پایین، گذر سقاخانه | زمان اجرا ۲۷ شهریور الی ۵ مهر | مکان اجرا: آمفی تئاتر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی نقده
پایین گذر سقاخانه عنوان نمایشی است که هنرمندان نقده این روزها روی صحنه برده اند.متن این نمایش از زنده یاد اکبر رادی است. اکبر رادی یکی از بزرگترین درام نویسان ایرانی است. او به همراه ساعدی از بهترین های نمایشنامه نویسی ایرانند.
خلاصه داستان پایین، گذر سقاخانه نوشته زنده یاد اکبر رادی:
فری کشتی گیر کهنه کار محله سقاخانه در اوج مسابقات کشتی قهرمانی بدلیل مصدوم شدن زانویش نمی تواند ادامه دهد و در این شرایط طاهر با پیروزی بر تمامی رقبا اول شده و کاپ قهرمانی را که در دو سال گذشته از آن فری بوده باز به سقاخانه می آورد و تقدیم می کند به فری. طاهر که حالا در محله ابهتی دارد می خواهد امنیت را در سقاخانه بوجود بیاورد و برای همین از همه می خواهد تیزی هایشان را دور بیندازند.
همه قبول می کنند. فری شرط می گذارد که طاهر باید عکس قاب شده با دو بند کشتی را که پشت ویترین مغازه اش گذاشته بردارد تا او هم چاقویش را کنار بگذارد. طاهر قبول می کند اما وقتی می شنود فری در میدان تره بار با حیله و کلک موزهای نرسیده را بصورت مصنوعی رسیده می کند و با قیمت بالاتر به خلق الله می فروشد بر سر این مساله با فری درگیری لفظی پیدا می کند.
فری در نهایت قبول می کند چاقویش را کنار بگذارد اما شرطی دارد؛ طاهر باید از دختر زیبای محله سقاخانه پریناز، که با قهرمانی طاهر به او ابراز علاقه کرده، دست بردارد. فری می گوید عاشق پری هست و عشق او جانش را آتش زده. طاهر با دیدن گریه فری که از پریناز می گوید و عشقش، به او قول می دهد پریناز را از سر خود واکند.
پریناز طاهر را متوجه می کند که فری بخاطر ارث و میراث پدریش که مریض شده و بزودی دار فانی را ترک خواهد کرد می خواهد او را تصاحب کند نه به خاطر عشق و علاقه درونی. طاهر اما بخاطر قولی که به فری داده علیرغم عشق درونی به پری، او را از خود دور می کند. پریناز عاشق طاهر، اشک ریزان و شکسته دل، شمع های نذرکرده اش برای قهرمانی طاهر را در سقاخانه خاموش می کند و از طاهر جدا می شود.
فری که شاهد آخرین گفتگوی طاهر و پری در جلو سقاخانه است نمی تواند بپذیرد طاهر داشته پری را مجاب می کرده با فری ازدواج کند. فری معتقد است طاهر نامردی کرده است. در آخر فری به قولش عمل می کند، خودش با چاقو طاهر را نمی زند، اما امیر دوست فری طاهر را از پشت با چاقو می زند و می کشد.
داستان در شب های محرم اتفاق می افتد و طاهر شب عاشورا چاقو می خورد.
گروه اجرا کننده ی این نمایش به مخاطبانشان گفته اند؛ اگر قصد دارید نمایش پایین، گذر سقاخانه را ببینید؛ متن را بخوانید. پیش از آنکه برای دیدن نمایش تشریف بیاورید متن را بخوانید.
آنجا، بر لب مرز صحنه ی اجرا و سالن تماشا، روی در روی هم تقابلی خواهیم داشت. در پس تمامی ستیزهای پنهان و آشکار متن، اینک زمان آن رسیده است که شما بعنوان مخاطب و ما بعنوان راویان اثر آخرین ستیز زنده را در رویارویی مشترک با هم تجربه کنیم. آنچه بعدها با منتقدان و داوران و خوانندگان احتمالی چند و چون اجرا روی خواهد داد دیگر زنده نخواهد بود. پس آخرین ستیز زنده را در تماشاخانه با هم تجربه خواهیم کرد. ما و شما.
متن را بخوانید، تحلیل کنید، زیرمتن و روی متن و طرح و قصه و ایده و دیالوگ ها و ژرفای شخصیت ها و اعجاز قلم نویسنده و تم و موضوع و نبوغ رادی و گره و کشمکش و ستیزها و اوج و تمامی بود و نبود متن را در خلوت خود به چالش بکشید، با آن زندگی کنید، و، آگاهانه و اندیشمندانه و منتقدانه و تحلیلگرانه در اجرای ما حاضر شوید.
این سوی تر نیز، گروه اجرایی کار، طراحان و بازیگران و عوامل پشت و روی صحنه با تحلیل های خود و ژرف کاوی های خود و یافته های خود از متن، دست در دست و پا به پای کارگردان اثر، آمده اند تا اثر را برای شما به تماشا بگذارند.
متن را بخوانید، بخوانید تا با تماشای کار ما، شگفت زده از دراماتورژی کار ستیزی حیرت آور و هیجان انگیزی داشته باشیم. دراماتورژی بر اساس بود و نبود و نمود و وانمود و داشته و نداشته و گذشته و اینک و تاریخ و فرهنگ و تمدن و هنر و آرزوها و خواست ها و نیازهای اینجایی مان. ما با شما مخاطبانمان کشمکشی خواهیم داشت، ستیز و کشمکش مخاطب و اثر.
ثانیه به ثانیه با شما خواهیم بود تا دراماتورژی خودمان از اثر نوشته شده را به رخ بکشیم، تحلیل خودمان از اثر نوشته را به رخ بکشیم، و، اگر شما با خوانش متن پا به تماشاخانه بگذارید حیرت زده از کارمان تمامی لحظات را با هم همراهانی در کشمکش و ستیز اما دوست و همدل خواهیم بود. تجربه ای
مشترک و رویایی.