نیکی به حیوانات یا مرگ انسانیت | جبار آذین | سرزمین هنر | فرهنگ و ارتباطات |
به هنگام گذر ازکنار بوستانی در نیاوران، حضورجماعت تماشاگران که گرد معرکه ای جمع شده بودند، نظرم راجلب کرد .
جلوتررفتم. درمیان معرکه،گروهی اشراف زاده دختروپسرسگ پرست رادیدم که همراه سگ های کوچک ومینیاتوری ومزین خود،درباره نژادها،قیمت ها، خوراک ها،ویژگی هاوشیرین کاری های سگهای خود سخن می گفتند.
ازشنیدن قیمت های چندصدمیلیونی سگ ها،هزینه خوراک،مراقبت ودرمان چندین میلیونی آنها،آه ازنهادم برآمد.قدم به عقب گذاشتم وبه سرعت ازآنجادورشدم تابه اتوبوس و بعدمتروبرسم.
در راه و سواربرقطار،به سگ های اشرافی ازیکسو وهمکاران کارگرم که به نان شب محتاج هستند، ازدیگرسو، فکر می کردم وگفته یکی ازسگدوستان خطاب به دوستان سگپرست خوددرباره حیوان دوستی ونیکی به حیوانات ،در سرم می پیچید.وقتی به حاشیه ای از جنوب شهر ومحل زندگی خودرسیدم.
نیکی به حیوانات !
این بارهم ازکناربوستان ولو درگوشه خیابان کج وکوله ردشدم. ازدورروشنای چند روزه ته بوستان مرا به سوی خودکشیدتاسروسراغی بگیرم.امشب هم همان خانواده چهارنفره شامل پدر و مادرودوفرزندآنهاکه یک هفته ای است به دلیل نداشتن
ونپرداختن کرایه اتاق خود، همراه خرت وپرت هایشان از اتاق اجاره ای به بوستان پرتاب شده اند، دورهم و آتش کوچکی که در یک پیت حلبی روشن کرده بودند، مهمان بوستان خزان زده بودند.
کمی آن طرف تر،دو پسرک دستفروش سر چهارراه در زیرتکه های کارتن خفته بودند.و….با دیدن آنها، بازهم بوستان سگ های اشرافی از نظرم گذشت. درحالی که اندوهگین از دست ها و جیب های خالی خود به سوی خانه می رفتم،این سخنان”برتولت برشت” درذهنم نقش بست:
“دراجتماعی که “پول” حکومت می کند، کلید نیکی کردن،درپول داشتن است! بخشش،رحم،کمک کردن به دیگران، نجات دادن گرسنه ازگرسنگی ورهاندن بیمارازچنگ بیماری درگروداشتن پول است! پول با بدی به دست می آید! باربودن حاصل کار همان ها که بایدبرآن ها رحم آوردویاری شان کرد! همان ها که بایدپناهشان داد!پس خوبی،دروغ می شود! غیر ممکن می شود! چون در جامعه سوداگر، وسیله نیکی کردن با بدی کردن به دست می آید!”