کشمکش برسرجنازه یک شبه فرهنگی | در حاشیه نامه های امامی از زندان
کشمکش برسرجنازه یک شبه فرهنگی؛ در حاشیه نامه های امامی از زندان | جبار آذین نام امامی یکی ازبندی های قبیله کثیف پولشویان که از منظر اجتماعی و فرهنگی و قانونی، یک مهره سوخته باندهای اقتصادی و سیاسی محسوب می شود، به دلیل بازی خوردن چند سینماگر، با کارگردانی آمران و عاملان و حامیان پشت پرده ورود پولهای کثیف به بزرگراه های اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی، در قالب انتشاریک طومار کذایی، مجدد برسرزبان مردم و رسانه ها افتاده است.
درهمین امتداد، طیف هایی از سیاسیون، اقتصادیون و فرهنگیون جناحی و حزبی، بر سر آن و به قیمت قربانی کردن و یا رهایی امامی از بند،به لشکرکشی سیاسی، رسانه ای و اجتماعی ضدیکدیگر روی آورده اند. واقعیت اینکه گروه های درگیر در این مسأله و بازی، امامی را بهانه قدرت نمایی حزبی کرده و بنا دارند مرگ و زندگی او را به نفع خود مصادره کنند.
به عبارتی، اهداف سیاسی اقتصادی، انگیزه اصلی ورود آنها به چالش امامی است، چرا که رندانه از آمران،عاملان،شرکا،حامیان و پروردگان پولشویان، سخن به میان نمی آوردند، درحالی که چنانچه قصدآن ها به راستی مبارزه با پولشویی و پولشویان که بخشی از آنها در گروه های سیاسی آشیان دارند بود،باید در یک اقدام ملی و مردمی وبه نفع ملت، وارد این عرصه شوند.
و به مبارزه همه جانبه با پدیده شوم پولشویی و عوامل پس پرده آن می پرداختند، ولی این گونه نیست و این بدان معنا است که درگیری ها و کشمکش های آن ها برسرامامی، صرفاً یک بازی تلخ سیاسی و قدرتی است و ربطی به فرهنگ و هنر و ملت و منافع ملی ندارد!
نامه های امامی از زندان
ازنگاه قبیله پولشویان و گروه های اقتصادی و سیاسی ذینفع، امامی و رضوی، مهره هایی سوخته اند و چگونگی سرنوشت آن ها برایشان مهم نیست و حاشیه های این روزهای آن ها، صرفاً قدرت نمایی و عربده های مستانه ثروت و قدرت ومقام است.
واقعیت اینکه، امثال امامی و رضوی،نه تروریست های اقتصادی و فرهنگی هستند و نه اینگونه پرورش یافته اند، آن ها بازی خورده هایی هستند که گمان کرده اند، با مدیریت پول های کثیف پولشویان می توانند از این سرمایه ها درحوزه های فرهنگ وهنر و سینما استفاده کنند، اما چون قواعد بازی سرمایه وقبیله پولشویان را نمی دانستندبه عامل اوامر آمران پولشویی تبدیل و دچارانحراف شده و اکنون به جرم خطای خود، دربند هستند.
در هرحال چه آگاهانه و نادانسته، اینان عامل پولشویی بوده و مرتکب جرم شده و بایدمجازات شوند که می شوند. این درحالی است که آمران و دانه درشت های پولشوی و حامیان آن ها آزادانه همچنان می خورند و می برند! طومارنویسی غلط برخی درحمایت از امامی، و نامه های امامی از زندان کار او را سخت و پیچیده تر کرد و جدا از عرض اندام قدرتها کاری از پیش نبرد و نمی توانست هم ببرد.
کاش”امامی”برای اهالی هنر و مردم نامه می نوشت
غلط دیگر امامی، نگارش نامه ای پرنکته به مدیرعامل خانه سیاسی و تجاری موسوم به سینما است که باز هم کار امامی را پیچیده و دشوارتر می کند. نوشتن چنین نامه ای برای شاهسواری که فاقد احترام و اعتبار لازم در سینما و نزد اهالی سینما است و سینماگران زیادی از عملکردهای نادرست او در عذاب هستند و نان پست و مقام باندی خودرامی خورد، اشتباه دیگرامامی است.
کاش امامی نامه ای خطاب به اهالی هنر و سینما و مردم می نوشت و ضمن پوزش خواهی، واقعیت های عملکرد خود و آمران وقبیله پولشویان را افشامی کرد. اینگونه شاید امکان تخفیف و بخشش و توبه و بازگشت برایش فراهم می شد، ولی …امید که قصه او و امثال او بحق و به نفع فرهنگ و سینما و ملت ختم بخیر شود!