پرویز پورحسینی بی هیاهو آمد و بی صدا رفت

پرویز پورحسینی بی هیاهو آمد و بی صدا رفت | سیدرضا اورنگ | سینما

مرگ هر انسانی دردناک است ، مرگ هنرمندان دردناک تر و درگذشت استاد پرویز پورحسینی دردناک تر از همه نه به خاطر اینکه هنرمندی بزرگ و بازیگری سترگ بود، بلکه به خاطر محجوب و ماخوذ به حیا بودنش.

مردی بزرگوار که هرگز خودش و هنرش را فریاد نکرد. حاشیه نرفت و لاف خودستایی نزد.از نسل هنرمندانی بود که توانایی خو یش را روی صحنه و مقابل دوربین به تماشا می گذاشت،نه در صفحات روزنامه و مجلات یا فضای مجازی کذایی.

امروز بی هنران داد بی هنری سر داده و فضای مجازی را کذایی تر از همیشه می کنند تا با حرافی بسیار و کارهای ناشایست ناتوانی خود را به تماشا بگذارند.

زنده یاد پرویز پورحسینی یک نمونه بود در سینما،تلویزیون و تئاتر کشور،مظلوم بود و صبور و آرام.هرچند اکثر همنسلان او نیز چنین بودند،اما استاد پورحسینی در بین آنان نیز شاخص بود.

هرگز زبان به گلایه باز نمی کرد و مردانه کاری را که به عهده گرفته بود با تعهدی که در نهاد داشت به پایان می برد،گرچه هرگز حق واقعی او را ندادند.در مملکتی که بی هنران و نابازیگران به خاطر بی هنری دستمزدهای میلیاردی می گرفتند و می گیرند، به امثال استاد پورحسینی بابت هنرشان کمترین دستمزد را دادند می دهند.

پورحسینی هنرمند اخلاق مدار

 

وقتی کسی هنرمند باشد و اخلاقمدار، بیش از آنکه به مال و نام بیندیشد به هنرنمایی فکر می کند و تعهد کاری را که برعهده گرفته.

متاسفانه مدیران بخش های دولتی و خصوصی سینما ،به جای اینکه امثال استاد پورحسینی را بر صدر بنشانند،بی هنران را صدر نشین می کنند و هنرمندان را به حاشیه رانده و حداقل دستمزد را به آنان می دهند، چون می دانند که این مردان و زنان اخلاقمدار و حرفه ای هرگز شخصیت خویش را زیر پا نمی گذارند که برای مشتی پول سیاه لب به اعتراض باز کنند.خدا نگذرد از تهیه کنندگانی که چنین کردند و می کنند.

حقیر استاد پورحسینی را بسیار دوست داشته و دارم و خواهم داشت،همان گونه که هنرمندان واقعی و بی حاشیه را دوست داشته و می دارم.مرگ استاد مرا بسیار آزار داد و می دهد،مدام چهره آرام و محجوبش مقابل چشمم می آید و چشم نوازی می کند.

هر بار که تلفنی با او صحبت کردم،خیلی آرامش پیدا کردم و ادب آموختم.

دلم برایش تنگ می شود و برای هنر و منش زیبایش،زیرا دیگر مانند او پدید نخواهد آمد.

خدا تو را رحمت کند ای هنرمند هنرآفرین اخلاق مدار که بی هیاهو آمدی و بی صدا رفتی.

این واقعه دردناک و جانگداز را صمیمانه به خانواده محترم استاد تسلیت عرض کرده و برای شان از خداوند صابران صبر و شکیبایی آرزومندم.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

29 − = 26