ژاله ای برای شهیدان افتخاری برای موسیقی

شاید این محتوا را نیز دوست داشته باشید
a888de0c-f2e5-45a6-b592-c2faababe148

ژاله ای برای شهیدان افتخاری برای موسیقی

علیرضا دباغ-منتقد رسانه

جنایت ارتش شاهنشاهی  در کشتار مردان وزنان انقلابی ایران درمیدان ژاله تهران خبری نبود که می توانستند روی آن سرپوش بگذارند.

آن روزها اینترنت وماهواره ای نبود اما رادیو وتلفنسریعتر ازمعمول خبر را از تهران به گوشه وکنار شهرهای ایران وخارج از مرزها رساندند.غمی بزرگ دلها را فراگرفته بود وبغضی انقلاب در گلوی اهل هنر سنگینی می کرد.

“باید کاری کرد”

این حرفی بود که فردای آن روز دربین اهالی رادیو پیچید. بچه های موسیقی رادیو روح لطیفشان ازاین خبر آزرده بود…

خشم انقلابیشان از استعفای دسته جمعی فروکش نکرد!

حسین  علیزاده و دوستان هنرمندش کاری کردند کارستان….

واقعه ای بزرگ در  بطن خانه استاد محمدرضا لطفی درحال وقوع بود. همه جمع شده بودند.

شاید روزی به بزرگی روزهای مشروطه وجمعی به عظمت عارف قزوینی ویارانش…

یکی یکی آمدند…

سلاحشان تار وتنبک….

نی و سه تار….

خواندند ونواختند…

تک خوانی در میان نبود….

همه با هم خواندند …..

مثل ژاله ای که خون شد…..

فریادشد…

وبرسردیکتاتور کوبیده شد….

(این تصنیف زیبا تقدیم به تمامی شهیدن وخانواده های معظم شهدای ۱۷شهریور ۱۳۵۷ )

نام سرود: ژاله خون شد
شاعر: سیاوش کسرایی
زمان: ۱۳۵۷
آهنگساز: حسین علیزاده
اجرا: همسرایان گروه شیدا 

ژاله بر سنگ افتاد چون شد ؟ / ژاله خون شد

خون چه شد ؟ خون چه شد ؟ / خون جنون شد

ژاله خون کن /خون جنون کن
سلطنت زین جنون واژگون کن /ژاله بر گل نشان، گلپران کن
بر شهیدان زمین گلستان کن / نام گمنام‌ها جاودان کن
تا به صبح آید این شام تیره / در شب تیره آتشفشان کن (۲)
دست در کن/ شو خطر کن/ خانه ی ظلم زیر و زبر کن (۲)

جان خواهر،،کارگر، روستایی، برادر/ پیشه ور، ای جوان، ای دلاور
ما همه یک صف و در برابر/ آن ستمکار، آن تاج بر سر
خواهر من، گرامی برادر / چون به هر حال تنهاست مادر
من به خاک افتادم تو بگذر/ بهر ایجاد دنیای بهتر (۲)

ای شما ای صف بیشماران / اشک من در نثار شمایان
بر سر هر گذرگاه و میدان/ ژاله شد، ژاله شد، ژاله چون شد؟
ژاله خون شد، ژاله دریای خون شد/ خون جنون، خون جنون
سلطنت واژگون، واژگون شد

 

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

− 1 = 3