علیرضا دباغ 180 posts 3 comments

ماجرا از آنجا آغاز شد که در این گزارش پرسشهای مصاحبه کننده با پاسخهای بی ربط و اشتباه هنرمند سالخورده کشورمان همراه بود. شاید کمتر کسی بود که از بیماری آلزایمر خانم ریاحی اطلاع داشت اما پخش این گفتگو به این خبر دامن زد.
ادامه مطلب ...

همانگونه که در دو بند قبل خواندیم محتشم در بند نهم حضرت زینب(س) را در بالای گودال قتلگاه تصویر می کند که روبه سوی مدینه کرده و جدّ بزرگوارشان را مورد خطاب قرار داده و فریاد هذا حسین را به گوش پیامبر اکرم(ص) می رساند
ادامه مطلب ...

حضرت فاطمه زهرا (س) نقطه محوری غمنامه محتشم در بند دهم ترکیب بند عاشورائی اوست. حضرت زینب (س) پس از وصف حال به پیشگاه جدشان رسول اکرم (ص) ، مادرشان صدیقه طاهره حضرت فاطمه زهرا(س) را مورد خطاب قرار می دهد. او که کوه صبر است در شعر محتشم داغ…
ادامه مطلب ...

محتشم در بند نهم ترکیب بند عاشورائیش از زبان حضرت زینب (س) جملات غمباری را در توصیف جسم بی سر سیدالشهدا(ع)در گودال قتلگاه بیان می کند
ادامه مطلب ...

در این بند،شاعر به جای نام بردن صریح از حضرت زینب ، آن بانوی بزرگ را با دو نسبت مهمی که دارد معرفی می نماید. یکی با عنوان دخترزهرا(س) و دیگری با عنوان بضعه الرسول(ص)
ادامه مطلب ...

محتشم پس از تصویرسازی رؤیا گونه اش از صحنه قیامت در پایان بند ششم دوباره به صحرای کربلا بازمی گردد و بند هفتم را با یادآوری لحظه ای آغاز می کند که سر مقدس حضرت حسین ابن علی (ع) بر بالای نیزه ها می رود.
ادامه مطلب ...

او دراین بند با عبارتی چون کفن خون چکان آل علی (ع) و جوانان گلگون کفن اهل بیت تصویر حزن انگیزی از روز حشر وهنگام خیزش دوباره شهدای کربلا را به تصویر می کشد.
ادامه مطلب ...

اینگونه که از شعر بر می آید محتشم آسمان هفتم را مکانی می داند که ارواح طیبه پیامبران و اولیای الهی درآن ساکنند و رسیدن خبر شهادت اباعبدالله (ع) ساکنان افلاک به خصوص آسمان هفتم را در غم واندوه فرو می برد.
ادامه مطلب ...

برای شاعر خود عنصر غم دراین بند مورد توجه است که ابتدا انبیا آن را چشیده اند و سپس با ضربتی که ابن ملجم مرادی بر فرق اولین وصی پبامبر (ص) ،حضرت علی ابن ابیطالب وارد می کند به سلسله ائمه اطهار به عنوان اولیای امت اسلام پس از پیامبر می رسد.
ادامه مطلب ...

محتشم در این بند باردیگر اشاره ای به حدیث شریف نبوی می کند و به خاک افتادن امام حسین (ع) را به شکستن کشتی نجات امت تشبیه کرده و آرزوئی نفرین گونه می کند،که کاش زمانی که کشتی خاندان پیامبر (ص) شکست عالم به دریای خون مبدل می شد.
ادامه مطلب ...