نقد فیلم فِراری -اختصاصی هنرلند از سی وپنجمین جشنواره فیلم فجر

حمید لازمی

خلاصه داستان فیلم ” فِراری ” :

دختری شمالی که در حسرت رسیدن به آرزوهای بزرگ است از فقر فرار کرده به تهران آمده تا یکی از فِراری های ۴ گانه دنیا را که در ایران و زیر پای سجاد است ببیند . در این مسیر با یک راننده مسافر کش اشنا می شود و همراه با او به دنبال سجاد می گردد و ..

شناسنامه فیلم :

کارگردان:علیرضا داونژاد‌/نویسنده: کامبوزیا پرتوی‌/مدیر فیلمبرداری: محمود کلاری/صدابرداری و صداگذار: پرویز آبنار/طراح صحنه و لباس: بابک کریمی طاری‌/طراح چهره پردازی: عبدالله اسکندری‌/آهنگساز: یحیی سپهری شکیب/عکاس‌: سجاد سپهری/ فیلمبرداری پشت صحنه: علی داود نژاد/ مدیر تولید: حمید رضا وفایی/ برنامه ریز و دستیار اول کارگردان: رضا سخایی/محسن تنابنده، ترلان پروانه، سیامک صفری، سیما تیرانداز، رضا داوودنژاد، اقدس سعادت رضایی، علی داوودنژاد
نقد فیلم ” فراری ” :

شاید این محتوا را نیز دوست داشته باشید

فیلم ” فِراری ” ساخته علیرضا داود نژاد بوی سینما می دهد. ضرب المثل “دود از کنده بلند می شود” در اینجا معنا می یابد. نویسنده فیلم عروس ، طوطیا و تاراج که در کارنامه اش ساخت انواع و اقسام آثار در ژانرهای مختلف را دارد و البته تجربیات بکر شخصی و خانوادگیش معرف حضور علاقه مندان سینماست،  همینک با فیلم ” فِراری ” اندک بازگشتی به سینمای مردمی تر دارد. یک فیلم شهری – خیابانی با بازی خوب محسن تنابنده و ترلان پروانه .

نقد فیلم فراری
طرلان پروانه در فراری

دختری به نام نگار از شمال کشور به تهران می آید تا به آرزویش که دیدن ماشین فراری سجاد است برسد . قرار است با آن عکس بیاندازد تا یک شرط بندی را هم ببرد. کل فیلم گشتن و یافتن این ماشین مدل بالای گران قیمت است که فقط ۴ عدد از ان در جهان وجود دارد و یکی از آن ها در تهران است.


داستان به این سادگی در دستان علیرضا داود نژاد و تبحرش در پردازش دراماتیک گرم و کشش دار فیلم رضایت بیننده را به همراه دارد و صد البته سلیقه در پسند و ناپسند آن دخیل است.
فیلم در راستای نقد سرمایه داری و فاصله طبقاتی قصد پیام رسانی دارد و موفق می شود در زیر لایه تصاویر خود بدور از شعار بیانش کند. بدون اینکه روبنایی حرفش را بزند یک روند سینمایی و زندگی جاری در درامش پرداخت کرده که نهایتا حرفش را هم بزند . اینکه برای رسیدن به آرمانی مادی گرایانه چه تلاش های متوهمانه ای که نمی شود و نهایتا به نابودی ختم می شود.


سینما یعنی چگونه گفتن و می توان چگونه گفتن را از بزرگان سینما یاد گرفت . داود نژاد از بزرگان سینماست . اگر در کارنامه اش کارهای عجیب غریب شخصی دارد همه از روی تجربه کردن راه های دیگر ست وگرنه بهتر از هر کسی می شناسد چگونه فیلمنامه ایده آل نوشتن رافیلم گرمای خاصی دارد .بیننده دوست دارد همراه باشد . ادا و اطوار ندارد و دغدغه های جوان دهه هفتادی را به خوبی نشان می دهد . اینکه به وسعت اقیانوس علاقه دارند ولی به عمق بند انگشت.

 عکس سلفی انداختن با ارزوها ارضایشان می کند بدون اینکه در نظر بگیرند جایگاه اجتماعی اشان چیست و کجاست ، خواهان ارتقا هستند و البته آنان که ظاهرا جایگاه بالایی دارند هم مشخص نیست اصالت دارند یا نه . حضور یکی از فراری های ۴ گانه در تهران که هیچ اقتصاد اصولی و درست درمانی ندارد نشان از چیست ؟ سجاد راننده این فراری چند ساله است ؟ چطور به داشتن چنین ماشینی دست یافته است ؟
و نهایتاً اینکه مال حرام داشتن و مال حرام خواستن هر دو یک طیف اند و در توهمی ناخواسته به نابودی خواهند رسید

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

55 + = 59