ابراهیم دینانی و میرجلال الدین کزازی در سوگ شجریان چه گفتند

ابراهیم دینانی و میرجلال الدین کزازی در سوگ شجریان چه گفتند | دینانی و کزازی | سرزمین هنر | موسیقی | استاد دینانی ، استاد شجریان و صدای خدا . .

سال ۸۷ بود به همت مهندس حیدریان معاونت هنری وقت فرهنگستان هنر در یکی از شب های ماه مبارک رمضان با حضور جمعی از سینما گران، فلاسفه، جامعه شناسان و اهالی موسیقی و هنر ضیافت افطاری در مجموعه آسمان برگزار شد.

طبق روال بعد افطار دورهمی ها و گعده ها به فراخور دلبستگی ها و علاقه ها میان میهمانان شکل گرفت.یکی از این گعده ها میان استاد دینانی و استاد شجریان اتفاق افتادکه من به جهت شانیت مدیرکارگاه استاد در این گعده جذاب شنونده بودم.

استاد دینانی خطاب به استاد شجریان گفت :من در دورانی که طلبه جوانی بودم رادیویی دوموج داشتم که با آن به صدای سیاوش بیدکانی( اسم مستعار استاد شجریان در جوانی ) گوش می دادم.

از آن سال تا امروز ندیدم سیاوش در انتخاب شعر اشتباه کرده باشد.

بعد ادامه داد:صدای شجریان صدای خداست.خدا نیست صدای خداست. و استاد شجریان در تمام مدتی که استاد دینانی صحبت می کرد سرش را بالا نیاورد. رحمت خدا بر روح خسرو آواز ایران

سوگ خنیا

میرجلال‌الدین کزازی، محمدرضا شجریان را «سوگ خنیا» و «درد آواز» خواند.

خُنیا به سوگ می‌نشیند؛ آواز، با درد و دریغ دمساز، می‌موید؛ چنگ، درمانده و دلتنگ، گیسو می‌پریشد؛ تار، زار، می‌گرید؛ نی، جانگزای و جگرسوز، می‌نالد؛

تنبک، دمادم، از غم بر سر می‌کوبد؛ چرا؟ زیرا بزرگمرد آواز ایران، استاد محمدرضا شجریان؛ این خرمخوی‌ترین خُنیایی – که یادش گرامی باد! به مینوی برین شتافته است

تا از این پس بهشتیان را، با گلبانگ پهلوی و مینُوِی خویش، بیافساید (=افسون کند) و دل از آنان برباید و دری از هنرِ جانپرور، بر رویشان، بگشاید».

موسسه فرهنگی و هنری سرزمین هنر درگذشت استاد محمد رضا شجریان را بار دیگر تسلیت می گوید.