تک تک ما پشت احمدرضا دالوند ایستادیم

ما بسیار نیرومند و مقتدریم، ما هنرمندان، روزنامه نگاران، اما بسیاری از ما تنها مانده ایم، بی پناه و یاور، چرا که اقتدار فردی نیست و خصلت جمع است. می توان به تنهایی زور بازو داشت ، ثروتمند بود، به شهرت رسید و اما اقتدار فردی وجود ندارد مگر آنکه این فرد پیرو زیاد داشته باشد . امروز در تشییع جنازه احمد رضا دالوند بر این نکته انگشت گذاشتم .

وقتی تک تک ما پشت احمد رضا دالوند ایستادیم همه فهمیدند او چقدر بزرگ است ، آینه شدیم تا در روشنایی آفتاب این بزرگی خود را نشان دهد.

در مرگ باید سوگواری کرد ، مرثیه خواند ولی نباید به جای اقتدار، ضعف نشان داد.

احمد رضا با بیماری ، مرگش و تمامیت رنجی که کشید بزگترین هنرش را نشان داد و من های پراکنده را برای مدتی ما کرد و نشان داد تنها راه رفع گرفتاری و رنج ها کنار هم ایستادن است ، هنری که نمی دانم چرا ما کمتر به اهمیت اش پی می بریم و هر کدام به تنهایی مصیب ها را تاب می آوریم تا مرگ به سراغمان بیاید و بازو به بازوی هم به جنگ مشکلات نمی رویم.

اسم دالوند کافی بود همه درهای بسته باز شود . همه کمک کردند از نهاد اطلاع رسانی ریاست جمهوری ، وزارت بهداشت از دفتر وزیر تا روابط عمومی این بیمارستان ، همکاران به پای کار آمدند . کاش احمد رضا زودتر می فهمید چه بسیار جانهایی که او را دوست دارند، شاید…

امروز انبوه موسفید کرده ها را دیدم . نام کدام را ببرم ، ترجیح می دهم که هیچ ننویسم تا نامی از قلم نیفتد. اگر من های تک افناده ما نشوند نمی توانیم حتی خاطرات را تبدیل به خاطره کنیم ،من از همه نهادها بخاطر کمک شان به احمد رضا دالوند سپاسگزارم. به خصوص پزشکان و پرستاران و عوامل بیمارستان سینا ، هر چند دالوند نماند ولی آنها هر چه می توانستند کردند بی دریغ.

می ماند گفتن این نکته که، جمع انسان را نیرومند می کند.

بسیاری از بزرگان و هنرمندان پیشکسوت بر حرفهایم مهر تائید گذاشتند ولی این تائید را می گذارم به حساب بزرگواری شان و نه حرفهای خودم ، ولی اسدالله امرایی و غزل مصدق با الفاظ تند، حرفهایم را انکار کردند. در آن فضا نتوانستم به حرفهایشان خوب گوش کنم و فرصتی نبود که استدلال شان را بشنوم، ولی تجربه به من آموخته است باید به صدای منتقد گوش کرد و از زاویه نگاه آنها خود را دید، چرا که نقد تا حتی انکار به انسان این حس را می دهد که از خود مراقبت کرد و دقیق تر حرف زد.

اما تأمل در حرفهایشان را می گذارم به زمان دیگر….

ولی خوشحالم که آنها بی تعارف با الفاظ خیلی تند دیدگاهشان را گفتند.

جمع نیرومندت می کند؛ چرا که وادارت می کند صدای مخالف دیگران را بشنوی و قوی تر شوی.

سپاسگزار آنها می مانم و حرف من همین با هم بودن و گفت و گوهاست و نیرومندی در همین دو مؤلفه است:

یکی شدن و نقد برهنه و بی تعارف یکدیگر