چرا نجف دریابندری راباید درذهنها بخاطر سپرد

محسن فاضلی زاده

چرا نجف دریابندری راباید درذهنها بخاطر سپرد | محسن فاضلی زاده | نجف تنها یک مترجم توانمند نبود…عامونجف ازقبیله عشق بود، نبود؟!یک روزی وزمانی فرا می رسد که باید غزل خداحافظی را خواند.

نجف روزگار جوانی سختی را پشت سر گذاشت. ترجمه بهانه ای بود تا به عالم اندیشه ودنیای خاص و ادبیات و فلسفیون روح و روان نجف را تعالی بخشد. یک جوان سیه چرده با روحی سرکش و شورشی و سر نترس. درسرزمین سوخته و نخلهای سربه فلک کشیده با گرمای دلپذیرش. و شرجی و اسکله و نفت. و مردمانی نجیب ومحروم از امکانات رفاهی اولیه زندگی .

نجف پابه عرصه می گذارد .و تاریخ را به شکل دیگری رقم می زند. تا بعدها سالیانی بگذرد و به امروز و نسلهای بعدی برسد .و نام نجف دریابندری بر تارک آسمان تاریخ و ادبیات بدرخشد.

نجف دریابندری ؛ادبیات،سیاست و ترجمه

نجف وارد سیاست و مبارزه می شود .زندان و تا مرز عدام می رسد. نجف بعدها مرد شماره یک ادبیات و ترجمه آثار درخشان ینگه دنیا می شود. برهربوم وبرزنی نام نجف نقل زبان هاست.

حالا در ۹۰سالگی چشم از جهان بر بسته است .همنسلان دریابندری، همگی تاریخ پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته اند. خمره رنگ رزی نیست .تاریخ شفاهی و             مکتوب با کسی شوخی ندارد. هرچه که مرتکب گشته ایم را به روی لوح سفید می نگارند. خوب بد و یا زشت فرقی نمی کند.

حالا که نجف دریابندری رخت بربسته است .تازه بعضی یادشان می افتد که بروند و آثاری که به دست و قلم توانمندش به رشته تحریر در آمده است را بخوانند .ناشران محترم آثارش را دوباره تجدید چاپ کنند…باز باید تاریخ را تکرار کنیم

نجف دریابندری
نجف دریابندری

هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق

نجف عاشق بود. ونسل عاشقانه ای را پرورش داد. از ۹۰ بهار وتابستان حاصل عمرش کارنامه درخشانی را بر جای گذاشت . اصلاً عنوان نجف و دریابندری کافی بود که هر اهل دلی و عاشق کتاب کارهایش را بخواند. سحر و جادوی اسمش و لبخند راز آمیزش و طناز بودنش و کلام گرمی بخشش.

گرچه نجف دریابندری در کلام و گفتار گزیده گویی می کرد و هرگز هم با کسی دشمنی و عنادی نداشت و برای ماندگاری دیگران را تخریب نکرد؛ لیکن زبان تند و تیز و برنده اش از او یک شخصیت کاریزماتیکی ساخته بود. دوستدارنش. از اهالی ادبیات/ سینما/ تئاتر/ و سیاست همگی وی را می ستودند. و عاشقانی داشت و لابد بعد از مرگش هم همچنان نامش ورد زبانها خواهد ماند.

می شناسم افراد و مقاماتی را که دوست دارند از بزرگی وغظمت قلمش بنگارند اما به دلایلی واهی و حفظ سمتها و پستها سکوت اختیار خواهند نمود. گرچه مردان بزرگی امثال دریابندری نیازی به حمد و ثنای آنها ندارند.

قدر و ارزش دریابندری “ها” را نسل ما می دانند. و نجف دریابندری مردی برای تمام فصول ست. مردان عاشق هرگز سرزمین شان را و مردم شان را تنها نمی گذارند. سایه نجف دریابندری ها بر ادبیات و فرهنگ و هنر ایران زمین مستدام باد.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

− 1 = 2