شفاف سازی برای شفاف نسازی | جبارآذین تخلفات و تقلبات وحیف ومیل ها، سبب شده تا رسانه ها ومردم و به ویژه عدالتخواهان، باشدت وحدت تمام، پیگیر شفاف سازی مناسبات مالی بعضی افراد و برخی سازمانها و دستگاه های مسأله دارباشند.
این رخداد تلخ، بیش از هر جای دیگر در حوزه سینما به چشم می خورد، که علت آن هم روشنگری و افشاگری و لورفتن بخشی از زدوبندها و حضور و نفوذ مافیا و پولشویان و چشمها و گوشهای بسته نامدیران سینما است. با این همه، این فاجعه، مختص سینما نیست و در فضای فرهنگ و سایر هنرها از جمله تأتر و موسیقی و…هم وجود دارد.
در واقع، نیاز به شفاف سازی به دلیل ابهام ها و نادرستیها و پنهان سازیها، درعرصه های اقتصاد و سیاست و…نیز واجب است، ولی کمتر کسی سراغ آن ها و خاطیان آن بخش هامی رود، حالا چرا، بماند! به ظاهر زور هواداران شفاف سازی بیشتر به سینما می رسد.
با این حال آنچه به صورت فهرست، از سوی این و آن با عنوان شفاف سازی ارایه می شود، اغلب ناقص و شامل اطلاعات سوخته است .جالب آنکه آن قسمتهای مسأله آفرین هم مرتبط به گذشته و مسوولان پیشین معرفی و وانمود می شود.
شفاف کاری و شفاف سازی ، یعنی سلامت و صداقت در کار و عمل، اما وقتی معیار گزینش افراد و مدیران، تخصص و تعهدنیست و روابط سیاسی و تجاری و فامیلی، ملاک اصلی اهدای پستها و مقامها است، معلوم است که عملکرد این قبیل افراد و آنهایی که اساساً برای پارو کردن پول از بام ملت و غارت بیت المال آمده اند، نمی تواند درست و شفاف باشد.
شفاف کاری و شفاف سازی به انسان ها،مدیران و مسوولان شفاف،باپیشینه واقدامهای شفاف نیازدارد.
آیا تعداد شفافها وشفافیتهای جامعه مادر عرصه های مختلف،به تعداد انگشتان دو دست انسان می رسد؟
بنابراین موضوع مبرم شفاف سازی،فقط به امورفرهنگی وهنری و سیما و سینما اختصاص ندارد و تمام ارکان و حوزه های اجتماعی را دربرمی گیرد. صریح آنکه،چنانچه قرارباشدکه مست گیرند……
دنیایمان راکه خراب کردند، خدا آخر وعاقبتمان را ختم بخیر کند!