ورای شک معقول!(اختصاصی هنرلند از حذف نماینده ایران دراسکار ۲۰۱۶)

ورای شک معقول

اختصاصی هنرلند

یکشنبه ،یکی از آخرین روزهای آذر ۱۳۹۴:تهران سینما سپیده

ساعت ۹:۵۰ دقیقه صبح است اما سالن انتظار سینما پر از بانوانی است که دسته جمعی برای دیدن فیلم به سینما آمده اند.دردست اغلبشان تسبیح وبرلبهای تک تکشان ذکر خدا جاری است.

هنوز ۴۰ دقیقه تا شروع اولین سانس نمایش فیلم درسالن شماره ۲ این سینما زمان باقی مانده ، رفته رفته تماشاگران دیگری هم بلیط می خرند و وارد سینما می شوند .از هرتیپ وشخصیتی می توان در میان این گروه از علاقمندان دید.سه ماه از اکران فیلم میگذرد و آمار نشان می دهد فروش این فیلم از مرز ۱۴ میلیارد تومان هم گذشته است.

با اعلام اسامی ۹ کاندیدای فیلمهای خارجی(غیرانگلیسی زبان) رقابت اسکار ۲۰۱۶ از سوی آکادمی علوم وهنرهای سینمائی ،امید ایران برای دستیابی به جایزه اسکار دراین سال ناامید شد.

در مهرماه ۱۳۹۴ هنگامی که بنیاد سینمائی فارابی فیلم «محمدرسول الله»مجید مجیدی را به عنوان فیلم برگزیده هیئت انتخاب نماینده ایران در اسکار ۲۰۱۶ اعلام کرد ،بیمها وامیدهای فراوانی اطراف این انتخاب به وجود آمد.برخی این انتخاب را ستودند و برخی دیگر ازآن انتقاد کردند.گروهی هم نامه ای بدون امضا برای آکادمی AMPAS نوشتند واعلام کردند که فیلمی را که به نمایندگی از ایران برایتان فرستاده اند،نماینده واقعی سینماگران ایرانی نیست!گرچه حیدریان تهیه کننده فیلم محمدرسول الله این خبر را تایید نکرد اما آنقدر در رسانه های مجازی وحقیقی چرخید که حتی بنگاه سخن پراکنی بریتانیا bbc هم  آن را درخبرهایش آورد.اعضای این گروه  هیچگاه نامشان فاش نشد ومتن کامل نامه هم هیچ جا منتشر نشد اما همان خبرگزاریها نوشتند که پس ازاین نامه مجلات مهم سینمائی جهان دعوتهای خود از مجیدی برای گفتگو ومصاحبه را پس گرفتند و حاضر به پوشش خبرهای این فیلم نشدند.این قبیل اقدامات بیش ازآنکه منشأ هنری داشته باشند از حسادتها وتنگ نظریهائی برمی خیزد که منافع ملی

را خدشه دار می سازد.نامه مذکور( برفرض صحت) روی دیگر سکه مخالفت با شرکت وکوچک شمردن موفقیت فیلم جدائی نادراز سیمین در اسکار ۲۰۱۲ به شمار می آید.

اما واقعا آیا این نامه باعث شده است که دربین ۹ فیلم معرفی شده به بخش نهائی اسکار نامی از نماینده ایران به چشم نخورد؟

دیروز حسین نوش آبادی سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاداسلامی رسمی ترین مقامی بود که دراین باره توضیحات ی ارائه کرد.او  گفت:

فیلم محمد رسول الله (ص) نیز از فیلم های فاخری است که از ورود به مرحله بعدی اسکار باز ماند.حدود  ۴۰۰۰ نفر فیلم های حاضر در اسکار را داوری می کنند که بیشترشان اروپایی و آمریکایی هستند و تا کنون موفق به دیدن فیلم محمد رسول الله (ص) نشده اندکه بخواهند در موردش نظر بدهند. اکران نشدن این فیلم در آمریکا و اروپا یکی از دلایل مهم بازماندن این فیلم از اسکار است.

افزون بر اینها مسئولان اسکار از این نگران بودند که فیلم پیامبر رحمت به دست خودشان به جهانیان معرفی شود و خودشان رهبر مسلمانان را معرفی کنند و با نمایش زندگی حضرت محمد (ص) از کودکی و  چهره مهربان پیامبراز اهدافشان دور شوند.(برگرفته ازخبرگزاری صداوسیما)

بخش اول صحبت این مقام رسمی کشورمان، کاملا با منطق جور در می آید ۴۰۰۰ نفرباید به فیلم رأی می داده اند که بیشترشان اروپائی وآمریکائی بوده اند وآنها هم فیلم را ندیده اند پس باید به چه چیزی رأی دهند ؟ به چیزی که ندیده اند؟!

اما بخش دوم استدلال ایشان به نظر قدری غیرعلمی به نظر می رسد چرا که برفرض آنکه غربیها بخواهند خودشان رهبر مسلمانان را معرفی کنند نه ما،تجربه نشان داده است فیلم پیامبری(الرساله) مصطفی عقاد به عنوان محصولی هالیودی بسیار محکم تر و جذابتر از فیلم ساخته مجیدی به عنوان یک مسلمان است.این به معنای نفی ارزشهای فیلم اخیر نیست بلکه تذکاری است به این نکته که بهتراست برمبنای استدلالات منطقی نظیر همان دلیل اول وارد تجزیه وتحلیل عدم موفقیت نماینده ایران دراسکار ۲۰۱۶شود.

درهمان راستا باید پرسید چه کسی باید امرتوزیع فیلم دراروپا وآمریکا رابرعهده می گرفت که نگرفت؟ به خوبی به یاد داریم که هنوز فیلم درمراحل مونتاژوصداگذاری در آلمان بود که خبرهائی از اعلام آمادگی شرکت سونی پیکچرز برای خریدامتیاز توزیع جهانی فیلم منتشر شد.صحت وسقم این خبر هم تایید یا تکذیب نشد اما ازهمان اول برخی دیدگاههای متعصبانه در داخل کشور حکم به توزیع این فیلم توسط یک شرکت ایرانی داد.این تفکر با تفکر اصلی ساخت فیلم که استفاده مشارکتی ازتمام ظرفیتهای بین المللی و چهره های مطرح سینمائی درامرتولید تضادکاملی داشت. چه منطقی حکم می کند درتولید فیلم از ظرفیتهای غیرایرانی استفاده شود اما درکستینگ جهانی به ظرفیت داخلی تکیه کنیم؟

ازسوی دیگر عامل مهم دشمنی اسرائیل وصهیونیستها با این فیلم قراردارد که نمی توان در آن شک کرد اما در کنار آن باید به عدم تدبیر لازم در برنامه ریزی جهت نمایش جهانی فیلم به بهانه اینکه پخش حتما باید توسط شرکتی ایرانی صورت پذیرد با دیده تردید نگریست. بی شک چنین سرمایه گذاری عظیمی باید به بازدهی مالی نیز برسد اما بازارجهانی مانند بازار داخلی نیست وکستینگ بین المللی با ساخت شهرکی در نزدیکی تهران وقم متفاوت است، و بعیداست این نکته از دید تصمیم سازان فرهنگی و کارشناسان اقتصاد هنر مخفی مانده باشد .

درمجموع عدم موفقیت نماینده پر افتخار ایران در اسکار ۲۰۱۶ را  می توان در دودسته دلایل زیر خلاصه کرد:

دلایل معلوم  نظیر: ضعف در نمایش عمومی بین المللی،ضعف در فیلمنامه ،وبرخی بازیها در عین نقاط قوت فراوان فیلم نظیر جلوه های ویژه و فیلمبرداری و فعالیت لابی صهیونیستی و ….

دلایل مجهول:ماجرای نامه نگاری گروه موسوم به جمعی از سینما گران مستقل به آٖکادمی اسکار، تأکید بر پخش جهانی فیلم توسط کمپانیهای جدید الاحداث داخلی ،عدم تحرک لازم ومؤثر برای مقابله با لابی صهیونیستی توسط مسؤلان وچهره های تأثیرگذارفرهنگی هنری کشور و حتی خارج از کشور، عدم استفاده از ظرفیتهای کشورهای اسلامی دوست وبرادر برای ایجادلابی فرهنگی برای دیده شدن هرچه بیشتر فیلم،عدم وجود آنونسها وتریلرهای جذاب رای این فیلم در طول مدتی که از آغاز اکران فیلم می گذرد درشبکه های مختلف ومهم سینمائی ماهواره های جهانی و…..

واما ورای این شک معقول فیلم مجیدی هنوز درسینماهای ایران درحال اکران است اما خبری از نمایش جهانی آن به گوش نمی رسد!