به نام خدا
آقای اینانلو ،من همکار سابق شما هستم.آناهیتا برزوئی
بانوی محیط زیست خانم ابتکار هستند و دستشان هم درد نکند اما من میخواهم لقب آقای محیط زیست رابه شما بدهم آقای اینانلو .
چه عیبی دارد بگذارید یکبار هم لقبی اینچنینی را یک نویسنده دوره گردو یک تهیه کننده رادیویی بازنشسته مثل من اعطا کند!!
هوای تهران بد بود شما خوب می دانستید.مستندساز تیزبینی چون شما این چیزها را خوب می فهمد.
من هم به سهم خویش چیزهائی را درک کرده ام.از آن زمان که پس از طی یک دوره درمان بیماری استفاده از آب و هوای پاک و سالم تنها تجویز پزشکان بود و ما از همه جا بی خبر چوب حراج به خانه و کاشانه و اثاثیه زدیم تا در یکی از روستاهایاطراف هشتگرد ساکن شویم که آبی داشت و درختی و هوایی پاک و سالم!
دوستی ما را رهنمون شد که در میانه راه رهایمان کرد و گیر جماعت بنگاهی افتادیم که برخی از آنان همه نوع کلاه در دسترس دارند و البته
تمامی آن کلاهها به قامت ناساز کله بی اندام ما اندازه شد و ما ساکن روستایی شدیم در همان حوالی!!!
نام روستا را نمیگویم که بسیاری از روستاهای این دور ونزدیک حتما چنین ویژگی هایی را دارند اما من چیزهایی را دیدم که هنوز نمیدانم
خوابم یا بیدار!؟
در ابتدای جاده رود خانه ای بوده است که اکنون کاملا خشک است وتبدیل به معدن شن و ماسه شده و روزانه صدها تن شن و ماسه از آن
استخراج میشود!
در این منطقه باغات و زمینهای کشاورزی فراوانی هست که من با چشمان خود دیده ام که در طول یک سال چندین بار در آن کشت صورت میگیرد.
شما دراین باره بیشترمی دانید!
اطلاعات من در این خصوص بر می گردد به کتاب حرفه و فن دوران راهنمایی که میخواندیم زمین باید دوره آیش داشته باشد و…..اما حالا از این حرفها خبری نیست پاییز که شروع می شود جو و یا گندم می کارندبهار آن را برداشت میکنند دو بار پشت سر هم ذرت میکارند و باز کشتگندم یا جو البته به مدد کودهای رنگارنگ شیمیایی و آبیاری غرقابی بااستفاده از چاههای متعدد حفر شده در این منطقه!!!!اینجا زمین هیچوقتنفس نمی کشد.!
خودتان می دانید که نتیجه این نوع کشت و کار فرسایش خاک است و کودشیمیایی هم با من و شما چه میکند؟!
اما…..اما آب در جای جای اینگونه مناطق چاههای عمیق و نیمه عمیق فراوانی حفر شده که تمامی کشتهای دیمی زمستان سال گذشته به دلیل
کمبود بارش از این چاهها آبیاری می شد.
خجالت می کشم بگویم در بسیاری از خانه های این منطقه از ابتدای جاده تا انتهای آن که مجموعا بیش از پنجاه روستا میشود چاه اختصاصی
وجود دارد و باز هم خجالت میکشم بگویم که همه درختهایشان را با آب چاه اختصاصی آب می دهند! ولی گاهی به این هم اکتفا نمی شود و در بهار و تابستان که کشت گوجه فرنگی و خیار و لوبیا سبز و فلفل دلمه ای و فلفل سبز و بادمجان و گل کلم و انواع صیفی جات در حیاط منزل انجام می شود آب آشامیدنی و لوله کشی روستاها خرج آبیاری این اقلام میگردد.
و من باز هم خجالت می کشم بگویم خانه کوچک ما که در آخرین کوچه آخرین روستای این مسیر قرار دارد از اردیبهشت تا مهر ماه هر سال
آب آشامیدنی ندارد!!!!!اما هوای پاک و سالم دارد و ما هم به لطف گونه ای دیگر از بنگاه داران آب آشامیدنی را تانکری می خریدیم و مختصر درختی را هم که داشتیم آب میدادیم.
غرضم از بیان این نکات درد دل نیست و اینکه بخواهم مسوولان رسیدگیکنند…..نه……هر چند بارها گفتیم و اثری نداشت غرضم این است که
فکری اساسی و جدی باید در مورد محیط زیست کرد.
فکری اساسی در مورد صنعت “کشاورزی”آب”هوا”فرسایش خاکو خیلی چیزهای دیگر که تا وقتی آزارمان ندهد به یادمان نمی افتد!
و این روزها که به لطف خدا کمی باران باریده یادمان رفته که ریزگردهابا مردم چه کردند؟تالابها چرا خشک شدند؟و رودخانه ها چگونه به معدن
شن و ماسه تبدیل شدند؟
یادم هست یک زمانی وزارت کشاورزی به جای طرح (کاشت) طرح(نکاشت) را اعلام کرد و یا شاید من خواب نما شده ام!ولی واقعا این طرح
(نکاشت) باید اجرایی شود چرا که میزان هدر رفت آب در اینگونه کاشتی چنان سر سام آور است که اگر نکارند و هزینه آن پرداخت شود بسیار به
نفع دولت و ملت و زمین و انسان و محیط زیست و طبیعت خواهد بود.
می خواهم بگویم کشاورزی با سیستم آبیاری فرسوده…تخصیص نامتناسب
آب و نوع محصول…چاههای غیر مجاز متعدد….باعث خشک و فرسوده شدن خاک و نابود شدن سفره های زیر زمینی شده و می شودو مسوولان
می دانند اینجا که به جلگه ساوجبلاغ معروف بوده سطحش چند متر پایینرفته!!!این را از خودشان باید پرسید!؟
از کارخانه های این منطقه هم بشنوید…….
بهتر از من می دانید که مصرف آب در صنعت چه بسا بیشتر از کشاورزی و مصرف خانگی است؟
همه می دانند و شاید به روی خود شان نمی اورند که مصرف سالیانه
آب در صنعت کشور چیزی معادل یک و نیم میلیارد متر مکعب بوده و بیشتر و بیشتر هم خواهد شد!(رقم دقیقش را از مسوولان بپرسید)
این مقدار آب برای تولید انرژی بخار….انتقال حرارت….خنک کرد…انتقال و شستشوی میوه و گوجه و چغندر و….همچنین شستن کوره ها
و رسوبات و آلودگی دستگاهها و مواردی اینچنینی مصرف می شود.
این را هم همه می دانیم که این کار خانجات صنعتی چه پسابها و فاضلاب هایی را به محیط زیست سرازیر میکنند.
این همه کارخانه در مسیر اتوبان قزوین به تهران و مسیرهای دیگرکهمیدانم همه از بی آبی رنج می برند با اتکا به چه بنیان آبی ساخته شده اند؟
آیا فاضلابها و پس آبهای اینگونه کارخانه جات تصفیه میشود؟
نوشته من به هیج وجه یک نوشته علمی نیست بلکه بیشتر به یک پژوهشمیدانی آن هم از سر درد شبیه است که آن را در قالب یک نامه الکترونیکی برای آقای محیط زیست نوشته ام.گر چه او دیگر نیست اما محیط زیست باقی است.
نمیدانم باید چکار کرد؟اما می دانم کماکان از بلند گویی به نام رسانه و پایگاههای خبری می توان استفاده کرد و گفت که معضل بزرگتر
از این حرفهاست!متاسفانه این روزها به جای استفاده از تکنولوژیهای نوین مثلا در راستای مصرف بهینه انرژی و آب خام از دستگاه های
نوین برای پمپاژ قوی و بیرون کشیدن آب از لایه های زیرین زمیناستفاده می کنیم!!!!
باز هم باید بجنبیم و یاد بگیریم که فن آوریهای نوین روز دنیا فرهنگ
باز یابی آب را نهادینه کرده اند…اینگونه کشاورزی نمیکنند…و صنعتشان این همه به محیط زیست و آب و هوا لطمه نمی زند!!
و گر نه تمامی شهرها و رو ستاهای اطراف اینگونه کار خانجات تبدیلبه بیابانهای خشک و بی آب و علفی می شوند که دیگر خودشان هم کارشان به تعطیلی می کشد.
طرح فولاد شادگان و نیز خشکیده شدن هور العظیم را از یاد نبریم.
کارشناسان این حوزه باید به مدد رسانه هایی که در دسترس ماست باید به طور جدی فعالیت کنند و پروژه هایی را تعریف کنند که به آینده
و حیثیت ما گره بخورد نه به عمر مدیریت یک فرد!
اگر کمی دیگر دیر کنیم این حرفها اصلا فایده ای نخواهد داشت.
دراین فکر فرو رفته ام که بعد از شما چه کسی این حرفها راخواهدزد؟
روحت شاد اینانلو
مرد محیط زیست
از آلودگی هوای این روزها چیزی نمی گویم که گفتنی نیست ،دیدنی است و بوئیدنی……..
راستی هوای آنجا چگونه است؟
زندگی جدیدت درسرای ابدی سرشار از نور باد
وضعیت محیط زیست درکشورعزیزمان روزبروز بدوبدترمیشه
وطبیعت زیبای ایران هم مثل آقای محیط زیست زودترازانچه که بایدازبین میره. حیف !!
سلام، خداوند رحمت کند آنانی را که دلشان به حال محیط زیست کشور میسوزد، روحت شاد استاد اینانلو.