نشاط داودی متولد ۱۳۴۸ در شهر نیشابور است. وی از جمله نویسندگانی است که نوشته هایش بوی زندگی می دهند و بر پایه ی اتفاقهای اطرافش شکل می گیرند. لیسانس تربیت بدنی دارد و دبیر ورزش دبیرستان است . نشاط داودی بانویی است که همچون اسمش ، شخصیت پرنشاط و خوش برخوردی دارد . او از بانوان خیر آسایشگاه خیریه کهریزک هم هست. تا کنون چهار رمان از وی به چاپ رسیده که همه با اقبال عمومی خوبی مواجه شدند.
خانم نشاط داودی ، چه شد که از رشته ی تربیت بدنی و ورزش ، به نوشتن روی آوردید؟
علاقه ی زیاد من به مطالعه از سن نوجوانی شکل گرفت در کلاس های کانون فکری کودک و نوجوان شرکت میکردم. اولین تجربه ام شرکت در مسابقه ی داستان نویسی سال ۵۹ با موضوع “پستچی” بود. کسب رتبه اول استان خراسان و دریافت لوح تقدیر بهترین انگیزه برای نوشتن شد. متاسفانه با شروع جنگ و تلخی ها فعالیت کانون کمرنگ شد و من فقط مطالعه می کردم و برای دل خودم قلمم میزدم. مطالعه بهتربن و لذت بخش ترین تفریح من بود. در سال ۸۷ تصمیم گرفتم که نوشتن را دوباره شروع کنم.
در مورد کتاب های خود و موضوعات آنها بگویید.
به واسطه ی رشته ام که دبیر تربیت بدنی است و مربی بسکتبال هستم ، ارتباط نزدیکی با دانش آموزان دارم . نوشتن را با کتاب “بازگشت” شروع کردم که سرگذشت واقعی یکی از دانش آموزانم بود وو خداروشکر استقبال خوبی شد. دومین کتاب“بهار زرد”، سومین کتاب “رنگ خاموشی”، و چهارمین کتاب” بادماراخواهدبرد ” هستند. کتاب “باد ما را خواهد برد” به صورت مشترک به همراه دوست خوبم خانمم مژگان مظفری و به سفارش کهریزک نوشته شد.
ایده های رمان ها چطور به ذهن شما می رسد؟
همانطور که در سوال قبل پاسخ دادم ، ایده های من برگرفته از زندگی واقعی دانش آموزانم میباشد که البته محور اصلی داستان و پردازش به آن ،با سلیقه ی من است.
آیا هم زمان شاغل بودن و نوشتن ، خللی در امور زندگی و مادرانگی شما وارد نکرده است؟
من واقعا عاشق کارم هستم. چه زمانی که درمدرسه هستم و چه زمانی که مشغول نوشتن می باشم. سعی کردم که برای رسیدگی به تمام کارها برنامه ریزی داشته باشم و خداروشکر موفق بودم.
در مورد داستان نیاگارا که در جشنواره ی سیمرغ نیشابور نامزد دریافت جایزه شد بگویید. تم این داستان چه بود؟
“نیاگارا” اولین کار داستان کوتاه من بود. داستان دختر مستخدم مدرسه و آرزوی عجیببش. و باز هم برگرفته از واقعیت . برگزیده شدن در جشنواره سیمرغ نیشابور، باعث شد که به قلم زدن در حوزه یی داستان کوتاه هم بپردازم و زیر نظر استاد محمد جواد جزینی در حال نوشتن مجموعه داستان کوتاهم میباشم.
خانم نشاط داودی ، گویا شما از ابتدا با یک انتشارات کار کردید. عملکرد انتشارات در راستای همکاری با مولف را چگونه می بینید؟
انتشارات پرسمان را به طور بسیار اتفاقی برای چاپ اولین کارم انتخاب کردم. و از این انتخاب بسیار راضیم. حمایت از نویسنده ها به نظرم شاخص ترین نقطه قوت نشر پرسمان است.
از نظر شما شرکت در جلسات نقد یا رونمایی های کتاب های تازه انتشار یافته ، کمکی به بهتر شدن اوضاع کتابخوانی یا بهتر نوشتن نویسنده ها می کند؟
به نظرم بسیار موثر است. این مراسم علاوه بر جمع کردن گروه فرهیخته و تبادل نظرات ،عموم را تشویق به خواندن میکند. حتی گاهی اوقات رونمایی ها ؛ انگیزه و حس نوشتن را ایجاد می کند. و بهه عقیده من این تلنگر ها در ترویج کتابخوانی و نوشتن کتاب بسیار موثر است.
رمان مشترکی با خانم مژگان مظفری در مورد کهریزک دارید. کمی از آن برایمان بگویید.
رمان” بادماراخواهدبرد” به سفارش خانم قندهاری (بهادر زاده) رئیس هیئت مدیره ی کهریزک نوشته شد. ایشان می خواستند کهریزک در غالب رمان به قشر جوان معرفی شود. نوشتن این کتاب دو سال بهه طول انجامید و رونمایی کتاب، در کهریزک و با حضور اعضا هیئت مدیره و ناشر پرسمان و همکاران نویسنده و بانوان نیکوکار و حامیان کهریزک ، انجام شد.
و کلام آخر نشاط داودی:
کلام آخرم. دعوت به مطالعه است. گاهی اوقات خواندن یک رمان می تواند چنان آرامشی به جانمان تزریق کند که لذتش را هیچ گاه از یاد نبریم. لزومی ندارد کتاب ها را طبقه بندی کنیم و با تعصب فقط بهه مطالعه کتاب های علمی و روانشناسی و… بپردازیم و ادبیات عامه پسند و کتاب های رمان و نویسنده هایش را به سخره بگیریم و به نام کتاب زرد!! معرفی کنیم.
گاهی اوقات آن قدر خسته و گرفتاریم که دیگر حوصله توصیه های روانشناسی و آموزشی نداریم دلمان تنوع می خواهد تا برای دقایقی همه چیز را فراموش کنیم. با خواندن رمان می توانیم با قلم نویسندهه پرواز کنیم، بیاموزیم… عاشق شویم… بخندیم… گریه کنیم… و تجربه کنیم… از افتان و خیزان زندگی قهرمانان داستان درس بگیریم….
بیایید بدون تعصب گاهی اوقات رمان بخوانیم…