یپرم آواکیان : چهار قاب از تهران قدیم در نمایشگاه «از طهرون تا تهران» دچار سانسور شدند!

یپرم آواکیان : چهار قاب از تهران قدیم در نمایشگاه «از طهرون تا تهران» دچار سانسور شدند | گزارش اختصاصی از نمایشگاه عکس بپرم آواکیان | منصوره صالحی | سرزمین هنر| هنرهای تجسمی| جمعه سوم تیرماه اولین نمایشگاه عکس انفرادیِ یپرم آواکیان با عنوان «از طهرون تا تهران» در گالری گل‌های داوودی افتتاح شد.

بخشی از اندیشه‌ عکاسِ معاصر یپرم آواکیان در قالب این مجموعه آثار، در گل‌های داوودی به نمایش درآمده است تا هنرمند قاب‌هایی از گذشته و اکنون را به مخاطب نشان دهد و تلنگری باشد بر درک اوضاع اجتماعی و فرهنگی پایتخت در گذر زمان. در این نمایشگاه علاوه بر نمایش عکس‌ها، برای علاقه‌مندانی که قصد خرید عکس‌ها را داشته باشند از طرف گالری، این امکان مهیا شده است.

نمایشگاه از طهرون تا تهران فرصتی ایجاد کرده است که مخاطب بتواند با کارنامه تصویری و چگونگی و کیفیت اجرای تکنیک و سبک عکاسی یپرم آواکیان آشنا شود. به همین مناسبت گفت و گویی اختصاصی با این هنرمند انجام داده ایم که در ادامه می خوانید :
–

جناب آواکیان ضمن بیان سابقه هنری خودتان، برای خوانندگان ما در مورد انتخاب عنوان نمایشگاه «از طهرون تا تهران» توضیح بدهید.
آغاز عکاسی من به طور حرفه‌ای برمی گردد به سال ۸۸.
با توجه و علاقه‌ای که به بناهای تاریخی، ماشین‌ها و تابلوهای قدیمی و سبک زندگی گذشتگان دارم، حول این موضوعات عکاسی می‌کنم.

فلسفه ‌نامگذاری «از طهرون تا تهران»چه بود و عکس‌های قدیم متعلق به کدام دوره و دهه هستند؟
وقتی ایده این کار در ذهن من ساخته شد به نظرم گویاترین و مرتبط ‌ترین نام آمد و برشی از دورانی است که تهران را طهرون می‌گفتند.برای همین در ذهن مخاطب خاطره و معنا دارد.تعلق خاطر به گذشته و حس نوستالژی.عکس‌های تهران قدیم از یک دوره تاریخی حدود ۳۵ تا ۳۷ ساله از ۱۳۱۵ تا سال ۱۳۵۲.
بعد از اینکه عکسی مربوط به جنگ جهانی دوم در فضای اینترنت توجه مرا جلب کرد، عکسی که نام عکاسش را نیافتم،اما این ایده در ذهن من جان گرفت . با توجه به علاقه‌ای که به معماری‌ها و بافت شهری تهران قدیم داشتم و از طرفی قیاس و ثبت این تغییرات، شروع به کار کردم.
بعد عکس های قدیم تهران را از منابع مختلف پیدا کردم . نکته مثبت این پروژه فراوانی عکس‌های تهران قدیم بود.حتی‌الامکان از همان زاویه‌ها مجددا بنا، خیابان و محل مد‌نظرم را عکاسی کردم.

 چه مدت برای ثبت این قاب‌ها زمان صرف کردید؟
زمان این عکسبرداری‌ها حدود سه سال به طول انجامید.من از سال ۹۹ تا چندی پیش، حدود سه سال از بناهای منتخب عکاسی کردم. در طی این سه‌ سال با بناها و خیابان‌ها، از میدان فردوسی، لاله‌زار، سعدی و خیابان انقلاب گرفته تا کوچه پس کوچه‌های قدیمی زندگی کردم. گاهی از سالم ماندن بنایی خوشحال و گاهی از نبودن تابلو، ساختمان یا اثری رنجور شدم.

آیا برای عکسبرداری به ساختمان یا خیابانی رفتید که بخشی یا قسمتی از آنها از بین رفته یا کاملا تخریب شده باشد؟

بله، خیلی از این موارد پیش آمد و گاهی ناامید کننده و غم‌انگیز بود.

تکنیک شما در اجرای این تصاویر در نمایشگاه از طهرون تا تهران چیست ؟ به جز شما هنرمند دیگری به این شکل کار کرده است ؟ پیشینه این سبک از چه زمانی با عکاسی همراه شده ؟
به این سبک تلفیقی عکس‌ها «فتومونتاژ» می‌گویند، اما من با نامگذاری تکنیکِ همسان سازی در این مجموعه موافق‌تر هستم.از نگاه من از وقتی عکس و عکاسی بوده، امکان ترکیب عکس‌ها با هم نیز بوده است. البته با رشد تکنولوژی ابزار و تولید برنامه‌هایی چون فتوشاپ و ادیت و اصلاح عکس در دهه‌ اخیر کار آسان‌ترشده و قابلیت اجرایی بیشتری دارد.تا جایی که من اطلاع دارم به این سبک و سیاق در ایران هنرمندی کار نکرده است و امیدوارم که من اولین شخص باشم.
–

برگزاری گالری‌ها در شرایط اقتصادی و سیاسی که در حال حاضر با آن روبه‌رو هستیم، چه‌قدر در امیدواری مردم و هنرمندان موثر است؟
در شرایط کنونی، به ویژه بعد از محدودیت طولانی مدت دوران قرنطینه و پاندمی کرونا، حضور هنرمندان از رشته‌های متفاوت، امکان دیدار و گفت‌ وگویِ حضوری و تبادل نظر و اندیشه، به نظرم نقاط روشن و امید بخشی هستند که برای شخص من دلگرم کننده و ارزشمند است . برای هنرمند دیده شدن و بازخوردِ مخاطب در رویارویی با اثر بخشی از کار او مهم است.

امکان و ایده‌ برگزاری این نمایشگاه در خارج از ایران را دارید یا صحبتی در این مورد داشته‌اید؟
بله، تصمیم دارم نمایشگاه‌هایی با همین سبک در شهرهای تاریخی ایران و کشورهای همسایه با تمرکز بر همان شهرِ مقصد و بناهای تاریخی همان جغرافیا، کار را ادامه بدهم. البته اگر شرایط و امکانات به من این اجازه را بدهند.
در این نمایشگاه جای چهار قاب از تهران قدیم خالی است که شوربختانه دچار تیغ‌ سانسور شدند! فقط به دلیل وجود مجسمه‌هایی که در عکس‌ها بود. فارغ از هر عنوانی نمادِ تاریخ و دست‌ساخته هنرمندانِ فقید یا پیشکسوت کشورمان بودند!
علاقه مندان می‌توانند برای بازدید از این نمایشگاه، به خیابان طالقانی، بین حافظ و استادنجات‌الهی، شماره ۶۲۳، گالری گل‌های داوودی مراجعه کنند.

نمایشگاه «از طهرون تا تهران» تا هشتم تیرماه ادامه خواهد داشت و همه روزه، از ساعت ۱۶ لغایت ۱۹، پذیرای بازدیدکنندگان و علاقه‌مندان به حوزه عکاسی ،تاریخ و معماری، به ویژه تاریخ تهران خواهد بود.