نقد فیلم زرد | پیچیدگی غیر ضرور داستانکهای پی در پی

علیرضا دباغ

شناسنامه فیلم زرد

نویسنده و کارگردان:مصطفی تقی‌زاده، تهیه‌کننده: کامران مجیدی،بازیگران:بهرام رادان،ساره بیات،مهرداد صدیقیان،بهاره کیان‌افشار،شهرام حقیقت‌ دوست موسیقی: مسعود سخاوت‌دوست،فیلم‌بردار:مسعود سلامی،تدوین:سجاد پهلوان‌زاده،توزیع‌کننده:فیلمیران،تاریخ‌ انتشار:۱۲ مهر ۱۳۹۶،مدت زمان:۹۰ دقیقه،فروش گیشه ۴٬۸۴۴٬۶۶۳٬۰۰۰ تومان

داستان فیلم زرد:

نهال و همسرش حامد عضو یک گروه علمی جوان هستند که برای اختراعشان به ایتالیا دعوت شده اند.در آخرین روزهای قبل از سفر بر اثر یک حادثه بیماری حامد اوج می گیرد و حادثه پشت حادثه سفر این گروه را با بحران مواجه می کند…

نقد فیلم زرد:

فیلم «زرد» درونمایه ی پیچیده ای دارد. اگر فداکاری را درونمایه ی اصلی داستان فرض نماییم درونمایه های فرعی پررنگی پیرامون آن را گرفته اند که با درونمایه ی اصلی تنه به تنه می زند. این موضوع علاوه بر آنکه به پیچیدگی داستان می افزاید، به ذهن مخاطب تلنگرهای پی در پی ای می زند که تعدد آنها بر عصبی شدن مخاطب می انجامد.

گره اول داستان از تصادف شبانه ی اتومبیل حامد (شهرام حقیقت دوست) شروع می شود که با برخورد به کودک و فرار راننده همراه می شود و حامد می ماند و کودکی زخمی که بر روی دست خود دوان دوان به سمت بیمارستان می برد. اما این گره در سکانس بعدی به گره دوم پیوند می خورد، تشدید بیماری کبدی حامد که به رفتن وی به کما می انجامد. گره بعدی توصیه پزشک به پیوند کبد برای حامد است که به گره بزرگ فیلم پیوند می خورد یعنی تلاش همسر و دوستان او برای تأمین هزینه ی خریداری کبد یک بیمار مرگ مغزی برای پیوند به حامد. گره های بعدی یکی یکی به پیوند می خورد.

پوستر فیلم زرد
پوستر فیلم زرد

درک گذشته ی ابهام آمیز حامد و رابطه اش با زنی دیگر ، دلبستگی شهاب دوست حامد(با بازی بهرام رادان) به نهال (با بازی ساره بیات) قبل از ازدواج نهال و حامد، ماجرای نامزدی نیکی(با بازی بهاره کیان افشار) و نارضایتی اش از سفر وی به خارج از کشور،تلاش فرامرز برای ارائه پروژه علمی اش به مجامع علمی ایتالیا به عنوان فرار نخبگان(با بازی مهرداد صدیقیان) و…..

بهرام رادان در فیلم زرد
بهرام رادان در فیلم زرد

نویسنده همه این داستانکها را به عنوان گره هایی در سر راه نهال و دوستان حامد قرار می دهد که به صورتی گذرا مطرح می شود، گویی می خواهد هرچه را در جامعه دیده یا شنیده را باید به نحوی در فیلم وارد کند و تنها خاصیتی که دارد، پیچیده کردن داستانی است که ظرفیت این پیچیدگی را ندارد. مخاطب با بمباران این داستانکها هر لحظه از شاخه ای به شاخه ی دیگر می پرد بی آنکه این شاخه ها به زیبایی درخت داستان فیلم بیانجامد. داستانی که می توانست خوب از کار دربیاید اگر می توانست بر درونمایه ی اصلی متمرکز شود.

سالها پیش بهرام بیضایی در «سگ کشی» فداکاری یک زن را به عنوان درونمایه ی اصلی فیلم چنان به طرحهای فرعی پیوند می زند که نه تنها خللی به داستان وارد نمی کند بلکه زمینه ی توجیه منطقی برای پایان اجتناب ناپذیر فیلم با قتل هماهنگ شده ی همسر متقلب و خیانتکار را فراهم می سازد.

شاید آوردن نام این اثر در این نقد این شبهه را ایجاد کند که قصد شبیه سازی این دو فیلم وجود داشته باشد در حالی که اینگونه نیست ساختار به هم ریخته ی زرد نمی تواند شباهتی به ساختار منسجم و کلاسیک سگ کشی داشته باشد اما برخی شباهتها در داستان پردازی فیلمنامه احساس ناخوشایندی از کپی برداری را نشان می دهد آنجا مردی در زندان تمام زحمت خود را به دوش زن فداکارش می اندازد؛ اینجا نیز مردی روی تخت بیمارستان ناخواسته همسرش را درگیر ماجراهایی می کند که او را از لحاظ جسمی، روحی و روانی به هم می ریزد .

همان مرد هیز، همان نگاههای تحقیر آمیز و همان سختی های پیش روی زن در فیلم سگ کشی اینجا هم پیش روی زن در فیلم زرد قرار می گیرد.در هر دو فیلم زن برای مردی فداکاری می کند که هنوز از اوشناخت کافی ندارد، وهرچه بیشتر فداکاری می کند بیشتر از او فاصله می گیرد و در پایان نیز هر دو مرد می میرند اما با تفاوتی در سرانجام در سگ کشی مرد با دامنی آلوده به گناهان اثبات شده و در زرد مرد با پاره ای از ابهامات حل نشده…

ساره بیات در نقش نهال - فیلم سینمایی زرد
ساره بیات در نقش نهال – فیلم سینمایی زرد

بازی خوب ساره بیات یک بار دیگر قابلیتهای این بازیگر جوان سینما را نشان می دهد که در کنار گریم مناسب، حس درماندگی، غربت، وفاداری، استیصال و تمام احساسات قابل انتظار را نشان می دهد.

فیلم زرد را می توان کلکسیونی از انواع مشکلات امروز جامعه ی کشوری دانست که کرامت انسان را به عنوان شعار محوری خویش قرار داده است اما این کرامت گاه در سطح شعار باقی می ماند.در جامعه ای که جوان نخبه تنها راه پیشرفت خود را در خارج از مرزهای کشورش جستجو می کند، فقر و فساد هر روز فاصله میان قشر متوسط و ضعیف جامعه را به هم نزدیکتر و فاصله این دو قشر با قشر مرفه جدید را بیشتر و بیشتر می کند و این همان زردی است که چهره ی گلگون جامعه را مخدوش کرده است.

ممکن است شما دوست داشته باشید
4 نظرات
  1. مصطفی می گوید

    خیلی عالی بود با اجازه شما کپی با نام نویسنده و منبع

    1. هنرلند می گوید

      ممنون از توجهتان به مطلب. بازنشر آثار با ذکر منبع نشانه صداقت و احترام شما به حقوق نویسندگان است.موفق باشید

  2. مریا می گوید

    سلام خوب بود ولی غلط املایی داره؛ هیز

    1. هنرلند می گوید

      با سلام وتشکر از دقت شما کاربر ارجمند و مخاطب فهیم. در متن اصلاح شد.
      موفق باشید

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

+ 32 = 33