تابلوی سفید و پرفروش آقای وبلاگ نویس

نقد و بررسی کتاب «تابلویی که هرگز نقاشی نشد» از ماسیمو بیزوتی

پس از انتشار کتاب ” ماه آبی” در انتشارات اپسیکولاین در سال ۲۰۱۲, ماسیمو بیزوتی نویسنده رمی, که علاقه مند به رمانهای روانشناسی است, این بار با کتاب ” تابلویی که هرگز نقاشی نشد” بازگشت. این کتاب یکی از پرفروشترین کتابهای ایتالیایی است که بارها تجدید چاپ شد, همچنین برنده جایزه اسکار ابسولوت شده است.

تابلویی که هرگز نقاشی نشد | پاتریک معلم و نقاشی است که وسواس رسیدن به کمال داردی برد. او از سندرمی رنج می برد, که باعث می شود نتواند تابلوهایش را تمام کند و از آنها لذت ببرد.

پاتریک مدام تصور می کند هر کدام از تابلوهایش باید صحنه بعدی تابلوی قبلی باشند و این فرضیات آرامش را از او می گیرد.

او تصمیم می گیرد شهر را رم را ترک کند و به ونیز برود, شاید بتواند زندگی خود را مجددا ساماندهی کند.

پاتریک قبل از عزیمتش , به اتاق زیر شیروانی می رود تا برای آخرین بار به پرتره زنی که دوستش دارد نگاهی بیاندازد.
وقتی بوم را پیدا می کند, متوجه می شود که خالی است. انگار زن تابلوی نقاشی را ترک کرده و فقط پس زمینه آن را باقی گذاشته است. همانطور که قبلا پاتریک را ترک کرده بود.

در طول پرواز , پاتریک دچار آسیب دیدگی سر می شود.و گویا به همین علت او چیزی به خاطر نمی آورد تنها اطلاعاتش از روی بلیط هواپیمایش است.آدرسی در جیبش است که به دنبال آن به مهمان سرای کوچکی می رود و با خانواده ای آشنا می شود.

پاتریک در یک مهمانی با راکل آشنا می شود و به نظرش می رسد او همان زنی است که از تابلوی نقاشی فرار کرده است…

ماسیمو بیزوتی پس از رمانش به نام ” ماه آبی” در کتاب ” تابلویی که هرگر نقاشی نشد” درباره عشق هایی که از دست می روند و روزی باز می گردند,در موردمقایسه خاطرات با عکس ها و تابلوهای نقاشی, در مورد کار وضرورت توجه بیشتر به زندگی می نویسد.

“ماسیمو بیزوتی” (متولد 1979 م. – رم) فارغ التحصیل رشته ادبیات است. وی پس از کسب شهرت به عنوان بلاگ نویس، نخستین کتاب خود را در سال 2010 م. منتشر نمود. داستان بلند “تابلویی که هرگز نقاشی نشد” از این نویسنده، در سال 2014 م. توسط انتشارات ” موندادوری” (Mondadori) به چاپ رسید؛ و مدت ها در صدر فهرست پرفروش ترین کتاب ها در ایتالیا بود
“ماسیمو بیزوتی” (متولد ۱۹۷۹ م. شهر رم)
ماسیمو بیزوتی قطعاً تمام سلیقه ها را راضی نخواهد کرد، زیرا عاشقانه های عمیقی دارد که از سبک رمانتیسم به درستی پیروی نمی کند و مانع این می شود که به پیچیدگی های قلبی و ذهنی متداول در سبک رمانتسیم برسد.

شخصیتهای داستان مدام بین رئالیسم و سورئالیسم در حرکت هستند و این امر موجب آن می شود که خواننده نتواند خود را درون داستان تصور کند و از هماهنگی کامل مخاطب با داستان تا حدی می کاهد.

داستان فاقد قدرت لازم برای حفظ یک پارچگی روایت است, اگرچه توصیفات آن بسیار زیبا و دقیق و مملو از احساسات انسانی است.

 

شاید این محتوا را نیز دوست داشته باشید

شاید ماسیمو بیزوتی به دنبال مدرنیزه کردن عشق های قرن نوزدهمی بوده است زیرا که دیالوگ ها گاهی اوقات فاقد موضوع منطقی می شوند و به نظر می رسد در نشان دادن آشقتگی ذهنی و دلواپسی ناشی از عشق و طغیان عواطف انسانی, مانند «اونوره دو بالزاک» نویسنده شهیر فرانسوی عمل کرده است.

دیالوگ های اغلب چنان طولانی هستند که به مونولوگ تبدیل می شوند. و خواننده رشته کلام را گاه از دست می دهد.

” تابلویی که هر گز نقاشی نشد” سرشار از توصیفاتی است که اگر خارج از متن داستان قرار گیرند, چنان جذاب و پرکشش می شوند که می توانند درخور حال و هوای هر خواننده ای باشند.

و اما بخش هنرمندانه ” تابلویی که هرگز نقاشی نشد” نشان دادن فریم, فریم داستان است.

درست همانند آنکه در گالری نقاشی ای حضور داریم و از تابلویی به تابلوی دیگر می رویم. بی آنکه هیچ کدام از این تابلوهای زیبا و احساسی ربطی به هم داشته باشند.

این گالری در عین وحدت چنان جدا از هم قرار می گیرد که انگار ” هرگز تمام نشده است.”

یا تابلویی در گالری هست که ” هرگز نقاشی نشده” است.

نویسنده با زیرکی نشان می دهد در نهایت ” پاتریک” با تمام تلاش وسواس گونه اش برای متصل کردن تابلوهایش به هم, سرانجام موفق نشده است.

ماسیمو بیزوتی وبلاگ نویس است و شاید دلیل استقبال مخاطب عام از کتابهای او همین هم قدمی با دنیای مجازی است.
این هم گامی اگرچه خاطب خاص را راضی نمی کند, ولی پیام را به سرعت و صحت به جمع کثیری از مخاطبان منتقل می کند.

ترجمه دیالوگ های زیبای ” تابلویی که هرگز نقاشی نشد” با مهارت هر چه تمامتر انجام شده است.چنانکه هرکس کتاب را مطالعه کند, می تواند دیالوگی را بیابد و برای آنکه دوستش دارد ارسال کند.

” می گویند که عادتها برای عشق به منزله ته خط هستند, ولی عادتهای ضروری هم هستند که باعث می شوند تا ما بدون خسته شدن همیشه در کنار یک نفر بمانیم, مثلا خنده ها از این عادت ها به حساب می آیند. ما هیچوقت از دیدن لبخند روی لب کسی که دوستش داریم خسته نمی شویم, این لبخندها همیشه مثل یک موفقیتند… هم برای آن شخص و هم برای چشم های خودمان…”

“تابلویی که هرگز نقاشی نشد” نوشته ماسیمو بیزوتی, برنده جایزه اسکار ابسولوت است که سید مهدی موسوی,با اجازه رسمی از صاحب اثر برای نشر به زبان فارسی, آن را ترجمه کرده و در نشر خورشید به چاپ رسیده است.
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

+ 34 = 41