.
ازجمله سم‌های روابط‌عمومی، تمرکز شدید بر اجرا و اطلاع‌رسانی صرف بدون اطلاع‌یابی و مسئله‌شناسی، عدم درک درست روابط‌عمومی‌ها از کارکردهای واقعی خودشان و ناتوانی در ارتباط خلاقانه و مبتکرانه با جامعه پیرامونشان است….
هفته روابط‌عمومی را به فال نیک می‌گیریم اگر بتوانیم الگویی از روابط‌عمومی استاندارد و حرفه‌ای ایجاد کنیم وگرنه مناسبت‌ها در کشور مناسبت خیز ما همیشه می‌آیند و با صرف هزینه‌های بی‌جهت می‌روند….