سرو قهوه و عشق تلخ قجری در بانوی عمارت

پس از چند سال و تحمل سریال های بد، ضعیف و متوسط تلویزیون، با پخش مجموعه آب و رنگ دار و خوش سر و سیمای بانوی عمارت ، همراه مخاطبان تلویزیون انحصاری و اسپانسری و پشت کرده به مردم و هنرمندان حرفه ای، اندکی نفس تازه کردیم و به خود نوید دادیم که عزیزالله حمیدنژاد سریالی ساخته که چند سر وگردن ازسریال های سالیان اخیر سیما بالاتر است و می شود بدون ناراحتی و تأسف به تماشای آن نشست.

بانوی عمارت ، بدون شک اشکال ها و امتیازهایی دارد، اما امتیازهای آن فراوان تراست؛ خوب شروع شده و درست هم ادامه دارد و امیدواریم که به خوبی و نیکی نیز به سرانجام برسد و سلیقه ها و تحمیل ها، سانسورها، فشارها و مشکلات مادی و فرهنگی و هنری، آن را تخریب نکند.اینکه چرا حمیدنژاد حرفه ای، کاربلد و خوشنام با پیشینه ای مقبول درسینما، سالها فیلم نساخته و چرا و چگونه از تلویزیون سردرآورده است، خود داستان یک سریال تراژیک است.

بانوی عمارت
بانوی عمارت

با این همه، اکنون که او از هزار خوان سیماییان عبور کرده و توانسته بعد از سریال چرخ فلک، یک سریال دیدنی بسازد، نشانگر توانایی ها و قابلیت های او و گروهش است و این ویژگی هیچ ربطی به عملکرد های غیرتخصصی نا مدیران سیما ندارد. بانوی عمارت، افزون بر تعریف روایتی تازه و متفاوت از عشق و دلدادگی، آن هم درمیان قجر زنباره، فیلمنامه ای جمع و جور دارد و حمیدنژاد با قاب بندی ها، میزانسن ها و تصویرسازی های خوب، مجموعه ای ساخته که اگر در میانه و پایان دچار انحراف نشود، اثری قابل تأمل و توجه است.

درخشش بازیگران

جدا از امتیاز هایی مانند شخصیت پردازی های به نسبت باورپذیر، موسیقی و آوا، تصویر برداری، تیتراژ ، صحنه آرایی، چهره پردازی و لباس و توجه به آیین ها و سنت های قجری و البته ملی و ایرانی، مهمترین امتیاز بانوی عمارت، انتخاب مناسب اغلب بازیگران و بازی های خوب آن ها است.به گونه ای که بعضی از بازیگران از جمله پانته آپناهی ها و حسام منظور در ایفای نقش های خود درخشیده اند.

سریال خوش سیما و مخاطب پسند عاشقانه ،اجتماعی و تاریخی سیاسی “بانوی عمارت” امیدوارکننده و جذاب آغازشده است، امیدکه همین گونه هم ادامه و پایان یابد.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

65 − = 58