چون درختی اندر اقصای زمستان | پاره دلی نثار اندوه از دست دادن اردلان عطارپور| اصغر رمضان پور

چون درختی اندر اقصای زمستان

پاره دلی نثار اندوه از دست دادن اردلان عطارپور

✍️ علی اصغر  رمضان پور

 

دوستی و همکاری من با اردلان به یمن دوست مشترک مان داور نبوی، از سال ۱۳۶۹ آغاز شد. جنگ تازه تمام شده بود و ما در کار راه‌اندازی نشر نجوا بودیم و اردلان روی جمع‌آوری کتابی کار می کرد که مجموعه ای از بهترین داستان های کوتاه ایران بود به انتخاب خودش. در آن زمان بیشتر وقتش را صرف نوشتن داستان کوتاه می کرد.

کتاب را در نشر نجوا درآوردیم و بعد هم همکار شدیم در انتشار ماهنامه ارغوان که ماهنامه نقد و بررسی کتاب بود. این همکاری و دوستی در جریان راه اندازی هفته نامه حوادث، که من عضو شورای سردبیری و دبیر اجرایی آن بودم تعمیق بیشتر یافت.

 

اردلان در آن دوران یکی از بهترین گزارش نویسان ایران بود. گزارش های او برای حوادث، نه فقط از نظر ارزش های روزنامه نگاری بلکه از نظر نثر نیز بی نظیر بود. دانش او از جامعه شناسی و فلسفه و سیاست بر خوش مشربی و روحیه طنز پرداز و صمیمی او سایه نمی انداخت. اما می شد دستاورد پیوند این ساحت ها را در اثر معروفش مو لای درز فلسفه دید. صمیمیتی که برای بسیاری، عمق اندیشه های او را پنهان می کرد. به اقتضای محدودیت های روزگار به جای آن که به کار پژوهش اش بپردازد روزنامه نگاری می کرد و این اواخر ناگزیر تن به کار در کارخانه ای سپرده بود.

 

آثار اردلان عطارپور
آثار اردلان عطارپور

اردلان نمونه ای از روشنفکران به انزوا رانده شده ایران بود که رنج تنهایی را بر هیاهوی بازار دون مایگان ترجیح می داد. در آخرین همکاری فرهنگی، در انتشار مقاله اش در مورد کسروی در نشر مردمک همکاری کردیم. مقاله ای که دیگر امیدی به چاپ آن در ایران نداشت.

آخرین بار یک روز پیش از آغاز سال ۲۰۱۸ از سر مهربانی همیشگی اش تلفن کرد و قدری درباره کار تازه ای که در پی آن بود صحبت کردیم. حالا که او را از دست داده ام آرزو می کنم کاش آن همصحبتی هیچ گاه پایان نگرفته بود. امیدوارم بتوانیم کاری درخور معرفی او بکنیم.

خود را در اندوه از دست دادنش با همسر مهربانش فرزانه عزیز، و نازنین ارمغان و یاسمن او و برادر بزرگوارش ارد و خانواده گرانقدر عطارپور شریک می دانم و برایشان شکیبایی در این اندوه آرزو می کنم. همین طور برای دوستان خوبش مصطفی و شاهرخ و محسن و دیگران و اهل فرهنگ و ادب ایران زمین.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

53 − = 45