دف نوای رحمت | گفتگو با بیژن کامکار دبیر افتخاری نهمین جشنواره دف نوازی

بیژن کامکار که دبیری افتخاری نهمین جشنواره بین المللی «دف نوای رحمت» را همراهی می کند، گفت: جشنواره بین المللی «دف نوای رحمت» مشعل موسیقی ایرانی را روشن نگه داشته است.

بیژن کامکار گفت: هدف از برگزاری این جشنواره و تمام جشنواره ها این است که به پیشرفت حوزه تخصصی خود کمک کنند در غیر این صورت برگزاری آنها زیر سوال می رود. به نظر می رسد جشنواره دف نوای رحمت با در اختیار گذاشتن فرصت دیده شدن برای جوان ترها، این فضا را فراهم کرده است.

وی با اشاره به همراهی و حمایت گسترده مردم سنندج و سایر شهرهای ایران با جشنواره بین المللی دف نوای رحمت افزود: استقبال مردم همواره باعث امیدواری ما بوده و هست، چراکه متاسفانه مسوولان هیچ حمایتی از برگزیدگان این جشنواره انجام نمی دهند. من بارها گفته ام که باید از برگزیدگان این جشنواره دعوت به همکاری شود، اما از من می پرسند در کدام بخش؟! در حالی که اداره های کل ارشاد، آموزش و پرورش و صداوسیما از مهم ترین متولیان موسیقی هستند.

این هنرمند تصریح کرد: هریک از مراکز استان ها دارای واحد فرهنگ و هنر هستند که به اشتباه اداره ارشاد خوانده می شود و این بخش ها مسوول اند. این بخش ها همه باید ارکستر داشته باشند. اگر در هر یک از ۳۱ استان، یک ارکستر فعال باشد و هر یک از ارگان های عنوان شده نیز به تشکیل این ارکستر اقدام کنند، می توان از این نیروهای جوان و هنرمند کمک گرفت.

بیژن کامکار
بیژن کامکار

دبیر افتخاری نهمین جشنواره بین المللی «دف نوای رحمت» خاطر نشان کرد: به نظرم این روزها، موسیقی دارد موسیقی را نابود می کند. در واقع موسیقی مبتذل است که به موسیقی واقعی ضربه می زند و ما مجبور به این اذعان به این مسئله هستیم! برای مثال سالن میلاد شبی ۴۰ میلیون اجاره داده می شود ،اما سوال اینجاست که چرا برای حمایت از موسیقی ایرانی این سالن با قیمت کمتر در اختیار گروه های موسیقی ایرانی قرار نمی گیرد که حمایتی هم صورت گرفته باشد؟!

این نوازنده پیشکسوت گفت: ما را به نوعی از موسیقی که امروزه پاپ شناخته می شود(اما من به همه شان جاز می گویم) عادت داده اند. اگرچه ما نیاز به موسیقی یکبار مصرف هم داریم، اما نباید تمام امکانات را در اختیار آن گذاشت. اگر موسیقی پاپ ما موفق شود همه جایزه های دنیا را بگیرد، در نهایت این موسیقی غربی و اروپایی است که موفق شده است. بنابراین جای موسیقی ایرانی این میان کجاست و ما برای موفقیت آنچه تلاشی کرده ایم؟!

 

کامکار با بیان این که لازم است بخشی از توجه ها به سمت موسیقی ایرانی و مقامی بازگردد، عنوان کرد: اهالی رسانه وظیفه مهمی را در این زمینه بردوش دارند. علت استقبال از این جشنواره و جشنواره های دیگر نیز همین است. اگر برای فرهنگ و هنر سرمایه گذاری نشود، رشدی را هم شاهد نخواهیم بود.

دبیر افتخاری جشنواره با ارزیابی این رویداد گفت: جشنواره بین المللی دف نوای رحمت مسیر خوبی را طی کرده است و مشعل موسیقی ایرانی را روشن نگه داشته است. جوانان هنرمند و دف نواز به شوق این که سال بعد در این رویداد شرکت کنند یکسال تلاش می کنند اما باید برای این هنرمندان فضای کار نیز در نظر گرفت و بخش هایی نظیر وزارت آموزش و پرورش، رادیو و تلویزیون و وزارت فرهنگ می توانند با راه اندازی ارکستر این فرصت را فراهم کنند.

وی در پایان با اشاره به تعبیری از موسیقی خاطر نشان کرد: موسیقی بیان احساسات پاک انسانی است، اما امروزه گاهی به اشتباه از منبع عصیان ها و سرکشی ها ساخته می شود، زیرا هنرمند منبع الهامش را به جای عشق، مادر، طبیعت و دریا و کوه و جنگل، عصبانیت ها قرار می دهد. موسیقی با بصیرت و عمیق توانسته است هنرمندانی چون بتهوون، شجریان، کامکارها، علیزاده و… را به جهان معرفی کند و همین موسیقی بدون نگاه عمق و دارای بصیرت موسیقی مبتذلی را که درگیرش هستیم، ارائه کرده است.

 

دف نوازان سنندج
دف نوازان سنندج

نهمین جشنواره بین المللی دف نوای رحمت با همت حوزه هنری استان کردستان و موسسه فرهنگی هنری سپهر سوره هنر در سنندج در حال برگزاری است.

منبع:ایسنا

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

89 − 81 =