موسیقی؛ فرزند ناتنی و ناجورترین وصله هنر در ایران! 

جبار آذین

از نگاه ذهن های معلول و مخالفان موسیقی ، موسیقی از هرجنس و فرم، موجودی بی قواره، ناجور و اضافه ترین وصله هنر در کشوراست. در واقع به علت بی کسی و بی باوری است که، هر کس و ناکس، آن را مورد هجمه و آزارقرار می دهد!

مخالفان موسیقی چه می گویند؟

 

کسانی که با موسیقی به مخالفت برخاسته اند دلایل گوناگونی در این باره اعلام می کنند . ایشان در استدلال مخالفت سرسختانه شان با موسیقی می گویند:اگرایرانیان و جهانیان از دیر باز با موسیقی زندگی کرده اند و این هنر در آداب و سنن و فرهنگ ملت ها ریشه دارد، این واقعه، رویداد و اشتباه بزرگ تاریخ است، چرا که موسیقی، انحراف آفرین است و موسیقیدانان و نوازندگان و خوانندگان منحرف، شنونده را به وجد و هیجان می آورند و به قول معروف حالی به حالی می کنند و این همان لهو و لعب مشهور است!

اشتباه می کنند آن فضلا و عرفاکه ساختار هستی را باموسیقی همراه می پندارند!

باور تمام اهالی موسیقی و علم و هنر که موسیقی را عامل شکوفایی احساس و اندیشه می دانند،غلط است!

دانشمندان و پزشکان و پژوهشگران غلط می گویند که موسیقی، آرامش را به انسان هدیه می کند!

خلاصه اگر هر کس و به هر شکل از مزایای موسیقی  بگوید،نادرست می گوید!

درست این است که موسیقی و موسیقدانان و خوانندگان و نوازندگان، مردم را از اخلاق و معرفت و ایمان، جدا و گمراه و منحرف و از راه بهشت دورمی کنند!…

شباهت های تفکر مخالفان سنتی با متولیان دولتی

 

آیامیان مفاهیم و تلقی های ذکرشده درباره موسیقی و انجماد فکری و انحراف نگرشی جماعتی از متولیان دولتی و غیردولتی و بعضی مسؤلان و نامسؤلان موسیقی کشور، شباهتی نمی ببنید؟!

اگرشباهتی هست که هست، چرا انتظاردارید، ازهنرمندان عرصه موسیقی، حمایت شود؟!

چرا توقع دارید که استعدادهای درخشان موسیقی کشف و شکوفا شوند؟!

به چه دلیل دوست دارید که جلوی اجرای کنسرت هاگرفته نشود؟!

چرا انتظار دارید، موسیقی، این فرزند کار و آواره کوچه ها و خیابان ها در محدویت و محرومیت و فشار و سانسور وبی حمایتی درجانزند؟!

بیهوده در فکر پدیدار شدن پدیده هایی مانند «تاج»، «قمر»،«بنان»، «مرضیه»،«ویگن» و «داریوش» و «ستار»…در موسیقی توسری خورده امروزهستید؛ که گاه اشرافزاده ها وآقازاده ها با اهدای تن پوش های اسقاطی خود و زیورآلات بدلی می خواهند آن را کپی چهره هاکنند!

کنسرت موسیقی علی زندوکیلی در اراک

داشتن یا نداشتن موسیقی

 

دوستداران و هنرمندان موسیقی بروند خدا را شکر کنند که هنوز از صدا وسیما، چیزهایی به نام  موسیقی به گوش می رسد..

فیلم ها و سریال ها، موسیقی متن و تراته دارند…

برخی کنسرت ها و جشنواره های موسیقی برگزار می شوند، حال گرچه بیشتر آنچه پخش و اجرا می شوند، نشانی از اصالت ونوآوری و خلاقیت ندارند، و درمواردی اخته و جهت دارند، و در جشن ها و جشنواره ها آنقدر سر و صدای موزون بلند است که موسیقی شنیده و دیده نمی شود! وبرخی هم مجلسی خوان و مجلسی نواز و جماعتی نیز بزم نواز این و آن، شده اند، چه باک!

مهم موسیقی خاص و مورد علاقه کیسه داران است که زیبا و گوش نواز و دلفریب تولید و پخش می شود!

و داشتن آن ، از نداشتن موسیقی بهتراست!

اهالی موسیقی باید قدر داشته های خود را بدانند و بی خود و بی جهت اعتراض و انتقاد نکنند و خواب بعضی مسؤلان  و مخالفان موسیقی که فرق عربده با آواز، و تنبک و میز و ارکستر با داد و فریاد برای اعتراض به گرانی را نمی دانند، آشفته نکنند؛ وگرنه پس فردا باید در زیرزمین ها بنوازند و بخوانند.

موسیقی از دیگر وصله های هنر ناجورتر است و همین ناجوری است که مورد پسند ناجورها است!

عزیزان  موسیقی جورتان جور!

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

35 + = 38