فساد چیست؟ مفسد کیست؟ سینمای ایران پاک است یا ناپاک؟!

فساد چیست؟ مفسد کیست؟ سینمای ایران پاک است یا ناپاک؟!  | سیدرضا اورنگ | سینما | سرزمین هنر 

همیشه گفته ام و باز می گویم: هرکه بگوید سینمای ایران پاک پاک است، دروغگویی بزرگ است و هرکه گفت تمام سینمای ایران ناپاک است، کذاب تر از هر کذابی است.

آیا باید دنبال واقعیت رفت و اصل حقیقت را یافت یا آن را با لطایف الحیل و اعمال فشار پنهان کرد؟

همان گونه که آشکار کردن هر موضوعی می تواند دردسرساز باشد،کتمان کردن آن هم آسیب زننده خواهد بود.

به عنوان مثال، اگر فساد توسط فرد یا افراد مفسدی در حوزه سینما صورت گرفت و به ساحت این هنر جسارت کرد، باید آن را کتمان کرد یا حقیقت یابی و برخورد با شخص یا اشخاص مفسد؟

منظور این نیست که نام مفسد و مفسدان را در بوق و کرنا کرد و انگشت نمای خاص و عام، منظور این است که اگر به کسی تهمت عمل غیراخلاقی زدند، معتمدانی از خود جامعه سینمایی، بدون جنجال موضوع را حقیقت یابی کنند.

اگر اتهام درست بود و اثبات شد، مفسد را از ساحت سینما برانند و دیگر اجازه ورود به او ندهند. اگر تهمت نادرست بود، تهمت زننده را طرد کنند و دیگر نپذیرند.

زیرا اگر چنین مسائل مهمی پیگیری نشوند، دامنه فساد بسیار گسترده و غیر قابل کنترل خواهد شد و هرکسی به خود اجازه می دهد فساد انگیزی کرده یا تهمت پراکنی.

فساد در سینمای ایران

در طول این سال ها، از بس در عالم سینما پنهان کاری شده و تایید ها را تکذیب کرده اند، برخی از آنانی که به اشتباه وارد این عرصه شده اند، فکر می کنند اگر مفسده نکنند، زبانم لال سینمایی نیستند!

متاسفانه این باور زشت در جامعه نیز تسری پیدا کرده است.

افراد بیشماری در سینمای ایران، چه قبل از انقلاب و چه بعد از آن،در پاکی زیست کرده و می کنند، اما به خاطر مفسده عده ای معدود که برای فساد انگیزی وارد این حرفه شده اند، دامن پاک آنان را نیز به تهمت آلوده اند.

گناه این پاکان چیست که باید به آتش مفسدان بسوزند؟

اگر از همان روزی که مفسده ای در سینمای ایران اتفاق افتاد با آن برخورد حرفه ای می شد، هرگز کسی به خودش جرات مفسده نمی داد تا امروز گسترده شود و خشک و تر در یک آتش بسوزند.

شاید این محتوا را نیز دوست داشته باشید

هر وقت مفسده ای در سینمای ایران رخ داد،مدیران سینمایی و سینماگران آن را تکذیب کردند، در صورتی که حقیقت داشت! کسی منکر آن نبوده و نیست که اکثر سینماگران پاک هستند، حرف این است که چرا با معدود ناپاکان برخورد اساسی نمی شود؟

اعتقاد دارم که این گونه معضلات باید در خانواده سینما حل و فصل شود، اگر برخورد با مفسده ای خارج از توان سینما و اهالی آن  بود،شکی وجود ندارد که باید به مراجع قضایی ارجاع داد تا رسیدگی کنند.

سوال بزرگ

سوال بزرگ همه این است که چرا با معدود افرادی که در سینما دست به مفسده زده و می زنند، برخوردی قاطع صورت نگرفته و نمی گیرد؟

چرا خانه سینما، از زمان تشکیل تاکنون برای حل این معضل قدم پیش ننهاده و اگر نهاده زود قدم برچیده است؟

چرا ریش سفیدان عرصه سینما که خود را علمدار این حوزه می دانند،برای رفع و قطع ریشه فساد و تهمت اقدام نمی کنند؟

چرا خود سینمایی ها مفسدان را از جامعه خویش نمی رانند؟

ادعاهای ریحانه پارسا و برخی دیگر را که اغلب پس از خروج از کشور به این و آن اتهام بسته اند را نمی توان دربست پذیرفت، اما می توان و باید تحقیق کرد و حقیقت را یافت و چاره ای اندیشید.

آیا فرار کردن از حقیقت چاره کار است؟ فرار کردن، یعنی هرکس برای هر مفسده ای در سینمای ایران آزاد است و هر فردی، هر تهمتی را به افراد آبرودار می تواند بزند و از پیگیری نترسد.

امان از تهمت

فرض کنید بازیگر یا یکی از عوامل سینما که نتوانسته نظر مدیران یک پروژه را برای همکاری جلب کند، برای انتقام تهمت های ناروا به آنان بزند.وقتی چنین خبر و ادعایی منتشر شد، دیگر نمی توان جلوی آبروریزی را گرفت.

یا اینکه فرد مفسدی به خود اجازه بدهد برای جذب بازیگر یا عوامل دیگر برای پروژه اش درخواست غیرمنطقی و غیر اخلاقی داشته باشد!

اگر با پدیده شوم فساد و تهمت مقابله نشود،دامنه آن بسیار گسترده تر از پیش خواهد شد. نگذاریم عده ای معدود مفسد و تهمت زن،دامن کل سینمای ایران را آلوده کنند.

اهالی محترم سینما، اگر خودتان به داد خودتان نرسید،چگونه انتظار دارید دیگران به دادتان برسند؟!

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

60 − 51 =