آشنایی با میرزا حبیب اصفهانی | نوشته ای از پائوکولیو |تفکر مثبت و…

چرا فاصله ریل های قطار ۱۴۳٫۵ سانتیمتر یا ۴فوت و ۸ و نیم اینچ است؟
چرا یک عدد صحیح رُند (مثلاً ۱۵۰ یا ۱۴۴ سانتیمتر یا ۵ فوت) نیست؟!!

سوال فوق در واقع پرسشی است که برای قهرمان داستان کتاب «زهیر» اثر “پائولو کوئلیو” پیش آمد و جواب آن به یک سری پرسش و پاسخ زنجیروار ختم شد
متن ذیل نتیجه این واکاوی می باشد:

– چرا فاصله ریل های قطار ۱۴۳٫۵ سانتیمتر است؟

⬅️چون در آغاز واگن های قطار توسط کسانی ساخته شد که قبلاً سازندگان تراموا و کالسکه بودند بنابر این از همان معیارهایی برای ساخت محور واگن ها استفاده کردند که در ساخت محور تراموا و کالسکه به کار می رفت.

– چرا فاصله چرخ های کالسکه این قدر بود؟

خیابان های قدیم (کالسکه رو) مطابق با این فاصله ساخته شده بود.

– چه کسی تعیین کرده عرض خیابان این قدر باشد؟

رومی ها ٬نخستین مهندسان راهساز در اروپا ٬این طور تصمیم گرفته بودند.

– دلیلش چه بود؟

ارابه های جنگی را دو اسب می رانند و وقتی دو اسب را از نژادی که آن زمان به کار می رفت٬ کنار هم بگذاریم٬ فضایی معادل ۱۴۳.۵ سانتیمتر را اشغال می کند.

بدین ترتیب رومی های باستان فاصله ی ریل های قطار امروز را تعیین کرده اند٬ ریل هایی که برای مدرن ترین قطارهای سریع السیر هم به کار می رود و وقتی مهاجران اروپایی به ایلات متحده رفتند و شروع کردند به کشیدن خط آهن٬ فکر نکردند شاید بهتر باشد این فاصله را تغییر دهند و همان نسبت را رعایت کردند.

⚜این موضوع بر ساخت سفینه های فضایی هم تاثیر گذاشت؛ زیرا مهندسان امریکایی میخواستند مخازن سوخت را بزرگتر بسازند، اما این مخازن در ایالت یوتا ساخته می شد و باید آن ها را با قطار به مرکز فضایی فلوریدا می رساندند ، و تونل ها گنجایش شیئی به اندازه ی بزرگ تر را نداشت ؛ در نتیجه ، مجبور شدند تسلیم نظر رومیان درباره ی فاصله ی مناسب بین دو ریل بشوند.
و اینگونه فاصله بین دو اسب از نژاد رایج در زمان رومیان بر نحوه ساخت سفینه ای فضایی در قرن ۲۰ تاثیر گذاشت.

نویسنده کتاب جیمز موریه مأمور سیاسی دولت انگلستان  در دوران سلطنت فتحعلی شاه است. وی در مقدمه کتاب نوشته که این کتاب شرح زندگی فردی است که به دست او سپرده شده و او تنها آن را به انگلیسی ترجمه کرده است، اما اعتقاد بر آن است که نویسنده این رمان خود اوست. این داستان در سال ۱۸۲۴ میلادی در لندن منتشر شده‌است.

رمان شرح احوالات دلاک‌زادهٔ ادب آموخته‌ای است از اهالی اصفهان که در جوانی به خدمت یک تاجر ترک درآمده و پس از ماجراهایی طولانی به دربار قاجار راه می‌یابد و گزارشی از فساد اخلاقی و شرایط اجتماعی این دوره به دست می‌دهد. موریه چهار سال بعد کتاب دیگری ذیل عنوانحاجی بابا در لندن را منتشر ساخت که در واقع قسمت دوم این مجموعه‌است .

میرزا حبیب اصفهانی این اثر را به فارسی ترجمه کرده است. این ترجمه با اینکه یکی از شاهکارهای زبان فارسی است، ولی اگر صرفا از دیدگاه ترجمه نگاه کنیم ترجمه خوبی نیست چون کاملا به متن وفادار نبوده است.

این اثر ابتدا در هندوستان به نام شیخ احمد روحی به عنوان مترجم چاپ شد و تا مدت‌ها تصور می‌شد او این اثر را از فرانسه به فارسی برگردانده‌است اما بعداً به همت حسن کامشاد اثبات شد که ترجمهٔ این کتاب به فارسی کار میرزا حبیب اصفهانی است.

کریم امامی، مترجم و نویسندهٔ معروف، در مقاله‌ای که اولین بار در زمستان ۱۳۵۳ در دفتر هشتم کتاب امروز به چاپ رسیده‌است به بررسی دقیق این ترجمه (و مقایسهٔ آن با نسخه‌های انگلیسی و فرانسوی) پرداخته و نتیجهٔ او این است که این ترجمه هرچقدر خوب باشد ترجمهٔ دقیقی نیست و اضافات و کمی‌هایی دارد.

سرگذشت حاجی بابای اصفهانی

۴

 

فیلم جای مناسب اثری کوتاه و جذابی است . من توضیح بیشتری نمی دهم  و قضاوت و تحلیل را به خود شما وامی گذارم .