هنرلند: روز گذشته متن نامه ای در فضای مجازی منتشر شد که ازسوی اصغر پورمحمدی (معاون سیمای جموری اسلامی ایران) ،خطاب به سید غلامرضا میرحسینی (مدیرشبکه سه سیما) نوشته شده بود. متن نامه چنین است:
جناب آقای سیدغلامرضا میرحسینی
مدیر محترم شبکه سه سیما
با سلام و آرزوی موفقیت
برنامه ماه‌عسل از برنامه‌های معنوی، تأثیرگذار و پر مخاطب رسانه ملی در ماه مبارک رمضان محسوب می‌شود که دست‌اندرکاران آن توانسته‌اند با تلاش چند ساله اوقات خوبی را برای مردم عزیز ایران بخصوص روزه‌داران مومن فراهم کنند. اما امسال علیرغم جدیت جنابعالی و گروه برنامه‌ساز برای افزایش کیفیت و محتوای این برنامه و توجه ویژه به انتخاب بهتر سوژه‌ها و میهمانان مناسب که نسبت به سالهای گذشته از جذابیت و تأثیر بیشتری برخوردارند متأسفانه دو برنامه و دو انتخاب غلط در ماه عسل امسال از شیرینی و شهد این زحمات کاسته است و موضوعات و مفاهیمی مطرح شده است که نه در ماه عسل که در هیچیک از برنامه‌های دیگر سیما نیز جائی ندارند.
از آنجا که تکرار اینگونه اشتباهات قابل اغماض نیست، با تذکر به جنابعالی، لازم است ضمن توبیخ عوامل آن انتخاب غلط و نظارت موثر بر تصحیح، ارتقاء و ادامه مسیر خوش سابقه این برنامه اهتمام نمائید.
علی‌اصغر پورمحمدی
معاون سیما
این دومین بار از زمان ریاست محمد سرافراز برسازمان صداوسیماست که متن یک توبیخ نامه اداری اینچنین به رسانه ها راه پیدا می کند. همین چند هفته قبل بود که خبر توبیخ اصغر پورمحمدی معاون سیما ازسوی سرافراز به دلیل آنچه سهل انگاری در ساخت سریال شمعدونی بود رسانه ای شد.
واژه توبیخ گرچه واژه تلخی است اما اگر به اصلاح امور ومتنبه شدن از اشتباهات دست اندرکاران امور مختلف منجرشود اثرات شیرینی دارد.ازاین رو باید هر دوی این اقدامات را به فال نیک گرفت.هم توبیخ پورمحمدی ازسوی رئیس رسانه ملی وهم توبیخ عوامل انتخاب غلط مهمانان برنامه ماه عسل را .چراکه این اولین بار پس از سالهای طولانی است که مسؤلان رسانه ملی در ارزیابی عملکرد عوامل خویش در عرصه فرهنگ وهنر به جای حمایتهای بیدریغ مادی (برآوردهای سنگین مالی) و معنوی(برگزاری مراسنم تقدیر از سازندگان برنامه های تلویزیونی واهدای دوباره هدایای نقدی وغیرنقدی به ایشان)از ابزار دیگر مدیریت نیز برای هدایت برنامه های پرمخاطب استفاده می نمایند.
ازاین رو باید این اقدام نمادین رئیس رسانه سازمان صداوسیما وپس از آن معاون سیمای جمهوری اسلامی ایران را به فال نیک گرفت و آن راسرآغاز توجه جدی تر به نظرات منتقدان و مردم به عنوان صاحبان اصلی رسانه ملی ارزیابی کرد وامید تداوم این مسیر دشوار را داشت .
درحاشیه این اقدام دوموضوع جلب توجه می کند:
اول: متن احتیاط آمیز توبیخ معاون سیما نسبت به عوامل برنامه ماه عسل است که به نوعی ذم شبیه مدح را تداعی می کند . این نامه می توانست کوتاهتر وصریحتر باشد تا تأثیر وکارائی آن بیشتر شود. ده سال پخش مستمر برنامه ماه عسل تمام فرصتها را برای تجربه و خطاکردن درسطح ملی با اغماض وتسامح به یک مجری جوان دادن،چیز کمی نیست و درقبال آن همه فرصتها ،اینک نتیجه باید بسیار بهترازاین باشد،اما مشخص نیست چرا درهنگام چنین اشتباه فاحشی باز هم زبان تقدیر وتمجید درکنار توبیخ به کاربرده می شود.
دوم: همزمان با نشر گسترده این نامه درفضای مجازی ،معاونت خبر سیمای جمهوری اسلامی ایران دریک اقدام بی سابقه ضمن اعلام این خبر از بخش خبری ساعت ۲۲ روز یازدهم تیرماه ۱۳۹۴،اقدام به اعزام گزارشگر به سرصحنه ضبط این برنامه کرده و با مجری برنامه مصاحبه ای ترتیب می دهد که دراین مصاحبه مجری ومسؤل برنامه (احسان علیخانی) مجددا بر انتخاب صحیح موضوع وسوزه خود تأکید میکند وتقصیر را بر گردن وقت کم برنامه میاندازد!
نکته حائز اهمیت اینجاست که معاونت سیما و معاونت خبر هر دو بخشهائی از سازمان صداوسیما هستند که منطقا باید هماهنگ عمل کنند تا با پوشش یکپارچه خود مکمل یکدیگرباشند.حال جای این پرسش باقی است که چرا در روز توبیخ این برنامه ساز که درطی سالهای متمادی ساعتها ،بهترین زمان پخش برنامه ها را دراختیار خود داشته ودارد و تریبون آزاد برای بیان نظرات خویش را به طور زنده ومستقیم درهمین روز وروزهای بعد تا پایان ماه رمضان پیش رو دارد ،خبرنگار برای مصاحبه با وی اعزام می شود وباردیگر به وی وقت دفاع از عملکردضعیفش داده می شود؟ امری که برای سایرین به سادگی محقق نمی شود.
صرفنظر از درستی یانادرستی این اقدام خبر سیما، شاید هماهنگی دومعاون سیما و خبر رسانه ملی(پورمحمدی وجبلی) بتواند تأثیر بهتری در روند نظارتی موردنظر رئیس سازمان صداوسیما داشته باشد.