جیمز دین ؛ ستاره ای که دیگر متولد نمی شود!

جیمز دین ؛ ستاره ای که دیگر متولد نمی شود| سینما،هنری است جذاب که با دیگر هنرها قابل مقایسه نیست. سینما آینه تمام قد تمام هنرهاست.گیرایی هنر هفتم آنچنان است که در سراسر جهان صدها میلیون طرفدار دارد، افرادی که عشق به سینما دارند و برای دیدن فیلم های جذاب سر از پا نمی شناسند.هنرهای دیگر نیز دوستداران خود را دارند،اما به هیچ وجه نمی توان آنان را با علاقه مندان سینما قابل قیاس دانست.

آنچه مسلم است،بخش اعظم جذابیت سینما به خاطر حضور بازیگران است،هنرمندانی که با هنر خویش علاقه مندان را به سالن های تاریک سینما کشانده و آنان را روی صندلی ها می نشانند.روزگای که سینما هنوز پدیده ای نوظهور بود و همگان با دیده تعجب و شک به آن می نگریستند،فیلم های داستانی کم کم شکل گرفتند و هنرمندانی به عنوان بازیگر روی پرده ظاهر شدند.حضور بازیگران مقابل دوربین های فیلمبرداری و تماشای هنرنمایی شان روی پرده های سینما،باعث شد که طیف وسیعی از مردم جذب این پدیده شده و کم کم سینما جهانگیر شود.
طولی نکشید که سینما ملقب به هنر هفتم شده و در بین هنرهای دیگر، جای مهم و ثابتی برای خود باز کرد.
بازیگران توانمند و مشهوری که توانسته بودند مخاطبان زیادی را به سالن های سینما بکشانند،ملقب به لقب ستاره شدند،ستاره هایی که در عالم سینما جلوه گر شده و دلبری می کردند.
امروز بیش از یک قرن از تولد سینما می گذرد،اما هنوز ستاره ها روی پرده سینماها و در دل های مخاطبان یکه تازی می کنند.صنعت سینما بسیار پیشرفت کرده و از سیستم آنالوگ به دیجیتال تغییر یافته است.هرچند سینمای جهان به تسخیر دیجیتال درآمده است،اما هرگز نتوانسته و نمی تواند جای نگاتیو را بگیرد.برای همین،هنوز در هالیوود و برخی از کشورهای صاحب سینما،کارگردانان کاربلد و مطرح،ترجیح می دهند فیلم های خودشان را روی نگاتیو ثبت کنند.

سینما از لحاظ تکنولوژی بسیار پیشرفت کرده است،اما روح سینما در حال از دست رفتن است.هرچه سینما به سمت تکنولوژی های نو می رود،از اصالت خود بیشتر و بیشتر فاصله می گیرد.


روزگاری که در سینما، تروکاژ و جلوه های ویژه کامپیوتری وجود نداشت، طراحان هنری و صحنه با عشقی وصف ناپذیر که به سینما و کار خویش داشتند، صحنه های جذاب و حیرت آور را مهیا می کردند تا کارگردانان بهتر بتوانند هنر خویش را نشان داده و تفکرات خود را پیاده کنند. نمونه بارز این گونه فیلم ها «کتاب آفرینش» و «بن هور» هستند که با وجود نرم افزار و سخت افزار های مختلف و پیشرفته، امروز دیگر کسی قادر نیست نمونه ای همانند آنها را بسازد.

کسی با پیشرفت سینما و حضور سخت افزار و نرم افزارهای جدید و اعجاب آور در عرصه این هنر مخالف نیست و نخواهد بود، زیرا به هنرهفتم کمک کرده و می کنند.امروز در هالیوود کمتر فیلمی تولید می شود که از تکنولوژی ها جدید استفاده نکرده باشد.
با کمک سیستم «C.G.I » بسیاری از ناممکن ها در سینما ممکن شده است.بسیاری از فیلم های اکشن که در سینماها اکران شده و می شوند،مدیون این سیستم جدید و اعجاب آور هستند.با وجود این سیستم،هر صحنه ای که در گذشته ای نه چندان دور تصویر کردنش غیر ممکن بود، به تصویر کشیده شده و می شود.
سیستم «C.G.I » همه چیز را در سینما توانسته و می تواند به تسخیر درآورد،اما هرگز نتوانسته و نمی تواند روح به کالبد فیلم ها و بازیگران بدمد.
اخیرا ادعا شده قرار است جیمز دین ستاره فراموش نشدنی سینما را با کمک سیستم «C.G.I » دوباره زنده کرده و نمایش دهند.ممکن است چنین فیلمی ساخته شود و تماشاگران دوباره جیمز دین دوست داشتنی را روی پرده سینما ها ببینند،اما با آن هرگز همذات پنداری نکرده و نمی کنند،زیرا این جیمز دین مانند جسمی بی روح خواهد بود که موثر نبوده و نخواهد بود.
سازندگان این گونه فیلم ها باید بدانند که بازیگران توسط ظاهر خویش مخاطبان را جلب نمی کنند،بلکه این روح هنر است که در باطن آنان جلوه گر شده و از طریق میمیک چهره و بازی اندام شان مقابل دوربین، به بینندگان منتقل می شود.برای همین است که با آنان ارتباط برقرار کرده و مرید خودشان و بازی شان می شوند.
انتقال حس به تماشاگر،برگ برنده بازیگر و فیلم است.اگر بازیگری نتواند حس های مختلف را از طریق بازی اش به مخاطبان انتقال دهد،بی شک فیلم آسیب جدی دیده و تماشاگران نیز با چنین هنرپیشه ای ارتباط برقرار نکرده و حس همذات پنداری در وجود آنان جلوه گر نخواهد شد.
برای همین نمی شود ستاره ای مانند جیمز دین را شبیه سازی کرد و روی آنتن فرستاد.بیش از ۶۰ سال از مرگ این بازیگری که تنها چند فیلم بازی کرده می گذرد،اما هرگز کسی نتوانسته و نمی تواند جای خالی او را در سینما و قلب مخاطبان پر کند.وقتی انسان ها با هنرشان نتوانند چنین خلائی را جبران کنند،تکنولوژی می تواند؟!

آیا می شود هنرمندان بزرگی مانند:چارلی چاپلین نابغه،لورل و هاردی دوست داشتنی،گری گوری پک باوقار،مارلون براندوی توانا،اسپنسر تریسی به یاد ماندنی،پل نیومن جذاب،چارلتون هستون افسانه ای،کاترین هپبورن بی نظیر،اینگرید برگمن تکرارنشدنی و اغواگرانی چون مریلین مونرو و مارلن دیتریش که پرده سینماها و قلب مردم در تسخیر آنان بود را با کمک سیستم «C.G.I » زنده کرد و نمایش داد؟هرگز!

جیمز دین و ستاره های دیگری که یک بار متولد شده ، هنرنمایی کرده و صحنه روزگار و سینما را ترک کرده اند ،هرگز دوباره متولد نشده و نخواهند شد!
سیستم «C.G.I » توانایی های بسیاری دارد که باید در عرصه های دیگر سینما آن را به رخ همگان بکشد،عرصه بازیگری جایی نیست که این سیستم پیشرفته بتواند خودنمایی کند،زیرا نمی تواند به هیچ اثری روح هنر تزریق کند.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

6 + 1 =