از لیلی با من است تا هزار پا

فاطمه بیات شهریاری

آنچه می خوانید از مجموعه نقدهای خوانندگان سرزمین هنر است که برای ما ارسال شده است و  حاوی نظرات شخصی این تماشاگر محترم فیلم است

دهه ۶۰ ،سال های پر از اتفاق سینمای جنگ بوده است. فیلم هایی که هر چند از نظر مالی در تنگنا بوده اند اما امتیاز گیشه را از دست نداده اند. مرز، عقاب ها، دوئل، بوی پیراهن یوسف، گروهبان، عروس حلبچه و … . فیلم هایی که با حال و هوای آن سال های مردم ایران سازگاری داشته است. مردمی که در گوشه و کنار این کشور دست به دست هم داده بودند تا بتوانند کلاف سر درگم این جنگ را بپیچند،بی خبر از اینکه آدم های هم هستند که هنوز در زمان قبل از جنگ زندگی می کنند با دغدغه های همان زمان.

سابقه کمدی در سینمای جنگی ایران

سر شوخی را برای اولین بار فیلم لیلی با من است در سال۱۳۷۴ باز کرد. بیان موضوع جنگ از زاویه ی دیگری. در فیلم های قبل از آن تمام رزمندگان خواهان جنگیدن بودند و جان بر کف از این مرز و بوم دفاع می کردند، اما میان این جان بر کفان بودند آدم هایی که از سر اجبار روانه می  شدند و اتفاقات طنزی را رقم می زدند که می توانست دستمایه ی سینمای کمدی شود.

لیلی بامن است شاید نمی دانست دارد راه را برای هر جور شوخی با جنگ باز  می کند و او شروع کننده سلسله فیلم های کمدی جنگی می شود. اخراجی های یک و دو و سه،معراجی ها،ضد گلوله و حالا هزارپا.

بهتر است بگوییم هزارپا، پای خود را از حد فراتر گذاشته است. شاید ترکیب دو ژانر کمدی و جنگی توانسته باشد تا حدودی موفق باشداما شوخی های اروتیک در کنار جنگ ،آن هم جنگی که تمام جهان را انگشت به دهان گذاشته ،ترکیب ناجوری در می آید.

 فیلم هزارپا چه می خواهد بگوید!؟

  • اینکه بخندیم به اروتیک ترین مسائل در کنار خانواده مان
  • جنگ شوخی بیش نبوده است
  • آن ابر انسان ها که دربرابر توپ و تانک می ایستادند حال در پی نخی سیگار هستند.
  • مناجات هایشان اطواری بیش نیست.
  • دروغ بگویید،برای رسیدن به اهدافتان هر کاری که می توانید انجام دهیدو در انتها شما پیروزید البته دیگر شما خواهان آن پیروزی نیستید. هزارپا کلکسیونی است از ارزش نشان دادن ضد ارزش ها.

در هنگام تماشای این فیلم نمی توان بت نشست و نخندید، می خندیم و یا شاید قهقه بزنیم اما می توان کم عمر ترین خنده ها را به آن نسبت داد. خنده هایی از سر سطحی بودنمان و درگیر و دار سوتی گرفتن.

خنداندن  انسان ها بسیار زیباست اما ارزش کردن ضد ارزش ها بی رحمانه ترین کاری است که یک فیلم ساز می تواند در حق مخاطبانش انجام دهد.جنگ تلخ بود اما رزمندگان شیرین ترین لبخند ها را بر لبانشان مهر کرده بودند.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

5 + = 15